Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Paws - 'Cokefloat!' (2012)


Οι PAWS κατοικοεδρεύουν στην Γλασκώβη της Σκοτίας, απαρτίζονται από τους Phillip Taylor, Josh Swinney και Matt Scott και στα πρώτα βήματά τους φρόντισαν να γνωστοποιήσουν την μουσική τους μέσα από την κυκλοφορία κασετών “PAWS Vol. 1,2,3”,  EPs “Misled Youth”, ‘Mermaid’, και singles “Jellyfish/Bloodline”,  “Violent Vicky Violet”.
Φέτος λοιπόν υπό την ετικέτα της Fat Cat records παρουσίασαν το ντεμπούτο τους άλμπουμ με τίτλο ‘Cokefloat’.
Ο ήχος τους κινείται μεταξύ της indie κιθαριστικής σκηνής αλά Teenage Fanclub, υπάρχουν garage ψήγματα που παραπέμπουν στον πρώτο δίσκο των Japandroids κι ενώ παράλληλα στην ατμόσφαιρα διαχέεται μια pop ανεμελιά.
Γνέφουν στους Sonic Youth, Dinosaur Jr και The Lemonheads, καθώς και σε πιο σύγχρονες μπάντες όπως οι Best Coast, Cloud Nothings, Veronica Falls και ιδίως οι Yuck.
Το συνολικό προφίλ είναι lo fi και η παραγωγή θυμίζει αρκετά τις δουλειές του Albini. Γενικώς πρόκειται για ένα δίσκο γεμάτο ζωτικότητα και ενθουσιασμό, χωρίς περιττές μελαγχολίες που είναι κατάλληλος για ακρόαση υπό οιοσδήποτε συνθήκες. Από το σύνολο των κομματιών ξεχωρίζουν το πρώτο singleSore Tummy’ καθώς επίσης τα  και fuzz-αριστά Jellyfish’, ‘Bloodline’ και ‘Bloodline
Το Cokefloat!  είναι προσωπική μουσική, ξεχύνεται κατευθείαν από την καρδιά - ακριβώς όπως θα πρέπει να είναι το punk.

links:

Tracklisting
1. Catherine 1956
2. Jellyfish
3. Homecoming
4. Pony
5. Bloodline
6. Boregasm
7. Sore Tummy
8. Get Bent
9. Tulip
10. Miss American Bookworm
11. Bird Inside Birdcage, Ribcage Inside Bird
12. Winners Don\'t Bleed
13. Poor Old Christopher Robin


Anneke Van Giersbergen Band ζωντανά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη

Παρασκευή, 2 Νοεμβρίου 2012 στο Gagarin 205 (Λιοσιων 205), Αθήνα
Σάββατο, 3 Νοεμβρίου 2012 στο Eightball Club (Πίνδου 1, Λαδάδικα), Θεσσαλονίκη


Η Anneke Van Giersbergen ξεκίνησε τη σόλο καριέρα της πίσω στο 2007, ενώ όπως είναι γνωστό υπήρξε η frontwoman των Ολλανδών πρωτοπόρων metallers The Gathering για 13 χρόνια. Μαζί με την μπάντα της, τους Agua De Annique, κυκλοφόρησε διάφορα εξαιρετικά άλμπουμ με τα οποία γνώρισε την αναγνώριση σε σύντομο χρονικό διάστημα και ως σόλο καλλιτέχνης πλέον.

Έχει επίσης στο ενεργητικό της αρκετές ενδιαφέρουσες συνεργασίες όπως αυτές με τους Within Temptation (“Black Symphony” – 2008), με τον εκκεντρικό πολυτάλαντο Devin Townsend (“Addicted” – 2009, “Epicloud” – 2012) και τους πολύ καλούς της φίλους Anathema (“Falling” – 2011).

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, η Anneke Van Giersbergen εξερευνούσε τα μουσικά της όρια στο έπακρο. Το 2008, μαζί με τους Ολλανδούς Ticket For Tibet, ηχογράφησε ένα τραγούδι στη μητρική γλώσσα της: “Als Je Ooit Nog Eens Terug Kan”, το οποίο ανέβηκε κατευθείαν στο # 1 στα charts της Ολλανδίας. Πρόσφατα κατέλαβε τα μάτια και τις καρδιές ενός τεράστιου κοινού με τη διασκευή της στο κομμάτι των U2, “All I Want Is You” στη δημοφιλή καθημερινή ολλανδική τηλεοπτική εκπομπή “De Wereld Draait Door”.

Για τέσσερα χρόνια, η Anneke Van Giersbergen έχει περιοδεύσει με επιτυχία ως σόλο καλλιτέχνιδα, τόσο στην πατρίδα της όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Έχει περιοδεύσει από τη Χιλή ως τον Λίβανο και από το Μεξικό ως τη Φινλανδία, έχει ανοίξει συναυλία των Smashing Pumpkins, ενώ έχει συμμετάσχει και σε μια ειδική παρουσίαση μπροστά στον θρησκευτικό ηγέτη, Δαλάι Λάμα!

Το νέο της άλμπουμ, “Everything Is Changing“, όχι μόνο αποκαλύπτει τις νέες της δυνατότητες στο αναγνωρίσιμο στυλ της, αλλά πραγματικά αναδυκνύει και ανεβάζει το ταλέντο της σε ένα υψηλότερο επίπεδο, τόσο στιχουργικά όσο και φωνητικά. Ακούστε το (αν δε το έχετε κάνει ήδη), και τα πάντα μπορεί να αλλάξουν.

Μετά λοιπόν από τις πολύ επιτυχημένες εμφανίσεις της επί ελληνικού εδάφους στο πλευρό του Danny Cavanagh (Anathema), η όμορφη Ολλανδέζα επιστρέφει ως solo καλλιτέχνις με τον καταπληκτικό νέο δίσκο της με τίτλο ”Everything Is Changing” για δύο εμφανίσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη για να μας μαγέψει για ακόμα μια φορα!

- Αθήνα, Παρασκευή, 2 Νοεμβρίου 2012 στo Gagarin 205, όπου εκτός απο την Αnneke θα εχουμε την ευκαιρία να απολάυσουμε άλλες τρεις εκπληκτικές ελληνικές μπάντες:

Οι Ε.V.E., οι οποίοι προκάλεσαν αίσθηση με το πρώτο τους E.P. στο οποίο συμμετείχε ο Γιώργος Κόλλιας, drummer των Nile, θα ανοίξουν τη συναυλια με τους progressive rock ρυθμούς τους και τα πολύ όμορφα φωνητικά της Vicky Psarakis.

Ακολουθούν οι Dreambleed, σε πιο μελαχολικό και συμφωνικό υφος, που θα παίξουν κομμάτια από τον επερχόμενο δίσκο τους “Beautiful Sickness” που περιέχει συνεργασίες με ονόματα διεθνούς φήμης όπως ο Mark Jansen των Epica και ο John Le Compt των Εvanescence / We Are The Fallen.

Tέλος, ως co-headliners θα εμφανιστούν οι Εlysion, που έχουν μοιραστεί τη σκηνή με τις σημαντικότερες μπάντες του ατμοσφαιρικού ήχου όπως οι Evanescence, oι Lacuna Coil, οι Leaves Eyes και άλλες… Θα παίξουν όλες τις επιτυχίες του “Silent Scream“, καθώς και δείγματα απο τη νέα τους δουλειά…

- Θεσσαλονίκη, Σάββατο, 3 Νοεμβρίου 2012 στο Eightball Club (Πίνδου 1, Λαδάδικα), όπου εδώ θα απολάυσουμε άλλες δύο πολύ καλές ελληνικές μπάντες:

Οι Θεσσαλονικείς Broken Tempo θα μας ταξιδέψουν με την ονειρική τους μουσική και τα απίστευτα φωνητικά της Κατερίνας Παπαγεωργίου.

Ακολουθούν οι alternative goth rock/metallers Scars Of Tears, οι οποίοι προκάλεσαν αίσθηση με το μελωδικό κομμάτι “Out Of My Memories” και την υπέροχη φωνή της Χαριτίνης. Θα παρουσιάσουν αρκετά από τα νέα τους κομμάτια που θα περιλαμβάνονται στην πρώτη τους δουλειά.

Η τιμή της εισόδου θα ειναι ιδιαίτερα χαμηλή, γι’ αυτό μην χάσετε με τίποτα την μαγευτική Αnneke Van Giersbergen.

Πληροφορίες για Αθήνα και Θεσσαλονίκη:

Αθήνα:
Οι πόρτες ανοίγουν στις 21:00

Εισιτήρια:
Σημεία Προπώλησης: Ticket House (Πανεπιστημιου 42)
Internet presale: www.ticketpro.gr

Θεσσαλονίκη:
Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:30

Εισιτήρια:
Ticket House, Nephilim
Internet presale: www.ticketpro.gr

Τιμές εισιτηρίων:
Προπώληση: 15 ευρώ (έως και 10 Οκτωβρίου)
Προπώληση: 18 ευρώ
Στο ταμείο: 22 ευρώ


Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

July Talk - 'July Talk' (2012)




Από το Τορόντο προερχόμενοι, ο Peter Dreimanis και η Leah Fay δημιούργησαν μόλις πέρυσι τους July Talk. Αυτό είναι το ομώνυμο  ντεμπούτο άλμπουμ, που αναμέναμε με ανυπομονησία.
Ο δίσκος ηχογραφήθηκε στο Dream House Studios στο Τορόντο με παραγωγό τον Alexandre Bonenfant (Crystal Castles, METZ) και στη συνέχεια η μίξη έγινε με τον Jon Drew (Fucked Up, Arkells, Tokyo Police Club).
Το άλμπουμ όσον αφορά στον ήχο και στο στυλ, εναλλάσσεται μεταξύ της ροκ, της folk με μερικά dance στοιχεία όλα σωστά δοσμένα.
Ένας ήχος με ρίζες στην Americana με τα διπλά φωνητικά των Johnny and June, την ανατριχιαστική εκκεντρικότητα του Tom Waits, και τον ρυθμό των Edward Sharpe and the Magnetic Zeros. Είναι ένα μοναδικό μείγμα που δανείζεται από διαφορετικές δεκαετίες και τομείς, αν και το που αρχίζουν και που τελειώνουν οι επιδράσεις είναι έξυπνα μεταμφιεσμένο.
Το μοναδικό στοιχείο του ήχου των July Talk είναι σταθερά στη θέση του: η απίθανη φωνητική χημεία μεταξύ του Peter Dreimanis και της Leah Fay. Η τραχιά, μουσκεμένη από ουίσκι,  αλά Tom Waits φωνή του Dreimanis, αλληλεπιδρά και εναλλάσσεται με την γλυκιά, ήπια φωνή της Fay με έναν τρόπο που κλέβει την προσοχή από τη ενορχήστρωση και δίνει ώθηση σε κάθε στυλ που αποφασίζουν να ανακατέψουν.

Το πρώτο τραγούδι, "The Garden", που συνεχόμενα ρέει στο “Guns & Ammunition” μας δίνουν να καταλάβουμε το στυλ, που φτάνει στο ανώτατο σημείο στα “Paper Girl” (πρώτο single του δίσκου) και “Someone”. 

Track Listing:
01. The Garden
02. Guns & Ammunition
03. Paper Girl
04. Brother
05. Someone
06. Let Her Know
07. Having You Around
08. Don’t Call Home
09. Comedown Champion
10. I’ve Rationed Well

links:


Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

Track of the week: The Jim Jones Revue - '7 Times Around the Sun'


The Jim Jones Revue είναι μια garage rock n' roll μπάντα  αποτελούμενη από τους Jim Jones, Rupert Orton, Henri Herbert, vin Jay και Nick Jones. Παρ' ότι είναι Βρετανοί, ο ήχος τους δεν θυμίζει καθόλου Μ. Βρετανία και αυτό το καταλαβαίνεις με το πρώτο άκουσμα. Θυμίζoυν πολύ Nick Cave στα σπηνταριστά του και σε απωγειώνουν κυριολεκτικά με την ενέργεια τους.
Το '7 Times Around the Sun' είναι από το τρίτο τους στούντιο άμπουμ που κυκλοφόρησαν στις 15 Οκτωβρίου 2012 με τίτλο "The Savage Heart".  

To Track List του "The Savage Heart" είναι:
1. It’s Gotta be About Me
2. Never Let You Go
3. 7 Times Around the Sun
4. Where Da Money Go?
5. Chain Gang
6. In and Out of Harm’s Way
7. Catastrophe
8. Eagle Eye Ball
9. Midnight Oceans & The Savage Hear

official site:


Cover Song of the week: Benjamin Francis Leftwich - Won't Back Down (Tom Petty Cover)


O Benjamin Francis Leftwich είναι ένας τραγουδιστής / τραγουδοποιός,  με  μελαγχολικό ήχο ακουστικής folk-pop, με το στυλ του να φέρει  συγκρίσεις με καλλιτέχνες όπως τον Jose Gonzalez και τους Iron & Wine. Επηρεασμένος από  Elliott Smith και  Bruce Springsteen κυρίως, έμαθε να παίζει κιθάρα σε ηλικία δέκα ετών.
Η διασκευή στο κομμάτι του Tom Petty 'Wont Back Down' ακούστηκε στη σειρά 'Grey's Anatomy' στις 18 Οκτωβρίου 2012 και μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν στην διευθυνση - http://soundcloud.com/benjaminfrancisleftwich/benjamin-francis-leftwich-wont

Επίσης στο επίσημο site του http://www.benjaminfrancisleftwich.com/ μπορείτε  να κατεβάσετε δωρεάν ένα ep με διασκευές σε τραγούδια των INXS και M83.

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

Gypsy & The Cat – 'The Late Blue' (2012)



Οι Gypsy & The Cat είναι ένα indie/dream pop ντουέτο από τη Μελβούρνη αποτελούμενο από τους παλιούς DJs Xavier Bacash και Lionel Towers. Κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους, "Gilgamesh" το Νοέμβριο του 2010 γνωρίζοντας μεγάλη απήχηση σε Μεγάλη Βρεταννία και Αυστραλία. Ακολούθησαν περιοδεία και συναυλίες τη διετία 2010-2011 σε Ευρώπη (ειδικά Μεγάλη Βρεταννία...), Ιαπωνία και φυσικά Αυστραλία.

Σε αυτό το δεύτερο άλμπουμ τους, θέλησαν να διαφοροποιηθούν από τον ήχο του “yacht rock” του "Gilgamesh" και επηρρεάστηκαν ιδιαίτερα από τον ψυχεδελικό ήχο των Spacemen 3 και The Zombies. . Το "The Late Blue" γράφτηκε και ηχογραφήθηκε σε μία φάρμα στη Victoria, κυκλοφόρησε από το δικό τους label ("Alsatian") και η μίξη έγινε από τον Dave Fridmann (Flaming Lips, MGMT και Tame Impala στο φετινό Lonerism).

Το άλμπουμ δεν μπορείς να το πεις επικό αλλά έχει ένα εκλεκτικό, πιο ψυχεδελικό ήχο δίνοντας μια ώθηση στην indie πιο πολύ προς την bohemian art rock. Οι Bacash και Towers ξόδεψαν τα τελευταία δύο χρόνια στο δρόμο και αυτά τους τα ταξίδια επηρρέασαν σημαντικά τη μουσική τους προσέγγιση και το ηχητικό τους πρίσμα.

Τραγούδια όπως τα 'It's a Fine Line' και 'Broken Kites' αγγίζουν το σουρρεαλισμό και τη μελαγχολία των Gorillaz. Το 'Sorry' (του οποίου η κυκλοφορία προηγήθηκε του άλμπουμ...) είναι ένα μουσικό χωνευτήρι με ένα καθηλωτικό ρεφρέν. Τα 'Bloom' και 'Zombie World' έχουν κιθάρες που σου φέρνουν στο νου τους Cure αλλά και μια υποβόσκουσα ψυχεδέλεια ενώ τα 'When Micky Came,' 'Soul Kiss' και 'The Late Blue' (με ένα φοβερό synth στο τελευταίο λεπτό....) έχουν συγχορδίες που θυμίζουν Beach Boys και γενικα '60s.

Τελικά, το "The Late Blue" που γράφτηκε κυριολεκτικά στο δρόμο, ηχογραφήθηκε στην ύπαιθρο αλλά προορίζεται να παίζεται στην πόλη.

Tracklist:
01 Only In December
02 Bloom
03 Broken Kites
04 The Late Blue
05 It’s a Fine Line
06 Sorry
07 Valleys of Kashmir
08 Soul Kiss
09 Zombie World
10 When Micky Came In

links:



Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Αφιέρωμα στην ανεξάρτητη σκηνή του Καναδά




Ένα αφιέρωμα στην ανεξάρτητη σκηνή του Καναδά, μια από τις καλύτερες μουσικές σκηνές με τραγούδια της τελευταίας δεκαετίας κυρίως:


Metric - Help i'm alive
The New Pornographers - Your hands (together)
Rah Rah - The Poet's Dead
Austra - Shoot The Water
Islands - We Swim
Chinatown - Apprendre à danser
The Luyas - Face
The Dears- Find Our Way To Freedom
Tegan and Sara - Hell
SILVER DAPPLE- Song for the Boys
Hot Hot Heat - Buzinezz Az Uzual
Hot Panda - Negative Thinking Patterns
The Pack a.d. - Positronic
Peace - Fun and Games
Duchess Says - Antepoc
Moonface (With Siinai)- Yesterday's Fire
Danko Jones - Sticky Situation
PS I Love You - Princess Towers
Young Rival - T-Shirt And Shorts
Nu Sensae - Dust
White Lung - St. Dad
Metz - Wet Blanket
Godspeed You! Black Emperor- Motherfucker=Redeemer (Part Two)

posted by Thomas Priest


Collapse under the Empire - 'Fragments of a Prayer' (2012)



Οι Collapse Under The Empire είναι μία instrumental/post-rock μπάντα από το Αμβούργο αποτελούμενοι από τους Martin Grimm (κιθάρες και drums) και Chris Burda (πλήκτρα και drums). Σχηματίστηκαν το 2007 και κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους "Systembreakdown" σε ανεξάρτητη παραγωγή δύο χρόνια αργότερα αφού είχε μεσολαβήσει ήδη το πρώτο τους EP “Paintball“.

H μουσική τους έχει σαν κύριο χαρακτηριστικά τα electro-bleeps σε συνδυασμό με δυναμικές κιθαριστικές εκρήξεις με καθηλωτικό αλλά και "φασαριόζικο" τρόπο. Έχουν καταφέρει μέσα σε αυτή τη σχετικά σύντομη πορεία τους να κατοχυρώσουν το δικό τους μουσικό στυλ και αυτό επιβεβαιώνεται περίτρανα με το νέο τους εγχείρημα που ακούει στον τίτλο "Fragments of a Prayer".

Στο "Fragments of a Prayer", ο ήχος τους είναι μοναδικός και όχι τόσο προβλέψιμος σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές τους- για παράδειγμα, σε στιγμές που περιμένεις μία έκρηξη, αυτή τελικά δεν έρχεται ποτέ. Οι συνθέσεις τους είναι τώρα πιο συμφωνικές, κάποιες φορές κυνικές αλλά με πρωτότυπα μιξαρίσματα.

Το ‘Fragments of a Prayer’ δεν απευθύνεται μόνο σε λάτρεις του Sigur Ros ή των Explosions in the Sky, μιας και δεν αντιγράφει το μουσικό τους στίγμα αλλά βγάζει μια καλλιτεχνική φλέβα με ένα πρωτόγνωρο πάθος και συναίσθημα. Κάποιες στιγμές, είναι σαν να χάνονται μέσα στην κλειστοφοβική διάθεση των ‘180 Seconds’ και ‘Closer’, αλλά δείχνουν μία απίστευτη προσαρμοστικότητα και μία δυναμική που τους επιτρέπει να ενσωματώνουν ακόμα και αυτά τα ακούσματα. Στα 3 πρώτα tracks του άλμπουμ, είναι οι Collapse under the Empire όπως τους έχουμε γνωρίσει με ένταση ανάμεσα στις κορυφώσεις και τα "καταλαγιάσματα" τους, ανελέητα drums και καταιγιστικές κιθάρες που τους κάνει να ακούγονται σχεδόν επικοί.

Το "Fragments of a Prayer" τελικά είναι σα μια πολύτιμη πέτρα καλογυαλισμένη και με τέλειες αποχρώσεις που μόλις πας να την αγγίξεις έχει τέτοιες μυτερές άκρες που μπορεί και να σε κόψει...

Tracklist:
1. Fragments Of A Prayer
2. Breaking The Light
3. In The Cold
4. 180 Seconds
5. Closer
6. Distance
7. Opening Sky
8. The Beyond
9. When The Day Fades Away
10. The Great Silence

links:



Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

Led Er Est - 'The Diver' (2012)



Οι Led Er Est προέκυψαν μέσα από κάποια sessions το 2007 με τα δύο βασικά τους μέλη Shawn O’Sullivan και Sam De La Rosa να χρησιμοποιούν μόνο μπάσο, κάποια υποτυπώδη drum machines και synths. Εμπνευσμένοι κυρίως από τη synth prog των 70s και τη lo-fi electronic και industrial των 80s, η πρώτη τους δισκογραφική απόπειρα έγινε με ένα track στη συλλογή της Wierd Records, "Analogue Electronic Music Vol II". Τον Ιανουάριο του 2008, κυκλοφόρησαν το πρώτο τους 7ιντσο και το Νοέμβριο του 2009 το πρώτο τους άλμπουμ, "Dust on Common", πάλι στη Wierd Records. Μεταγράφηκαν στη συνέχεια στην  Captured Tracks με την οποία ηχογράφησαν ένα 7ιντσο και ενα EP.

Μάλλον αυτό αποτέλεσε και το διαβατήριο τους να υπογράψουν στο label της ανερχόμενης εναλλακτικής Sacred Bones και την κυκλοφορία από αυτή του νέου τους άλμπουμ "The Diver". Οι Led Er Est δε σπάνε τους δεσμούς τους με την cold wave αλλά προσπαθούν να μπουν και σε synth pop χωρικά ύδατα. Απόμακρες synth μελωδίες με φρενήρη drum machines και κιθαριστικά riffs κυριαρχούν σε συνδυασμό με νωχελικά φωνητικά  θυμίζοντας μπάντες όπως οι Cabaret Voltaire, The Wake και DAF.

Γενικά, το άλμπουμ αμφιταλαντεύεται ανάμεσα σε δύο μουσικές τάσεις. Απο τη μία, με tracks όπως τα "The Diver" και "Agua Fuerte" με δραματική διάθεση και τον Kklovenhoof να ακούγεται σαν το Marc Almond στα καλύτερα του και τα ορχηστρικά "Bladiator" και "Sanetta"  και από την άλλη τα απόλυτα ηλεκτρονικά με μια αισθητική 80s "Kaiyo Maru" και "Divided Parallel". Η punk άποψη των "Animal Smear" και "La Lluvia y Memoria" είναι μάλλον παράταιρη με τους γενικά ήσυχους και κάπως μονότονους τόνους του υπόλοιπου άλμπουμ. 

Θα υπάρχει πάντα ένα κοινό με μία μανία ρετρό όσον αφορά την alternative σκηνή και αυτό σίγουρα το συγκινούν μπάντες όπως οι Led Er Est είτε για τη νοσταλγία που αποπνέουν. Χωρίς αμφιοβολία, οι μεγάλες μουσικές προκύπτουν πάντα από ένα κράμμα έμπνευσης και "κλοπής", μόνο που στη δική τους περίπτωση φαίνεται να επικρατεί ελαφρώς το δεύτερο...

Tracklist:
01 animal smear
02 housefire at zumi's
03 kaiyo maru
04 the diver
05 bladiator
06 agua fuerte
07 arab tide
08 divided parallel
09 iron the mandala
10 la lluvia y memoria
11 sanetta

links:




Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Hugo Race Fatalists - 'We Never Had Control' (2012)


Ο Hugo Race  από τη Μελβούρνη, από έφηβος έως και σήμερα, που διανύει τα χρόνια της ωριμότητας, και έχοντας ταξιδέψει στις πέντε ηπείρους, με βάση είτε το Λονδίνο, είτε το Βερολίνο και τα τελευταία είκοσι χρόνια τη Κατάνια (ζει μόνιμα εκεί από το 1989), συνεχίζει το ταξίδι της αναζήτησης, της δημιουργίας και της έκφρασης μέσα από πολλούς και ποικίλους μουσικούς χώρους - θεωρητικά ασύμβατους μεταξύ τους – άλλοτε με groups, άλλοτε μόνος και άλλοτε μέσα από συνεργασίες (ήταν πρώην κιθαρίστας και ιδρυτικό μέλος των Bad Seeds, Wreckery, True Spirit και Dirtmusic (με τον Chris Eckman των Walkabouts)).
Εν κατακλείδι αυτός, ο multi-instrumental μουσικός, στιχουργός ,παραγωγός, συνθέτης, κλπ, με τριάντα ίσως και πλέον χρόνια ανάμειξης στα μουσικά δρώμενα, δεν θα πάψει να μας συγκινεί, είτε θετικά είτε αρνητικά (ελάχιστα) με το πολύπλευρο ταλέντο του.

H μουσική του είναι η κατεξοχήν ανεξάρτητη ροκ έκφανση, με στοιχεία ψυχεδέλειας, industrial, experimental blues. Στοιχεία που διέπουν τo eclectic rock. Η βραχνή βαθιά εκφραστική φωνή (αλά Phil Shoenfelt και Leonard Cohen) του Hugo Race και ο δυναμικός του ήχος αποτελούν ένα ιδιόμορφο μουσικό τοπίο που σε μαγνητίζει και σε καθηλώνει.
Η ολοκαίνουρια κυκλοφορία του Hugo Race με τους Fatalists (την Ιταλική instrumental μπάντα Sacri cuori)  με τίτλο " We Never Had Control " αποτελεί μια λυρική φλογισμένη ροκ, με ένταση και ανάδειξη της λεπτομέρειας στη σύνθεση. Και σ’αυτόν τον δίσκο επανέρχεται στον κλασικό swamp-blues ήχο του μέσου των '90ς, επαναπροσδιορίζοντας τη συνολική εμπειρία του σύγχρονου αστικού, ψυχοτρόπου blues. Ακουστικά όργανα και λεπτή electronica συγχωνεύονται με την βαθιά φωνή του και σε οδηγούν σε μοναδικά ηχητικά τοπία που συγχωνεύουν το folk, experimental, electronica και rock.
Όμορφο, σκληρό, πρωτόγονο και υπερβατικό, το νέο άλμπουμ του Hugo Race.



Track Listing
1. Dopefiends
2. Ghostwriter
3. Meaning Gone
4. Snowblind
5. No Angels Fear to Tread
6. Shining Light
7. No Stereotype
8.
We Never Had Control






Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

Track of the week: The I.D - 'Own Designed Love'


Οι the I.D  είναι μια πρωτοεμφανιζόμενη  τετραμελής μπάντα από την Μ. Βρετανία και τo  'Own Designed Love' είναι το καινούριο τους single. 
Κιθάρα και μπάσο με όγκο και φοβερά φωνητικά που σίγουρα κάνουν τους the I.D ξεχωριστούς, με συνθέσεις που χαρακτηρίζουν τον ήχο τους πολύ ελπιδοφόρο και σίγουρα δεν περνάει απαρατήρητoς.
Το τραγούδι επίσης είναι διαθέσιμο για free download από την σελίδα τους στο soundclound http://soundcloud.com/the-i-d/own-designed-love

links:



Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Peace - 'The World Is Too Much With Us' (2012)



Οι Peace είναι μια indie μπάντα από το Vancouver και έχουν ένα EP (‘Slow Children’) που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 2009 και ένα LP (‘My Face’) που κυκλοφόρησε από την Pop Echo Records το 2011 ήδη στο ενεργητικό τους. Η μουσική τους χαρακτηρίζεται από το τραχύ μπάσο και τις ανατρεπτικές κιθάρες με σαφείς επηρροές κυρίως από τους Fall αλλά και από μπάντες των 90s (Pavement, Throwing Muses). 

Με το "The World Is Too Much With Us", που κυκλοφόρησε στις 16 Οκτωβρίου, ανοίγουν ένα νέο κεφάλαιο με τη συνεργασία τους με τη Suicide Squeeze Records. Ο παραγωγός παραμένει ο ίδιος, δηλαδή ο Jordan Koop στο στούντιο του, Noise Floor studio στο Ladysmith.

Από το εναρκτήριο "Your Hand in Mine" και τα ψυχεδελικά "Winterhouse" και "Free Time" μέχρι το κιθαριστικό "Black Cocaine" και το νεο- ρομαντικό με αισθητική 80s "Fun and Games", όλα περιστρέφονται γύρω από τη βαρύτονη και έντονα λυρική και ποιητική φωνή του Dan Geddes.

Το "The World is Too Much With Us" έρχεται να επιβεβαιώσει το βάθος και τη δραματική διάσταση του ήχου των Peace. Το μπάσο του Connor είναι πότε καταιγιστικό και πότε υπνωτικό, τα κιθαριστικά solos του Mike έχουν απότομες εξάρσεις, τα drums του Geoff είναι πιο ήρεμα και κρατούν τις ισορροπίες. Οι στίχοι όμως και τα φωνητικά του Dan, για τα οποία έχει ονομαστεί και ως "post-punk ποιητής" του Vancouver, εναλλάσουν εικόνες απελπισίας και ερωτικού πάθους. 

Tracklist:

1. Your Hand In Mine
2. Fun and Games
3. The Perp Walk
4. Kissed Dust
5. Black Cocaine
6. Winterhouse
7. Free Time
8. Tattoo


Λεπτομέρειες για την εμφάνιση των O. Children στην Θεσσαλονίκη


MUSIC VELOCITY & UP 'N' LOUD RADIO PROUDLY PRESENT

O. Children (UK)

Jane Doe (GR)

The Fuzzy Nerds (GR)

Κυριακή 11 Νοεμβρίου, Γαία Live Stage



 Mε την εμβληματική μορφή του τραγουδιστή τους Tobias O'Kandi και με έντονες αναφορές στο Post-Punk των 80's,οι O.Children χαρακτηρίζονται σαν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σχήματα της indie/new wave σκηνής.

Η πρώτη εποχή του συγκροτήματος βρίσκει τους Tobias O'Kandi και Andi Strange να φτιάχνουν μουσική με το όνομα Βοno Must Die. Με την προσθήκη των Gauthier Ajarrista στην κιθάρα και του Harry James στο μπάσο,αλλάζουν το όνομα τους σε O.Children και ξεκινούν το ταξίδι τους στη μουσική μέχρι σήμερα.

Το 2009 κυκλοφορούν το ντεμπούτο άλμπουμ τους,το οποίο παίρνει διθυραμβικές κριτικές απότον μουσικό τύπο,κυρίως χάρη στα τραγούδια Dead Disco Dancer,Heels & Ruins που περιέχονταν σε αυτό. Η επιτυχία του άλμπουμ τους τους κάνει γνωστούς στους κύκλους του νέου κύματος της new wave/indie μουσικής και δεν είναι λίγοι αυτοί που τους συγκρίνουν με μπάντες όπως οι Editors,Horrors κ.α.Τα live shows τους εντυπωσιάζουν,ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που χαρακτηρίζουν τον επιβλητικό έγχρωμο τραγουδιστή τους,Tobias O'Kandi σαν τον νέο Ian Curtis ή Nick Cave.

Ακολουθεί μια 3ετία σχετικής σιγής από την μπάντα,που οφείλονταν κυρίως στα σοβαρά προβλήματα υγείας του τραγουδιστή τους και σε ένα πρόβλημα που παρουσιάστηκε με την βίζα του. Το 2012 βρίσκει τους O.Children να κυκλοφορούν ένα πολύ καλό νέο άλμπουμ,με τον τίτλο Apnea και τους βρίσκει να δίνουν αρκετές συναυλίες εκτός Μεγάλης Βρετανίας,αφού ξεπεράστηκαν τα προβλήματα με την βίζα του τραγουδιστή τους.

- Οι Jane Doe επέστρεψαν με νέο άλμπουμ 5 χρόνια μετά το ντεμπούτο τους "Heaven For Dogs" και ύστερα από 312 πρόβες και κάμποσες ώρες στο στούντιο.
Το όνομα του είναι “The Enormous Head of King Splendid” και περιλαμβάνει 17 τραγούδια που στον στιχουργικό τους πυρήνα έχουν πάρει τα θέματα τους από γνωστά ή όχι και τόσο γνωστά λογοτεχνικά πονήματα (όπως είναι «Ο Μικρός Πρίγκιπας», το «Ταξίδι στην Άκρη της Νύχτας», «Το Άρωμα του Ονείρου» κα).

Στην παραγωγή είναι και πάλι ο Νικόδημος Τριαρίδης ενώ στο δίσκο συνέβαλαν τα μέγιστα οι Θοδωρής Παπαδημητρίου (The Prefabricated Quartet), Μιχάλης Βρέττας (Boomstate, Ν. Πορτοκάλογλου), Τάσος Παπαλιάς (Leaf) και Πάνος Παπαδόπουλος (Vain Velocity).

Προπομπός του άλμπουμ υπήρξε το εξαιρετικό βιντεοκλίπ τους για το τραγούδι "All The Poets Are Dead" που συγκέντρωσε εξαιρετικά σχόλια.

Στα άδυτα των προβών και των ηχογραφήσεων τρύπωσε ο κομίστας Peslac που σιγά σιγά θα αποκαλύπτει την ατμόσφαιρα που επικράτησε σε αυτές μέσα από μια σειρά κόμικ με τον ενδεικτικό τίτλο «Οι (σχεδόν) συναρπαστικές περιπέτειες των Jane Doe».

- Οι Fuzzy Nerds είναι μια post alternative και αρκετά πειραματική indie μπάντα που έχει κυκλοφορήσει ώς τώρα 5 albums (bloody fat 1998, a thought about princes 2000, happy fuzzy thinkin' 2006, mirror phase 2008, covering the fuzz... 2012), ένα ep. (Lucifair 2003) και μία ψηφιακή συλλογή με fuzzy b – side tracks (b – sides 2011) για την fuckingreat?, την grabber records, την psycho puppie records και την tmc music αντίστοιχα.

Έχουν μοιραστεί τη σκηνή με όλες σχεδόν τις σημαντικές εγχώριες μπάντες του χώρου (Closer, Bokomolech, Film, Matisse, κ.α.), όπως επίσης και με κάποια από τα σημαντικότερα σχήματα της ευρωπαϊκής και διεθνούς μουσικής σκηνής (Blackfield, iLiKeTRAiNS, Puressence, The Subways κ.α.), ενώ έχουν συνεργαστεί για την ηχογράφηση του 4ου album τους (mirror phase) με τον διεθνούς φήμης βρετανό παραγωγό Clive Martin.

Οι κυκλοφορίες τους έχουν τύχει θερμότατης αποδοχής από κοινό και μουσικοκριτικούς και κομμάτια τους όπως τα anaesthesia, plastic, lying underground, since you fell, happy?, project no 9, mirror phase κ.α. έχουν κερδίσει σημαντική θέση στο airplay του εγχώριου αλλά και του ευρωπαϊκού εναλλακτικού ραδιοφώνου και όχι μόνο.

Οι Fuzzy Nerds έχουν συμμετοχές σε πολλά festivals, μουσικές συλλογές αλλά και soundtrack, ενώ το video clip τους για το κομμάτι τους “117” από το mirror phase επιλέχθηκε από τον διεθνή indie χώρο και προβλήθηκε και σε μουσική εκπομπή αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου (Music Mix USA).

Τον Μάρτιο του 2012 οι Fuzzy Nerds κυκλοφόρησαν την πιό πρόσφατη δουλειά τους, το 5ο album τους με τον τίτλο “Covering the Fuzz...” που αποτελείται αποκλειστικά από αγαπημένα covers “υπό την fuzzy οπτική” των nerds . Το “Covering the Fuzz...” κυκλοφόρησε μόνο ψηφιακά και δωρεάν ώς “bonus album”, για τους φίλους της μπάντας, μαζί με ολόκληρη τη δισκογραφία τους από την Psycho Puppie και την TMC Music Publishing και αποκλειστικά
στη διεύθυνση :
http://www.heedia.com/fuzzography

Αυτόν τον καιρό η μπάντα δουλεύει το 6ο της full-length αλμπουμ, με τον τίτλο “killer 13”, που αναμένεται να κυκλοφορήσει το Χειμώνα του 2013...

Oι Fuzzy Nerds είναι πρωτίστως... nerds, ζούν στη Nerdland και είναι πολύ ευτυχείς γι'αυτό... Δημιουργήθηκαν το 1994 και πλέον αποτελούνται απο πέντε μέλη:

Πέτρος Fuzzhead Βυζούκης
κιθάρα/φωνητικά
Μαρία Χολέβα
κιθάρα
Ευθύμης Σφαιρόπουλος
μπάσο
Πάνος Παπακώστας
vibes/programming
Κώστας Δημητρίου
τύμπανα

Εισιτήρια:

- Limited e-tickets (50) for 12euros (http://www.eventbrite.com/event/4523082662)

- Discounted pre-sale tickets for 15euros (the first 120 tickets)

- Pre-sale & on door tickets for 18euros

Χορηγοί Επικοινωνίας: Up 'n' Loud Web Radio,Noizy.gr,Refresh Magazine,Sawbiz.gr


Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

My Jerusalem - 'Preachers' (2012)



Οι My Jerusalem είναι μια μπάντα από την περιοχή της Νέας Ορλεάνης με έδρα το Austin του Τέξας. Οι My Jerusalem  είναι ένα είδος supergroup μιας και τα μέλη τους είναι όλοι βετεράνοι μουσικοί με μεγάλη εμπειρία, ο Jeff Klein, περιοδεύων  μέλος και ο Dave Rosser  μόνιμο μέλος των The Twilight Singers και Gutter Twins, ο Ashley Dzerigian ήταν μέλος των Great Northern, ο Rick Nelson των Polyphonic Spree και ο Cully Symington των Bishop Allen.

Το προηγούμενο άλμπουμ τους “Gone for Good ήταν μια αρκετά καλή προσπάθεια, που τους έβαλε στο ραντάρ πολλών  ανθρώπων για τα καλά.

Το δεύτερο τους  άλμπουμ, Preachers, περιγράφεται ως postmodern gothic soul. Με επικεφαλής τον βαρύτονο Jeff Klein, στο πνεύμα του Nick Cave,το Preachers είναι μια ευπρόσδεκτη έκπληξη, προς το τέλος του έτους, όταν οι περισσότερες «καλές» νέες κυκλοφορίες άλμπουμ έχουν τελειώσει. Και αν ο Klein έχει δηλώσει ότι το Preachers είναι πιο σκοτεινό από το ντεμπούτο του συγκροτήματος, το άλμπουμ εξισορροπεί  αυτό το dark blues  με πολύ old school rock.
Το αρχικό ομότιτλο κομμάτι του δίσκου καθώς και το “Born In The Belly” δίνουν αυτό τον σκοτεινό τόνο με την σαγηνευτική γκρινιάρικη αλά Nick Cave και Leonard Cohen φωνή του Klein. Το "Mono" είναι το τραγούδι για την αγάπη όπου εκφράζει τη λύπη του για το φιλί που οδήγησε σε τόσες πολλές οδυνηρές αναμνήσεις. Πιο διασκεδαστικό ρυθμό δίνει  το "This Time" που φέρνει στο νου σου τον Edward Sharpe και τους The Magnetic Zeroes, με τους οποίους  έχουν περιοδεύσει οι My Jerusalem.
Το 6 + λεπτά "DeVoe" δίνει την πένθιμη νότα πίσω από ενδιαφέροντες στίχους, το τραγούδι διαπραγματεύεται την ηπιότερη συμπεριφορά του για το απόλυτο χάος. Οι My Jerusalem μπορούν να αποδειχθούν ειδικοί στην κλιμάκωση και το φινάλε ενός δίσκου, κλίνοντας το άλμπουμ με το blues κομμάτιI Left My Conscience In You” .

Tracklist
01. Preachers
02. Shatter Together
03. Born In The Belly
04. Mono
05. This Time
06. Death Valley
07. Devoe
08. Between Space
09. Oh Little Sister
10. Chameleon
11. I Left My Conscience In You



official site: