Οι Maccabees είναι μία indie rock μπάντα από το Νότιο Λονδίνο με έδρα το Brighton και έχουν πάρει το όνομα τους από μια τυχαία λέξη που είδαν σκαλίζοντας τη Βιβλο. Το τωρινό line-up αποτελείται από τους Orlando Weeks (φωνητικά), Hugo White (κιθάρες), Felix White (κιθάρες, φωνητικά), Rupert Jarvis (μπάσο) και Sam Doyle (drums).
Έχουν στο ενεργητικό τους δύο EPs (You Make Noise, I Make Sandwiches, 2004- Toothpaste Kisses, 2007) και δύο studio albums (Colour It In, 2007 και Wall Of Arms, 2009). Το "Given to the Wild" είναι το τρίτο άλμπουμ τους με παραγωγό τον Tim Goldsworthy (τέως των DFA) και έρχεται να ταράξει τα "μουσικά" νερά του μεγάλου νησιού.
Με το "Given to the Wild", οι Maccabees εγκαινιάζουν ένα νέο πολύπλοκο ηχο αλλά και με πιο πολλά φυσικά όργανα απο τα προηγούμενα άλμπουμς τους- ένα ισορροπημένο, επικό και γεμάτο συναίσθημα ήχο που μπορείς να τον πεις και… νέο ήχο των Coldplay. Τα πάντα σε αυτό το άλμπουμ ακούγονται οικεία και αισιόδοξα και αποπνέουν μια ζεστασιά.
Σε tracks οπως το "Child" ακούς το Weeks να τραγουδάει όπως ο Chris Martin αλλά με ακόμη πιο "αιθέρια" ενορχήστρωση, το "Glimmer" ακουμπά στους Coldplay ακόμη πιο έντονα ενώ το "Heave" έχει μια κιθαριστική γραμμή σα να ακούς τον Edge των U2 μέσα από ένα πέπλο ομίχλης. Στο άλμπουμ συναντάς ξεκάθαρες αναδρομές στην παλιά τους σχέση με τους Futureheads στο"Pelican" ενώ στο "Feel to Follow" βλέπεις τη θηλυκή πολυπλοκότητα των Wild Beasts. Η ζεστή αύρα του "Ayla" αντανακλάται στα χαμηλά πνευστά και τα δυνατά πλήκτρα αλλά τελικά ακούγεται σαν το "Viva la Vida" αλλά με καλύτερους στίχους.
Σίγουρα το "Given to the Wild" κουβαλάει τη βαριά κληρονομια των προηγούμενων άλμπουμς όσον αφορά τις πωλήσεις οπότε αυτό που μένει να δούμε αν θα ακολουθήσουν την πτωτική πορεία σε πωλήσεις αντίστοιχων μπαντών όπως οι Coldplay ή οι Κasabian.
Έχουν στο ενεργητικό τους δύο EPs (You Make Noise, I Make Sandwiches, 2004- Toothpaste Kisses, 2007) και δύο studio albums (Colour It In, 2007 και Wall Of Arms, 2009). Το "Given to the Wild" είναι το τρίτο άλμπουμ τους με παραγωγό τον Tim Goldsworthy (τέως των DFA) και έρχεται να ταράξει τα "μουσικά" νερά του μεγάλου νησιού.
Με το "Given to the Wild", οι Maccabees εγκαινιάζουν ένα νέο πολύπλοκο ηχο αλλά και με πιο πολλά φυσικά όργανα απο τα προηγούμενα άλμπουμς τους- ένα ισορροπημένο, επικό και γεμάτο συναίσθημα ήχο που μπορείς να τον πεις και… νέο ήχο των Coldplay. Τα πάντα σε αυτό το άλμπουμ ακούγονται οικεία και αισιόδοξα και αποπνέουν μια ζεστασιά.
Σε tracks οπως το "Child" ακούς το Weeks να τραγουδάει όπως ο Chris Martin αλλά με ακόμη πιο "αιθέρια" ενορχήστρωση, το "Glimmer" ακουμπά στους Coldplay ακόμη πιο έντονα ενώ το "Heave" έχει μια κιθαριστική γραμμή σα να ακούς τον Edge των U2 μέσα από ένα πέπλο ομίχλης. Στο άλμπουμ συναντάς ξεκάθαρες αναδρομές στην παλιά τους σχέση με τους Futureheads στο"Pelican" ενώ στο "Feel to Follow" βλέπεις τη θηλυκή πολυπλοκότητα των Wild Beasts. Η ζεστή αύρα του "Ayla" αντανακλάται στα χαμηλά πνευστά και τα δυνατά πλήκτρα αλλά τελικά ακούγεται σαν το "Viva la Vida" αλλά με καλύτερους στίχους.
Σίγουρα το "Given to the Wild" κουβαλάει τη βαριά κληρονομια των προηγούμενων άλμπουμς όσον αφορά τις πωλήσεις οπότε αυτό που μένει να δούμε αν θα ακολουθήσουν την πτωτική πορεία σε πωλήσεις αντίστοιχων μπαντών όπως οι Coldplay ή οι Κasabian.
1. "Given to the Wild (Intro)" 2:11
2. "Child" 4:31
3. "Feel to Follow" 3:29
4. "Ayla" 3:47
5. "Glimmer" 4:03
6. "Forever I've Known" 5:21
7. "Heave" 4:24
8. "Pelican" 3:44
9. "Went Away" 3:38
10. "Go" 4:12
11. "Unknow" 5:07
12. "Slowly One" 4:17
13. "Grew up at Midnight" 4:00
http://www.themaccabees.co.uk/
http://www.myspace.com/themaccabees
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου