Οι Big Pink είναι ένα βρεταννικό electro-rock ντουέτο που το αποτελούν οι πολυτάλαντοι Robbie Furze και Milo Cordell. Υπέγραψαν στην 4AD το 2009 και κέρδισαν αμέσως το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου καλλιτέχνη NME έχοντας κυκλοφορήσει πέντε singles για να ακολουθήσει το ντεμπούτο άλμπουμ τους "A Brief History of Love" το Σεπτέμβριο του 2009. Τα γιγαντιαία ορχηστρικά μέρη του, η πολύ καλή παραγωγή και ο δυνατός του ήχος του "A Brief History of Love" του έδωσαν πολύ χρόνο στα ραδιόφωνα.
Το επόμενο άλμπουμ τους είναι το "Future This" και τους βρίσκει να ανακυκλώνουν τις ίδιες ιδέες αλλά με έναν τρόπο φρέσκο και ανανεωτικό. Από τα πρώτα δευτερόλεπτα του "Stay Gold" σου έρχεται στο νου το επιτυχημένο hit του προηγούμενου άλμπουμ "Dominos" με τη μόνη διαφοροποίηση τους πιο συντηρητικούς στίχους. Ενώ είχαν παγιωθεί στη συνείδηση του κοινού σα μία μοναχική και βαθιά σκεπτόμενη μπάντα με τραγούδια όπως το "Jump Music" προσπαθούν να αποτινάξουν από πάνω τους αυτό το χαρακτηρισμό.
Oι Big Pink προσπαθούν να χτίσουν ένα μύθο βάζοντας αναφορές από το ντεμπούτο αλμπουμ τους σε νέα τραγούδια. Στο "Hit the Ground (Superman)" χρησιμοποιούν ένα μέρος από το "O Superman" της Laurie Anderson προσπαθώντας να ενισχύσουν τις δικές τους συνθέσεις. Το "1313" ακούγεται σαν ύμνος ενώ στίχοι που έχουν ακουστεί στο παρελθόν όπως οι "I wanna be adored", "yesterday's gone" και "doing it on my own" που περιεχονται στο πετυχημένο "Lose Your Mind" δείχνουν ότι η έμπνευση υστερεί κάπως. Ευχάριστη έκπληξη το τρυφερό "77" που κλείνει το άλμπουμ με τον Robbie Furze να είναι σα να απαγγέλει ποίηση με ένα απίστευτο συναισθηματισμό που αντιτίθεται στην κυνικότητα τους σαν μπάντα.
Γενικά, οι Big Pink είναι ένα ακόμη κλασσικό παράδειγμα μιας μπαντας με ένα εκπληκτικό ντεμπούτο άλμπουμ και ένα πολύ καλό δεύτερο άλπμουμ να ακολουθεί πάνω στους δρόμους που χάραξε το πρωτο. Δηλαδή, ενώ στο προηγούμενο album ακούγονταν πραγματικά πρωτοποριακοί, στο "Future This" είναι κάπως πιο δειλοί και συνεσταλμένοι και κατά κάποιο τροπο επαναλαμβάνονται.
1. "Stay Gold" 3:38
2. "Hit the Ground (Superman)" 4:56
3. "Give It Up" 4:49
4. "The Palace" 4:19
5. "1313" 5:52
6. "Rubbernecking" 3:27
7. "Jump Music" 4:38
8. "Lose Your Mind" 4:09
9. "Future This" 3:56
10. "77" 4:43
http://musicfromthebigpink.com/
Το επόμενο άλμπουμ τους είναι το "Future This" και τους βρίσκει να ανακυκλώνουν τις ίδιες ιδέες αλλά με έναν τρόπο φρέσκο και ανανεωτικό. Από τα πρώτα δευτερόλεπτα του "Stay Gold" σου έρχεται στο νου το επιτυχημένο hit του προηγούμενου άλμπουμ "Dominos" με τη μόνη διαφοροποίηση τους πιο συντηρητικούς στίχους. Ενώ είχαν παγιωθεί στη συνείδηση του κοινού σα μία μοναχική και βαθιά σκεπτόμενη μπάντα με τραγούδια όπως το "Jump Music" προσπαθούν να αποτινάξουν από πάνω τους αυτό το χαρακτηρισμό.
Oι Big Pink προσπαθούν να χτίσουν ένα μύθο βάζοντας αναφορές από το ντεμπούτο αλμπουμ τους σε νέα τραγούδια. Στο "Hit the Ground (Superman)" χρησιμοποιούν ένα μέρος από το "O Superman" της Laurie Anderson προσπαθώντας να ενισχύσουν τις δικές τους συνθέσεις. Το "1313" ακούγεται σαν ύμνος ενώ στίχοι που έχουν ακουστεί στο παρελθόν όπως οι "I wanna be adored", "yesterday's gone" και "doing it on my own" που περιεχονται στο πετυχημένο "Lose Your Mind" δείχνουν ότι η έμπνευση υστερεί κάπως. Ευχάριστη έκπληξη το τρυφερό "77" που κλείνει το άλμπουμ με τον Robbie Furze να είναι σα να απαγγέλει ποίηση με ένα απίστευτο συναισθηματισμό που αντιτίθεται στην κυνικότητα τους σαν μπάντα.
Γενικά, οι Big Pink είναι ένα ακόμη κλασσικό παράδειγμα μιας μπαντας με ένα εκπληκτικό ντεμπούτο άλμπουμ και ένα πολύ καλό δεύτερο άλπμουμ να ακολουθεί πάνω στους δρόμους που χάραξε το πρωτο. Δηλαδή, ενώ στο προηγούμενο album ακούγονταν πραγματικά πρωτοποριακοί, στο "Future This" είναι κάπως πιο δειλοί και συνεσταλμένοι και κατά κάποιο τροπο επαναλαμβάνονται.
1. "Stay Gold" 3:38
2. "Hit the Ground (Superman)" 4:56
3. "Give It Up" 4:49
4. "The Palace" 4:19
5. "1313" 5:52
6. "Rubbernecking" 3:27
7. "Jump Music" 4:38
8. "Lose Your Mind" 4:09
9. "Future This" 3:56
10. "77" 4:43
http://musicfromthebigpink.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου