.jpeg)
Οι Hunters είναι μια garage/ noise rock μπάντα από το Brooklyn με βασικά μέλη τους Derek Watson και Isabel Almeida με τη βοήθεια των Tommy και Gregg. Στο ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ τους, ακροβατούν μουσικά ανάμεσα στο post-punk και στο μελωδικό grunge και kraut-rock με τις επιρροές τους να βρίσκονται σύμφωνα και με τους ίδιους στο grunge των 90s και τη Νεοϋορκέζικη noisy art-pop των πρώιμων 00s.
Το άλμπουμ ανοίγει με το εκρηκτικό “Narcissist”, με τον Derek σε μια ξεχωριστή μπασογραμμή και την Isabel να γεμίζει τα όποια κενά με τα γεμάτα πάθος φωνητικά της. Τα “Street Trash” και “Undone” φέρνουν αυτόματα συνειρμούς με τις κιθάρες των Sonic Youth και η φωνή της Almeida πλησιάζει αυτήν της Kim Gordon (όσο και αν αυτό ακούγεται κάπως ιεροσυλία...) και το “Thin Twin” μπορεί κάλλιστα να σταθεί δίπλα στους surf/ garage pop ύμνους των ’00s.
Στο “It’s True”, τα φωνητικά και οι παραμορφώσεις στις κιθάρες αν και θυμίζουν αρκετά Sleigh Bells, οι Hunters καταφέρνουν να τα αποστασιοποιήσουν σε μεγάλο βαθμό – σαν τους Wavves, “χτίζουν” πάνω σε δυναμικές pop κιθάρες αλλά η παραγωγή στο άλμπουμ συνεισφέρει σε μια ποικιλία και εναλλαγή στη μουσική τους. Στο “Nosebleed”, για παράδειγμα, που διαρκεί περίπου 6 λεπτά (πολύ περισσότερο από τα άλλα τραγούδια...) οι εναλλαγές στο ρυθμό σε κάνουν να νομίζεις ότι μάλλον ένωσαν δύο τραγούδια τους σε ένα. Τo “Blackheart” από την άλλη, ακούγεται σαν το πιο “εύπεπτο” από τα 10 τραγούδια του άλμπουμ και θα μπορούσε κάλλιστα να πάρει airplay σε οποιοδήποτε alternative rock ραδιόφωνο.
Το άλμπουμ ανοίγει με το εκρηκτικό “Narcissist”, με τον Derek σε μια ξεχωριστή μπασογραμμή και την Isabel να γεμίζει τα όποια κενά με τα γεμάτα πάθος φωνητικά της. Τα “Street Trash” και “Undone” φέρνουν αυτόματα συνειρμούς με τις κιθάρες των Sonic Youth και η φωνή της Almeida πλησιάζει αυτήν της Kim Gordon (όσο και αν αυτό ακούγεται κάπως ιεροσυλία...) και το “Thin Twin” μπορεί κάλλιστα να σταθεί δίπλα στους surf/ garage pop ύμνους των ’00s.
Στο “It’s True”, τα φωνητικά και οι παραμορφώσεις στις κιθάρες αν και θυμίζουν αρκετά Sleigh Bells, οι Hunters καταφέρνουν να τα αποστασιοποιήσουν σε μεγάλο βαθμό – σαν τους Wavves, “χτίζουν” πάνω σε δυναμικές pop κιθάρες αλλά η παραγωγή στο άλμπουμ συνεισφέρει σε μια ποικιλία και εναλλαγή στη μουσική τους. Στο “Nosebleed”, για παράδειγμα, που διαρκεί περίπου 6 λεπτά (πολύ περισσότερο από τα άλλα τραγούδια...) οι εναλλαγές στο ρυθμό σε κάνουν να νομίζεις ότι μάλλον ένωσαν δύο τραγούδια τους σε ένα. Τo “Blackheart” από την άλλη, ακούγεται σαν το πιο “εύπεπτο” από τα 10 τραγούδια του άλμπουμ και θα μπορούσε κάλλιστα να πάρει airplay σε οποιοδήποτε alternative rock ραδιόφωνο.
Οι Hunters έχοντας σαν παρακαταθήκη τις εκρηκτικές τους ζωντανές εμφανίσεις με την Almeida αεικίνητη επί σκηνής και το Watson να ξεσπάει πάνω στο μικρόφωνο του, με το ντεμπούτο ομώνυμο LP τους, μεταφέρουν αυτή τους την ενέργεια στους ακροατές του με ένα μοναδικό τρόπο που τους μεταφέρει νοητά σε συναυλιακό χώρο.
Τracklist:
1 Narcissist 2:52
2 Street Trash 3:48
3 She's So 3:58
4 Seizure 3:38
5 It's True 2:27
6 Nosebleed 5:48
7 Blackheart 4:08
8 Thin Twin 2:49
9 Undone 3:03
10 Wonder 3:35
Official Site:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου