Οι Brian Jonestown Massacre σχηματίστηκαν στο San Francisco το 1990
από τους Anton Newcombe, Joel Gion και Matt Hollywood αλλά έχουν
παρελάσει κατά καιρούς πάνω από 40 μέλη με σταθερό όμως πάντα τον ηγέτη
και συνθέτη τους Anton Newcombe. Το όνομα τους το έχουν εμπνευστεί από
τον ιδρυτή των Rolling Stones Brian Jones και τον τρόπο που έβαλε τέλος
στη ζωή του. Ο ήχος του έχει έντονες επηρροές από την ψυχεδελική ροκ των
60s διανθισμένες με στοιχεία shoegaze, garage rock και lo-fi.
Οι επηρροές τους από τους Stones σε σχέση με τα προγενέστερα "My Bloody Underground" και "Who Killed Sgt. Pepper?", στο "Aufheben" δεν είναι πλέον τόσο έκδηλη. Ο τίτλος του άλμπουμ είναι από μία γερμανική λέξη που ετυμολογικά σημαίνει "συντηρώ" ή "αποβάλλω" αλλά ιστορικά είναι συνδεδεμένη με την φιλοσοφία και την προσέγγιση του Hegel για την ύπαρξη και το τίποτα. Ηχογραφήθηκε κύρια στο studio του Newcombe στο Βερολίνο με τους Newcombe και Hollywood παρόντες αλλά και με νέα μέλη τους Will Carruthers (Spacemen 3, Spiritualized), Constantine Karlis (Dimmer) και Thibault Pesenti (Rockcandys). Ευχάριστη έκπληξη η παρουσία της Eliza Karmasalo στα φωνητικά, που τραγουδά τα μέρη της στα Φινλανδικά.
Το "Aufheben" αναμιγνύει ηχητικά τις ανατολικές τους επηρροές με τον κλασσικό τους ήχο; στο πρώτο μέρος του έχουν στοιχεία του Αμερικάνικου Νότου θυμίζοντας έντονα μπάντες όπως οι Calexico. Το “Panic In Babylon” μας βάζει στο κλίμα του άλμπουμ θυμίζοντας έντονα το εναρκτήριο του Who Killed Sgt. Pepper? “Tempo 116.7” με τη διαφορά ότι έχει ένα πιο υπνωτικά επαναλβανόμενο riff με τον ήχο της ινδιάνικης τρομπέτας να δίνει ένα ρυθμό χαρακτηριστικό για τα πρώτα πέντε τραγούδια του άλμπουμ. Η έκδηλη επηρροή τους από τα ακούσματα της ανατολής ακούγεται μετά τη μέση του άλμπουμ στο “Face Down On the Moon”- ένα lo-mid tempo τραγούδι αλλά και στο σιτάρ που ακούγεται στο “Stairway to the Best Party” που παρόλα αυτά θυμίζει τη στοιχειωμένη κιθάρα στο "Paint It Black” των Stones. Το άλμπουμ κλείνει με το πρωτότυπο σε τίτλο “Blue Order New Monday” που ακούγετα πιο διαστημικό και electro αλλά μάλλον φαντάζει σαν το ιδανικό τελείωμα μιας ολοκληρωμένης δουλειάς.
Κάθε μπάντα που σέβεται τον εαυτό της οφείλει να εξελλίσσεται και να ψάχνει νέα μουσικά μονοπάτια και αυτό τελικά το κάνει πολύ καλά ο Newcombe με την παρέα του καθ' όλη τη δισκογραφική πορεία των BJM μεταλλάσσοντας τη μουσική τους από την κλασσική ροκ στην ψυχεδελική μορφή της. Απομένει να τους δούμε και ζωντανά κάποια στιγμή για να τα διαπιστώσουμ όλα αυτά και στην πράξη.
Οι επηρροές τους από τους Stones σε σχέση με τα προγενέστερα "My Bloody Underground" και "Who Killed Sgt. Pepper?", στο "Aufheben" δεν είναι πλέον τόσο έκδηλη. Ο τίτλος του άλμπουμ είναι από μία γερμανική λέξη που ετυμολογικά σημαίνει "συντηρώ" ή "αποβάλλω" αλλά ιστορικά είναι συνδεδεμένη με την φιλοσοφία και την προσέγγιση του Hegel για την ύπαρξη και το τίποτα. Ηχογραφήθηκε κύρια στο studio του Newcombe στο Βερολίνο με τους Newcombe και Hollywood παρόντες αλλά και με νέα μέλη τους Will Carruthers (Spacemen 3, Spiritualized), Constantine Karlis (Dimmer) και Thibault Pesenti (Rockcandys). Ευχάριστη έκπληξη η παρουσία της Eliza Karmasalo στα φωνητικά, που τραγουδά τα μέρη της στα Φινλανδικά.
Το "Aufheben" αναμιγνύει ηχητικά τις ανατολικές τους επηρροές με τον κλασσικό τους ήχο; στο πρώτο μέρος του έχουν στοιχεία του Αμερικάνικου Νότου θυμίζοντας έντονα μπάντες όπως οι Calexico. Το “Panic In Babylon” μας βάζει στο κλίμα του άλμπουμ θυμίζοντας έντονα το εναρκτήριο του Who Killed Sgt. Pepper? “Tempo 116.7” με τη διαφορά ότι έχει ένα πιο υπνωτικά επαναλβανόμενο riff με τον ήχο της ινδιάνικης τρομπέτας να δίνει ένα ρυθμό χαρακτηριστικό για τα πρώτα πέντε τραγούδια του άλμπουμ. Η έκδηλη επηρροή τους από τα ακούσματα της ανατολής ακούγεται μετά τη μέση του άλμπουμ στο “Face Down On the Moon”- ένα lo-mid tempo τραγούδι αλλά και στο σιτάρ που ακούγεται στο “Stairway to the Best Party” που παρόλα αυτά θυμίζει τη στοιχειωμένη κιθάρα στο "Paint It Black” των Stones. Το άλμπουμ κλείνει με το πρωτότυπο σε τίτλο “Blue Order New Monday” που ακούγετα πιο διαστημικό και electro αλλά μάλλον φαντάζει σαν το ιδανικό τελείωμα μιας ολοκληρωμένης δουλειάς.
Κάθε μπάντα που σέβεται τον εαυτό της οφείλει να εξελλίσσεται και να ψάχνει νέα μουσικά μονοπάτια και αυτό τελικά το κάνει πολύ καλά ο Newcombe με την παρέα του καθ' όλη τη δισκογραφική πορεία των BJM μεταλλάσσοντας τη μουσική τους από την κλασσική ροκ στην ψυχεδελική μορφή της. Απομένει να τους δούμε και ζωντανά κάποια στιγμή για να τα διαπιστώσουμ όλα αυτά και στην πράξη.
Tracklist:
01 – Panic In Babylon
02 – Viholliseni Maalla
03 – Gaz Hilarant
04 – Illuminomi
05 – I Want To Hold Your Other Hand
06 – Face Down On The Moon
07 – The Clouds Are Lies
08 – Stairway To The Best Party In The Universe
09 – Seven Kinds Of Wonderful
10 – Walking Up To Hand Grenades
11 – Blue Order New Monday
3 σχόλια:
Αρκούντως καψιματικόν, αλλά δε με άρεσε...
ΟΚ διαφωνω φιλε μου, γούστα είναι αυτά...
"Το όνομα τους το έχουν εμπνευστεί από τον ιδρυτή των Rolling Stones Brian Jones και τον τρόπο που έβαλε τέλος στη ζωή του"
lol
το δευτερο μισο του ονοματος προκυπτει απο τις μαζικες αυτοκτονιες/δολοφονιες της αιρεσης του Jim Jones στην Jonestown της Γουιανα στα late 70's. Να τσεκαρουμε τα facts mας αλλη φορα.
Δημοσίευση σχολίου