Οι Phase είναι μία indie rock μπάντα από τη Λάρισα, σχηματίστηκαν το 2003 και παίζανε σε διάφορους χώρους μέχρι και το 2008 όταν και ξεκίνησαν να ηχογραφούν το άλμπουμ τους “In Consequence”. Έχουν κατά καιρούς μοιραστεί την ίδια σκηνή σε ζωντανές εμφανίσεις με τους Jeff Martin (The Tea Party), Danny Cavanagh (Anathema), Anneke van Giersbergen (The Gathering) και πολλούς άλλους.
Το “In Consequence” είναι ένα σκοτεινό και μυστηριώδες άλμπουμ που μπλέκει την κλασσική ροκ με το folk και το industrial. Κυκλοφόρησε αρχικά μόνο ψηφιακά και εν συνεχεία σε περιορισμένα αντίτυπα σε CD κυρίως για μουσικά περιοδικά και promotion ενώ τον Ιούλιο του 2012 ανέβηκε στη σελίδα της μπάντας στο youtube για streaming αλλά και στο Bandcamp σε συμβολική τιμή για downloading.
Το άλμπουμ ξεκινάει με το εισαγωγικό "Inside (intro)" που είναι το καλύτερο προοίμιο για το “The Smile” που ακολουθεί – ένα track με καταιγιστικές κιθάρες και έντονα grunge στοιχεία αλά Nirvana με ένα ρυθμό που προσωπικά μου θύμισε το “Love Buzz” από το Bleach. Ακολουθεί το “Perdition” με χαρακτηριστικά drums και τα synths πλεον πιο δυναμικά όπως και τα ethnic στοιχεία που αρχίζουν πλέον να γίνονται περισσότερο αισθητά. Το “Transcendence” είναι ένα ακουστικό track που ισορροπεί ανάμεσα στους Blackfield και τους Porcupine Tree. Στo “Ibidem” συμμετέχει ο Duncan Patterson (Anathema, Antimatter, Ion) δίνοντας μια άλλη αίσθηση σε ένα τραγούδι που ξεκινά νωχελικά αλλά στο τελευταίο του λεπτό απογειώνεται κυριολεκτικά.
Το "Evening on my Darkhillside" είναι μία ορχηστρική πανδαισία με έντονα folk στοιχεία και τη συμμετοχή πολλών παραδοσιακών έγχορδων, πνευστών και κρουστών οργάνων. Το "Hypoxia" είναι ίσως το πιο hard- rock track του άλμπουμ με κάποια πειραματικά synths στο τέλος που το κάνουν να ξεχωρίζει ενώ στο "A Void" ένοιωσα σα να ακούω Θανάση Παπακωνσταντίνου εκτελεσμένο όμως από τους Bauhaus ή τους Dead Can Dance. Το “Static” μόνο στατικό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί- μάλλον ευρηματικό και πειραματικό και το “Next Illusion to Fade” κλείνει μελωδικά το άλμπουμ με ένα βιολί που σου σηκώνει κυριολεκτικά την τρίχα και έντονα στοιχεία αυτοσχεδιασμού.
Σε γενικές γραμμές, οι Phase παρουσιάζουν ένα αν μη τι άλλο ενδιαφέρον ντεμπούτο άλμπουμ που προσωπικά μου διέγειρε το ενδιαφέρον όσο και όταν άκουσα για πρώτη φορά τους Sleeping Pillow. Αναμένω με αγωνία να τους δω και κάποια στιγμή ζωντανά για να διαπιστώσω αν θα μου αρέσουν όσο και οι προαναφερόμενοι...
Μέλη:
Θάνος Γρηγορίου - Φωνητικά, Έγχορδα
Δαμιανός Χαρχαρίδης – Μπάσο, Synths
Βασίλης Λιάπης – Κιθάρες, Πιάνο
Μάριος Παπακώστας – Drums και κρουστά
Το “In Consequence” είναι ένα σκοτεινό και μυστηριώδες άλμπουμ που μπλέκει την κλασσική ροκ με το folk και το industrial. Κυκλοφόρησε αρχικά μόνο ψηφιακά και εν συνεχεία σε περιορισμένα αντίτυπα σε CD κυρίως για μουσικά περιοδικά και promotion ενώ τον Ιούλιο του 2012 ανέβηκε στη σελίδα της μπάντας στο youtube για streaming αλλά και στο Bandcamp σε συμβολική τιμή για downloading.
Το άλμπουμ ξεκινάει με το εισαγωγικό "Inside (intro)" που είναι το καλύτερο προοίμιο για το “The Smile” που ακολουθεί – ένα track με καταιγιστικές κιθάρες και έντονα grunge στοιχεία αλά Nirvana με ένα ρυθμό που προσωπικά μου θύμισε το “Love Buzz” από το Bleach. Ακολουθεί το “Perdition” με χαρακτηριστικά drums και τα synths πλεον πιο δυναμικά όπως και τα ethnic στοιχεία που αρχίζουν πλέον να γίνονται περισσότερο αισθητά. Το “Transcendence” είναι ένα ακουστικό track που ισορροπεί ανάμεσα στους Blackfield και τους Porcupine Tree. Στo “Ibidem” συμμετέχει ο Duncan Patterson (Anathema, Antimatter, Ion) δίνοντας μια άλλη αίσθηση σε ένα τραγούδι που ξεκινά νωχελικά αλλά στο τελευταίο του λεπτό απογειώνεται κυριολεκτικά.
Το "Evening on my Darkhillside" είναι μία ορχηστρική πανδαισία με έντονα folk στοιχεία και τη συμμετοχή πολλών παραδοσιακών έγχορδων, πνευστών και κρουστών οργάνων. Το "Hypoxia" είναι ίσως το πιο hard- rock track του άλμπουμ με κάποια πειραματικά synths στο τέλος που το κάνουν να ξεχωρίζει ενώ στο "A Void" ένοιωσα σα να ακούω Θανάση Παπακωνσταντίνου εκτελεσμένο όμως από τους Bauhaus ή τους Dead Can Dance. Το “Static” μόνο στατικό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί- μάλλον ευρηματικό και πειραματικό και το “Next Illusion to Fade” κλείνει μελωδικά το άλμπουμ με ένα βιολί που σου σηκώνει κυριολεκτικά την τρίχα και έντονα στοιχεία αυτοσχεδιασμού.
Σε γενικές γραμμές, οι Phase παρουσιάζουν ένα αν μη τι άλλο ενδιαφέρον ντεμπούτο άλμπουμ που προσωπικά μου διέγειρε το ενδιαφέρον όσο και όταν άκουσα για πρώτη φορά τους Sleeping Pillow. Αναμένω με αγωνία να τους δω και κάποια στιγμή ζωντανά για να διαπιστώσω αν θα μου αρέσουν όσο και οι προαναφερόμενοι...
Μέλη:
Θάνος Γρηγορίου - Φωνητικά, Έγχορδα
Δαμιανός Χαρχαρίδης – Μπάσο, Synths
Βασίλης Λιάπης – Κιθάρες, Πιάνο
Μάριος Παπακώστας – Drums και κρουστά
tracklist:
Inside (Intro)
The Smile
Perdition
Transcendence
Ibidem
Evening on my Darkhillside
Hypoxia
A Void
Static
Next Illusion to Fade
The Smile
Perdition
Transcendence
Ibidem
Evening on my Darkhillside
Hypoxia
A Void
Static
Next Illusion to Fade
Links:
Phase Official Website: http://www.phase.gr
Phase Official Website: http://www.phase.gr
Phase on Facebook: http://www.facebook.com/phaseband
Phase on Myspace: http://www.myspace.com/phaseband
Phase on Myspace: http://www.myspace.com/phaseband
Phase on Twitter: http://www.twitter.com/phaseband
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου