Οι Beak> είναι το νέο project του Geoff Barrow (Portishead) με τους φίλους του μουσικούς από το Bristol Billy Fuller (Fuzz Against Junk) και Matt Williams (Team Brick) και είναι η kraut/post rock μουσική του προσέγγιση με έντονες επηρροές από Can και Neu!. Kυκλοφόρησαν το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ τους το Νοέμβριο του 2009 στην εταιρία του Barrow, Invada Records. Η ηχογράφηση του έγινε κυριολεκτικά ζωντανά σε ένα απόγευμα ενώ και όλα τα τραγούδια γράφτηκαν σε διάστημα 12 ημερών στο Bristol.
Το ίδιο έγινε και με αυτό το δεύτερο άλμπουμ τους- κάτι που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την παρουσία τους στους Portishead, που έχουν κυκλοφορήσει 3 άλμπουμς σε 18 χρόνια. Υπάρχει μια υποβόσκουσα αίσθηση κλειστοφοβίας στο άλμπουμ με τις ποικιλόμορφες συγχορδίες, το υπνωτικό μπάσο και τα δυσδιάκριτα φωνητικά του Barrow να κυριαρχούν. To γεγονός ότι το άλμπουμ ηχογραφήθηκε ζωντανά κατά το μεγαλύτερο μέρος του είναι μία τρανή απόδειξη της μουσικής παιδείας του τρίο από το Bristol.
Το άλμπουμ ανοίγει με το “The Gaol” με μία έντονη διάθεση και τα synths να ακροβατούν ανάμεσα στις χορδές του μπάσου. Το “Spinning Top” εξελίσσεται και κορυφώνεται μέσα από την επαναληψιμότητα της μελωδία του μέχρι να φτάσει στην αυτοκάθαρση του ενώ στο “Wulfstan” το μελωδικό μπάσο και το λιτό drumming έρχονται σε αντίθεση με τη γεμάτη echo φωνή του Barrow που ακούγεται σα να βγαίνει από τάφο. Στο “Eggdog”, που ξεχωρίζει στο άλμπουμ- ίσως το πιο "Portishead" track, το drumming κυριαρχεί και μαζί με το μπάσο δημιουργούν μία αιθέρια μελωδία. Το “Kidney” που κλείνει το άλμπουμ, ξεκινάει με ψιθύρους και ένα απλό μπάσο και ελαφρά drums αλλά ολοκληρώνεται με καταιγιστικές κιθάρες σε ένα σκοτεινό πέπλο αφήνοντας τον ακροατή κυριολεκτικά στην τσίτα.
Συνοψίζοντας, το δεύτερο εγχείρημα των Beak> χαρακτηρίζεται το λιγότερο ενδιαφέρον και πειραματικό και αναμένεται να τύχει αναγνώρισης αν όχι άμεσα σίγουρα σε βάθος χρόνου.
Το ίδιο έγινε και με αυτό το δεύτερο άλμπουμ τους- κάτι που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την παρουσία τους στους Portishead, που έχουν κυκλοφορήσει 3 άλμπουμς σε 18 χρόνια. Υπάρχει μια υποβόσκουσα αίσθηση κλειστοφοβίας στο άλμπουμ με τις ποικιλόμορφες συγχορδίες, το υπνωτικό μπάσο και τα δυσδιάκριτα φωνητικά του Barrow να κυριαρχούν. To γεγονός ότι το άλμπουμ ηχογραφήθηκε ζωντανά κατά το μεγαλύτερο μέρος του είναι μία τρανή απόδειξη της μουσικής παιδείας του τρίο από το Bristol.
Το άλμπουμ ανοίγει με το “The Gaol” με μία έντονη διάθεση και τα synths να ακροβατούν ανάμεσα στις χορδές του μπάσου. Το “Spinning Top” εξελίσσεται και κορυφώνεται μέσα από την επαναληψιμότητα της μελωδία του μέχρι να φτάσει στην αυτοκάθαρση του ενώ στο “Wulfstan” το μελωδικό μπάσο και το λιτό drumming έρχονται σε αντίθεση με τη γεμάτη echo φωνή του Barrow που ακούγεται σα να βγαίνει από τάφο. Στο “Eggdog”, που ξεχωρίζει στο άλμπουμ- ίσως το πιο "Portishead" track, το drumming κυριαρχεί και μαζί με το μπάσο δημιουργούν μία αιθέρια μελωδία. Το “Kidney” που κλείνει το άλμπουμ, ξεκινάει με ψιθύρους και ένα απλό μπάσο και ελαφρά drums αλλά ολοκληρώνεται με καταιγιστικές κιθάρες σε ένα σκοτεινό πέπλο αφήνοντας τον ακροατή κυριολεκτικά στην τσίτα.
Συνοψίζοντας, το δεύτερο εγχείρημα των Beak> χαρακτηρίζεται το λιγότερο ενδιαφέρον και πειραματικό και αναμένεται να τύχει αναγνώρισης αν όχι άμεσα σίγουρα σε βάθος χρόνου.
tracklist:
1. The Gaol
2. Yatton
3. Spinning Top
4. Eggdog
5. Liar
6. Ladies’ Mile
7. Wulfstan II
8. Elevator
9. Deserters
10. Kidney
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου