Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

Track of the week: The Men - "A Minor"


Μετά την κυκλοφορία και του δεύτερου τους album που κυκλοφόρησαν πρόσφατα με τίτλο "Open Your Heart" οι The Men συμμετέχουν με ένα καινούριο εκπληκτικό κομμάτι το "A Minor" σε μια συλλογή που θα κυκλοφορήσει η εταιρία τους Sacred Bones records που θα έχει τίτλο "Todo Muere" Vol. 2. Σε αυτή τη συλλογή συμμετέχουν συγκροτήματα όπως Crystal Stilts, Pop. 1280, War και θα κυκλοφορήσει τον Απρίλιο 2012.

Ψυχεδελικό ροκ που σε οδηγεί σε μια έκρηξη από chugging κιθάρες, δημιουργώντας ένα επικό ηχητικό αποτέλεσμα που μας μεταφέρει πίσω στη δεκαετία του '70.

http://wearethemen.blogspot.com/

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Craig Walker @ Mylos Club Thessaloniki 29.03.2012



Ο Craig Walker βγήκε στην σκηνή γύρω στις 11.10' με την "Ελληνική" του μπάντα (Τύμπανα: Παύλος Μοναστηριώτης, Μπάσο: Νίκος Μάρκου, Πλήκτρα,φωνητικά: Βασίλης Πανταζόπουλος, Κιθάρα,φωνητικά: Νίκος Βογιατζάκης, Κιθάρα,πλήκτρα,φωνή: Πάνος Γουργιώτης), έχοντας στην πλάτη του την μουσική κληρονομιά όταν ήταν τραγουδιστής των πολυαγαπημένων στην Ελλάδα Archive τις χρονιές 2002-2007, με κομμάτια όπως το "Fuck You" και το "Again" τα οποία είναι ιδιέταιρα γνωστά στο Ελληνικό κοινό. Ο Ιρλανδός σκηνικά φαινόταν σαν να βαριέται, αλλά παράλληλα ήταν πολύ δυναμικός, κάνοντας χαβαλέ με τον κόσμο με πολύ χιούμορ, αφού κατέβηκε στον κόσμο, που για άλλη μια φορά ήταν λίγος. Χαρακτηριστικά σε μια φάση κατέβηκε και ζήτησε από μια κοπέλα που καθόταν να χορέψει μαζί του, η οποία αρνήθηκε ευγενικά και σε μια αλλη στιγμή έπαιρνε τηλέφωνο από το κινητό του σε έναν φίλο του σε... απ' ευθείας σύνδεση!!!
Έπαιξε κομμάτια καινούρια από το επερχόμενο άλμπουμ του το οποίο θα έχει τίτλο 'Siamese' κομμάτια των Archive με συγκονιστική ερμηνεία στο "Again" που προσωπικά αφού έχω δει και δυο φορές τους Archive ήταν η καλύτερη εκτέλεση που έχω δει. Επίσης έπεξε και μια διασκευή το "Perfect Day" και μας αποχαιρέτησε με το "Blackout".
Στην έκπληξη της βραδυάς ήταν και το ευχάριστο Ελληνικό μουσικό διάλλειμα στην μέση του live από τον Πάνο Γουργιώτη και την μπάντα του το οποίο να πω την αλήθεια δεν το περίμενα με τίποτα...


Πολύ καλό κομμάτι επίσης το "Wasted" το οποίο μπορείτε να το δείτε στο παρακάτω βίντεο.



.

Αναβολή της περιοδείας τους στα Βαλκάνια των Maybeshewill


ΑΝΑΒΟΛΗ (όχι ακύρωση) ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑΣ ΤΩΝ MAYBESHEWILL.--

Δυστυχώς οι Maybeshewill αναγκάζονται να αναβάλουν την περιοδεία τους στα Βαλκάνια (συμπεριλαμβανομένης και της χώρας μας) για τον ερχόμενο Σεπτέμβρη. Ήδη δουλεύουμε πάνω στις νέες ημερομηνίες και θα σας τις ανακοινώσουμε και εμείς και οι Maybeshewill μέσα στην ερχόμενη βδομάδα. Μετά την ανακοίνωση οι κάτοχοι εισιτηρίων προπώλησης από το eventbrite.com θα έχουν την δυνατότητα είτε να αποζημιωθούν είτε να διατηρήσουν τα εισιτήρια τους.


Link:
http://maybeshewill.net/2012/03/great-escape-rescheduled-south-eastern-european-dates/

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Moonface - "Teary Eyes And Bloody Lips" [2012]

Σύνδεσμος
Ο Spencer Krug είνα Καναδός μουσικός και ο τραγουδιστής και συνθέτης των Moonface. Έχει επίσης συμμετάσχει και σε άλλα σχήματα από τον Καναδά όπως κυρίως οι Wolf Parade αλλά και στους Sunset Rubdown, Swan Lake, Frog Eyes και τους ska Two Tonne Bowlers, παίζοντας διάφορα όργανα. Η ιδιαίτερα χαρακτηριστική φωνή του (ένα κράμα David Bowie και Peter Murphy) αλλά και οι ιδιαίτερες συνθέσεις του τον έχουν κατατάξει στους καλύτερους τραγουδοποιούς της γενιάς του σύμφωνα με το μουσικό τύπο.

Οι Moonface έχουν ήδη κυκλοφορήσει το Organ Music Not Vibraphone Like I’d Hoped τον Απρίλιο του 2011. Με το With Siinai: Heartbreaking Bravery, ο Krug συνεργάζεται αυτή την φορά με τους Φινλανδούς Siinai (που τους γνώρισε στην ευρωπαϊκή περιοδεία που έκανε το 2009 με τους Wolf Parade...) και το τελικό αποτέλεσμα είναι απροσδόκητα καλό. Οι σχεδόν υπνωτικές μουσικές φόρμες των Siinai δένουν απόλυτα με τη μελαγχολική και μοναδική φωνή του Krug και τα keyboards απογειώνονται. Η λύπη προσεγγίζεται με μια γενναιοδωρία και ο Krug βρίσκει στο πρόσωπο των Siinai μουσικούς κατάλληλους να ανταποκριθούν στις ιδιόμορφες λυρικές του ευαισθησίες.

Στην ουσία, οι Siinai είναι αυτοί που συνθέτουν τη μουσική στο άλμπουμ και οι Moonface (δηλαδή ο Krug...) απλά τραγουδάνε ταυτόχρονα με κάποιες πινελιές στα keyboards. H εξάρτηση του Krug από τη μελωδία και την pop συνάντησε την αγάπη των Siinai για απλότητα και τη σπάνια υπομονή τους για μουσική που εξελλίσσεται αργά και τελικά προέκυψε μία συνεργασία που αμφότεροι απόλαυσαν.

Το μουσικό θέμα στο άλμπουμ είναι ο έρωτας και είναι κάτι σύμφωνα με τον Krug που προέκυψε στην πορεία και δεν ήταν προδιαγεγγραμένο. Έγραψε τραγούδια βασισμένα σε προσωπικές του εμπειρίες, ιστορίες από φίλους και σενάρια πλασμένα στο μυαλό του. Όλα μαζί τα απρόβλεπτα της ζωής και οι αποτυχημένοι έρωτες, τα αισθήματα που νοιώθουν οι άνθρωποι μετά και το πως φέρονται είναι η θεματολογία των τραγουδιών. Ξεχωρίζουν κυρίως τα "Yesterday's Fire", "Shitty City", "I'm Not the Phoenix Yet", "Teary Eyes And Bloody Lips" και "Lay Your Cheek On Down" χωρίς όμως να υστερούν και τα υπόλοιπα tracks.

Tracklist:

1. Heartbreaking Bravery (5:37)
2. Yesterday's Fire (5:05)
3. Shitty City (3:58)
4. Quickfire, I Tried (5:51)
5. I'm Not the Phoenix Yet (2:43)
6. 10,000 Scorpions (2:09)
7. Faraway Lightning (4:45)
8. Headed For The Door (7:37)
9. Teary Eyes And Bloody Lips (2:45)
10. Lay Your Cheek On Down (5:37)

http://moonface.ca/


Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Soulsavers feat. Dave Gahan (Depeche Mode) - "Longest Day" new single

Soulsavers κυκλοφορούν το καινούριο τους single 'Longest Day' με την συμμετοχή του Dave Gahan τραγουδιστή των Depeche Mode από την V2 Records στην Μ. Βρετανία στις 2 Απριλίου και στις ΗΠΑ από την Mute στις 3 Απριλίου. Το single αυτό είναι προπομπός του καινούριου τους αλμπουμ με τίτλο 'The Light The Dead Sea' και είναι η συνέχεια του θρυλικού τους άλμπουμ που είχαν κυκλοφορήσει το 2009 και είχε τίτλο 'Broken'.
To αποτέλεσμα είναι καλό αν και εμείς προτιμούμε Mark Lanegan στα φωνητικά.


Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

White Hills - "Frying on This Rock" [2012]

Οι White Hills ξεκίνησαν ως μπάντα στη Νέα Υόρκη και σαν ένα solo project του Dave W αλλά μετά μετατράπηκαν σε τρίο με τους Ego Sensation στο μπάσο και Lee Hinshaw στα drums. Η μουσική τους προσφέρει μία μοναδική αίσθηση heavy space rock με kraut/post rock στοιχεία και έντονους πειραματισμούς. Το πρώτο τους EP 'No Game To Play' κυκλοφόρησε το 2003 και η πρώτη τους εμφάνιση στο μεγάλο νησί τον Φεβρουάριο του 2006. Το 2007 κυκλοφόρησαν δύο άλμπουμς ταυτόχρονα, τα 'Glitter Glamour Atrocity' και 'Heads On Fire'. Ακολούθησαν εμφανίσεις σε μεγάλα φεστιβάλς και το συμβόλαιο τους με το UK label της Thrill Jockey και η παγκόσμια αναγνώριση με το ομώνυμο 'White Hills' το 2010.

Το "Frying on This Rock" είναι το τρίτο τους LP στη Thrill Jockey και η προσέγγιση όσον αφορά την έννοια του space-rock επαναπροσδιορίζεται σε σχέση με το προηγούμενο άλμπουμ τους "H-p1". Με πέντε μακροσκελή tracks που γράφτηκαν κατά τη διάρκεια της τελευταίας περιοδείας τους, το άλμπουμ ακούγεται περισσότερο drone από τα προηγούμενα. Ίσως το μοναδικό μειονέκτημα του άλμπουμ σε σχέση με το προηγούμενο τους να είναι ο τόνος που δεν είναι το ίδιο δυναμικός και βρώμικος αν και παραγωγός του είναι ο Martin Bisi που έχει κάνει παραγωγές σε πολλές "θορυβώδεις" μπάντες, από τους Swans μέχρι τους Boredoms.

Το άλμπουμ ανοίγει με το “Pads Of Light” που μας προϊδεάζει κατάλληλα για το τι πρόκειται να ακούσουμε- βρώμικες κιθάρες γεμάτες παραμόρφωση με το ρυθμό να φτάνει σε διαδοχικές κορυφώσεις πριν καταλήξει σε πιο ψυχεδελικές ροκ φόρμες θυμίζοντας ακόμη και Pink Floyd στο τέλος. Στο 12λεπτο ορχηστρικό "Robot Stomp", νοιώθεις το κεφάλι σου να σφυροκοπείται από το βαρύ και μονότονο ήχο με το Dave W. και τον μπασίστα Ego Sensation να παίζουν την ίδια μελωδία απλά ανεβαίνοντας σιγά σιγά στη μουσική κλίμακα. Στο "You Dream You See" θυμίζουν κάτι από Spaceman 3 και πρώιμους Soundgarden, με έντονα riffs στην αρχή αλλά μία αλλαγή στο ρυθμό μετά το τρίλεπτο αν και τελικά το κομμάτι καταλήγει περίπου όπως ξεκινάει- με την φωνή του Dave W. να παραμένει όμως ο αδύναμος κρίκος παρά την προσπάθεια του Bisi στην παραγωγή.

Ακολουθεί το κορυφαίο track του άλμπουμ (πάντα κατά τη γνώμη μας...) “Song Of Everything”, ενα 9λεπτο αριστούργημα με τον Dave W. σχεδόν να κραυγάζει το “Spread your wings / Fly away” στο ρεφρέν και ένα επικό ρυθμό που ξεφεύγει από τα όρια της κλειστοφοβίας των προηγούμενων δουλειών τους. Το άλμπουμ κλείνει με το “I Write A Thousand Letters”, ένα χαοτικό και μακροσκελές κομμάτι (περίπου 14 λεπτά!!!) με το Dave W. να επαναλαμβάνει το ίδιο riff ξανά και ξανά και μόνο μετά τα πρώτα 12 λεπτά του να ανακαλύπτεις που τελικά θέλει να σε οδηγήσει. Στην ουσία, το "Thousand Letters" έρχεται να συμπληρώσει μελωδικά τα τελευταία λεπτά του "You Dream You See" όσον αφορά τις πιο ήρεμες στιγμές του άλμπουμ.

01 – Pads of Light
02 – Robot Stomp
03 – You Dream You See
04 – Song of Everything
05 – I Wrote a Thousand Letters (Pulp on Bone)

http://www.myspace.com/whitehills

http://www.youtube.com/watch?v=Ve4CKJLObOc


http://youtu.be/b7FWUPLPRdk

Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Track of the week: The Temper Trap – "Rabbit Hole"

To "Rabbit Hole" είναι από το δεύτερο album των Αυστραλών Temper Trap με τίτλο "Temper Trap", το οποίο διαθέτει 12 νέα τραγούδια και θα κυκλοφορήσει στις 18 Μαΐου στην Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία , 21 Μαΐου στο Ηνωμένο Βασίλειο και υπόλοιπη Ευρώπη και στις 5 Ιουνίου στις ΗΠΑ και τον Καναδά. Το νέο άλμπουμ ηχογραφήθηκε στο φημισμένο Sound Factor στο Λος Άντζελες, με παραγωγό τον Tony Hoffer, ο οποίος έχει δουλέψει με Beck και M83.

To Tracklist του album είναι:

1. Need Your Love
2. London’s Burning
3. Trembling Hands
4. The Sea Is Calling
5. Miracle
6. This Isn’t Happiness
7. Where Do We Go From Here
8. Never Again
9. Dreams
10. Rabbit Hole
11. I’m Gonna Wait
12. Leaving Heartbreak Hotel


http://www.thetempertrap.com/

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Arctic Plateau - "The Enemy Inside" (2012)

Οι ARCTIC PLATEAU είναι το one- man project του Gianluca Divirgilio, ενός Ιταλού μουσικού με μία εξαιρετική αίσθηση όσον αφορά τις επικές ενορχηστρώσεις και τη σύνθεση. Οι πρώτες του ηχογραφήσεις ακροβατούσαν ανάμεσα στο Post Rock, το Shoegaze, τη New Wave και την Indie. Στο ντεμπούτο άλμπουμ του “On A Sad Sunny Day”, αυτή ή αίσθηση κυλάει ανάμεσα στα 11 tracks του.

Το "The Enemy Inside" σε εισάγει σε μία ανοικτή, ονειρική ατμόσφαιρα και χαρακτηρίζεται από μία νότα ελπίδας αλλά και μελαγχολίας, ευφορίας και λύπης. Είναι σαν ένα ταξίδι εσωτερικής αναζήτησης στο παρελθόν, ενά σκάλισμα στις αναμνήσεις και στα συναισθήματα που έχεις βιώσει. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης περιγράφει τις συνθέσεις του σαν "υπερβολικά ονειρική μουσική" και ίσως να είναι δύσκολο να σκεφτείς έναν πιο ακριβή προσδιορισμό από αυτόν που δίνει.

Και σε αυτό το άλμπουμ έχεις την ευκαιρία να ακούσεις δείγματα από ετερόκλητα μουσικά είδη. Στο εναρκτήριο "Music's Like..." αλλά και στα "Idiot Adult" και "Abuse" σου θυμίζει έντονα Porcupine Tree και Blackfield. Όμως, στο "Catarctic Cartoons" μας εκδηλώνει τις post- rock ανησυχίες του με ένα δικό του τρόπο. Στο ομώνυμο track ξαναγυρνάει σε αυτό το νωχελικό, ιδιαίτερα φορτισμένο συναισθηματικά στυλ ενώ στο "Melancholy is Not Only for Soldiers" τον ακούμε πλέον σε μία καθαρή μπαλάντα που μιλα για τη μοναξιά και την ανασφάλεια των στρατιωτών στο πεδίο της μάχης. Στα "Loss and Love" και "Big Fake Brother", επιστρέφει στις γνωστές του μουσικές φόρμες και μετά από τη δυναμική μπαλάντα του "Wrong" κλείνει το άλμπουμ με μία αριστουργηματική post-rock μελωδία, το "Trentasette" (προσωπικά αγαπημένο....) με δυναμικές αυξομειώσεις στο ρυθμό και την ένταση- σίγουρα ένα track που θα το ζήλευαν πολλές από τις κορυφαίες μπάντες του είδους.

1. Music's Like...
2. Bambini Piangete
3. Idiot Adult
4. Abuse
5. Catarctic Cartoons
6. The Enemy Inside
7. Melancholy is Not Only for Soldiers
8. Loss and Love
9. Big Fake Brother
10. Wrong
11. Trentasette

http://www.arcticplateau.com/

http://www.youtube.com/watch?v=V8MuN-ZDvGc

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

Gazpacho – "March Of Ghosts" (2012)

Gazpacho δημιουργήθηκαν το 1996 από τους Jon-Arne Vilbo and Thomas Andersen και στην συνέχεια προστέθηκαν οι Vilbo Andersen και Jan-Henrik Ohme. Έχουν κυκλοφορήσει έξι στούντιο άλμπουμ, που έτυχαν καλής υποδοχής από κοινό και κριτικούς. Η Νορβηγική μπάντα κυκλοφορεί τον Μάρτιο 2012 το έβδομο άλμπουμ τους "March Of Ghosts", το οποίο είναι μια συλλογή διηγημάτων. Η ιδέα πίσω από το άλμπουμ ήταν να έχει πρωταγωνιστές φαντάσματα, που θα παρελάσουν μπροστά τους για να πουν τις ιστορίες τους. Οι χαρακτήρες αυτών των φαντασμάτων περιλαμβάνουν εγκληματίες πολέμου, το πλήρωμα του Marie Celeste, έναν Αμερικανό στρατιώτη Α' Παγκοσμίου Πολέμου, που βρίσκει τον εαυτό του το 2012 και το φάντασμα ενός Άγγλου συγγραφέα κωμωδίας ο οποίος κατηγορήθηκε άδικα για προδοσία.

Πολύ δραματικό concept άλμπουμ με πολύ ταραχώδη και βαριά ηχητικά, μυστηριώδη και αιθέρια ατμοσφαιρικά τραγούδια, αλλά με μίγμα από folk και
art rock στοιχεία.

Ο ήχος τους θυμίζει πολύ Αnathema, Porcupine Tree και Marillion, όμως τόσες πολλές φορές μου θυμίζει soundtrack από ταινία. Με ένα πρώτο άκουσμα θα καταλάβεις.

Tracklist

01. Monument
02. Hell Freezes Over I
03. Hell Freezes Over II
04. Black Lily
05. Gold Star
06. Hell Freezes Over III
07. Mary Celeste
08. What Did I Do
09. Golem
10. The Dumb
11. Hell Freezes Over IV


http://www.myspace.com/gazpachomusic

http://www.gazpachoworld.com/


http://youtu.be/iZPA-3v-Cj4

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Chairlift - "Something" (2012)

Οι Chairlift είναι μία electropop μπάντα και σχηματίστηκε το 2005 στο Boulder του Colorado με σκοπό να παίζουν ζωντανή μουσική σε στοιχειωμένα σπίτια. Αποτελούνται από τους Caroline Polachek (φωνή, keyboards) και Patrick Wimberly (μπάσο, drums) ενώ το τρίτο ιδρυτικό μέλος Aaron Pfenning αποχώρησε από την μπάντα το 2010. Το Σεπτέμβριο του 2008, κυκλοφόρησαν το πρώτο τους LP "Does You Inspire You" στην Kanine Records ενώ το ‘Something’ ηχογραφήθηκε στα τέλη του 2011 σε Νέα Υόρκη και Λονδίνο αλλά κυκλοφόρησε μόλις στις 24 Ιανουαρίου του 2012.

Αν το ντεμπούτο άλμπουμ τους ήταν ένα κράμα art-pop, psych-folk και gothtronica, το ‘Something’ είναι μία αναβίωση της ποπ των ’80s με μία διάθεση πιο ήπια και ηλεκτρονική. Οι Chairlift έχουν ανακτήσει πλήρως την ποπ αισθητική τους αλλά εμπλουτισμένη πλέον με όλες τις μουσικές εκφάνσεις των '80s- synthesizers, glitter και κινηματογραφική προσέγγιση. Υπάρχουν σαφείς παραπομπές στο πρώτο άλμπουμ τους αλλά και αυτές είναι σα να έχουν περαστεί με ένα "λούστρο" από τη δεκαετία των '80s.

Το άλμπουμ ανοίγει με το single “Sidewalk Safari”, ένα χαρούμενο- σχεδόν παιδικό track που μας προδιαθέτει για τον ευχάριστο γενικά τόνο του. Με γέφυρα ένα ηχητικό αλά Clockwork Orange οδηγούμαστε στο “Wrong Opinion”, μία μουσική συνάντηση των Daft Punk και Depeche Mode με τους Fleetwood Mac με ένα χαμηλό στο βάθος beat ethnic και φουτουριστικού ταυτόχρονα. Η ποπ του ‘I Belong In Your Arms’ θυμίζει το μουσικό θέμα του Miami Vice με καποιες πινελιές από ηχητικά βγαλμένα από Cocteau Twins. Ακόμη πιο retro ακούγονται τα ‘Take It Out On Me’ και ‘Ghost Tonight’ για να ακολουθήσει η ρομαντική μπαλάντα του ‘Cool As A Fire’.

Το ‘Amanaemonesia’ αλλάζει σημαντικά το τέμπο, είναι αιθέριο, χορευτικό και το μόνο track που έχει αντρικά φωνητικά στο άλμπουμ. Είναι αναμφισβήτητα το top track του άλμπουμ με απόλυτη αρμονία ανάμεσα στη μουσική και τα φωνητικά και μια αισθητική που θυμίζει έντονα Austra. Το ‘Met Before’ έχει κάτι από την φρεσκάδα των Saint Etienne ενώ το ‘Frigid Spring’ είναι ένα καθαρά 60s psych-folk pop τραγούδι με την Polachek να δοκιμάζει τα φωνητικά της όρια με επιτυχία. Το ‘Turning’ είναι ίσως το μοναδικό κομμάτι που σε πάει στο παρελθόν των Chairlift ενώ με το τελευταίο ‘Guilty As Charged’ απλά χαμηλώνεις τα φώτα και το απολαμβάνεις με κλειστά τα μάτια και ονειρεύεσαι.

Ακόμα και αν αισθάνεσαι ότι τα '80s έχουν "πεθάνει" ή σε κουράζει πλέον το άκουσμα τους, το συγκεκριμένο άλμπουμ δεν πρόκειται να σε αφήσει αδιάφορο. Αν όμως έχεις μεγαλώσει με τα ακούσματα εκείνης της δεκαετίας, θα το λατρέψεις σίγουρα και σε πολλές περιπτώσεις δε θα μπορέσεις να αντισταθείς στον πειρασμό να σηκωθείς από την καρέκλα για να χορέψεις.

1.Sidewalk Safari
2.Wrong Opinion
3.I Belong In Your Arms
4.Take It Out On Me
5.Ghost Tonight
6.Cool As A Fire
7.Amanaemonesia
8.Met Before
9.Frigid Spring
10.Turning
11.Guilty As Charge

http://www.myspace.com/chairlift


Οι LOW-FI στις 25/3 live στην Θεσσαλονίκη


Music Velocity Proudly Presents:

Low-Fi (IT) live in Thessaloniki


25/03 @ Favela Bar (Stoa Levi)


Οι Low-Fi έκαναν την εμφάνιση τους εκεί που το New Wave συναντά την ηλεκτρονική μουσική. Η μπάντα από την Νάπολη,που ξεκίνησε σαν τρίο αλλά πλέον αποτελεί κουαρτέτο,καθοδηγείται από τα δίδυμα αδέφια Alessandro και Adriano,που δηλώνουν φανατικοί του 80's post-punk! Αν και δεν έχουν μεγάλο χρόνο ζωής έχουν προλάβει να συμμετάσχουν σε διάφορες συλλογές κυριολεκτικά να οργώσουν την Ιταλία και την ανατολική Ευρώπη δίνοντας πολλές εμφανίσεις σε clubs και live venues.
To 2010 κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο Ε.Ρ. τους μέσω της Octopus Records,μια δουλειά που ένωνε τον μοντέρνο punk ήχο με το electro-wave. Μόλις πρόσφατα κυκλοφόρησε και το πρώτο ολοκηρωμένο τους άλμπουμ,πολλά από τα τραγούδια του οποίου θα έχουμε τη χαρά να απολαύσουμε την συγκεκριμένη βραδιά!


Date: 25/03

Time: 22:00

Ticket: FREE ENTRANCE


http://www.myspace.com/lowfiband



Ακόμη ένα ep free download από τους Dead Can Dance

Το τέταρτο στην σειρά ep στην συνέχεια των Live Happenings δίνουν οι Dead Can Dance δωρεάν από το επίσημο site τους http://www.deadcandance.com/. Δίνοντας το e-mail σας κατεβάζετε το 'Live Happenings - Part IV' με τέσσερα live κομμάτια κάνοντας μια προθέρμανση για τον Σεπτέμβριο που το συγκρότημα θα έρθει στην Ελλάδα.

Tracklist:

1. I Can See Now
2. American Dreaming
3. Sanvean
4. Rakim


Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

The Men - "Open Your Heart" (2012)

Μετά την κυκλοφορία ενός από τα καλύτερα άλμπουμς του 2011, του εξαιρετικού "Leave Home", το "Open Your Heart" πλέον είναι στα χέρια μας εδώ και κάποιες ημέρες και πάλι κάτω από το label της Sacred Bones Records. Αυτή την φορά, οι Τhe Men μας εκπλήσσουν ευχάριστα με ένα ήχο σαφώς πιο αμερικάνικο με έντονα country και folk στοιχεία. Στο σημείο αυτό σίγουρα μας θυμίζουν τους Black Rebel Motorcycle Club με το "Howl" που ακολούθησε τα δύο πρώτα πιο σκοτεινά album τους.

Aν το "Leave Home" μας καθήλωσε θεωρώντας το μία αναβίωση του punk rock με τον ιδανικό τρόπο που "εκμεταλλεύτηκαν" τις επηρροές τους με tracks όπως το “Bataille” και το “L.A.D.O.C.H.”, το "Open Your Heart" έρχεται να αντισταθμίσει τις βίαιες εξάρσεις του προηγούμενου άλμπουμ και η μπάντα με τη σειρά της να αποδείξει ότι οι μουσικοί της ορίζοντες είναι πιο ευρείς και δεν μπορείς να τους κατατάξεις αυστηρά σε ένα μουσικό είδος.

Σε γενικές γραμμές και πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, το "Open Your Heart" είναι ένα άλμπουμ με τραγούδια με θεματολογία τον έρωτα. Από το εναρκτήριο track "Turn It Around" με τους πλέον ερωτικούς στίχους τους μέχρι στιγμής αλλά και το ακόμη πιο....αγαπησιάρικο “Please Don’t Go Away” (αλλά με pop punk και shoegaze στοιχεία), ο συναισθηματισμός και ο ρομαντισμός δείχνουν να κυριαρχούν. Ακόμη και το “Candy” που είναι μία 70s rock ακουστική μπαλάντα με σαφείς country πινελιές και δυτικές επηρροές.κινείται στο ίδιο ύφος. Σε αντίθεση όμως με αυτή την "ευγενική" διάσταση των The Men, στα πιο δυναμικά κομμάτια τους παρουσιάζονται πιο απρόβλεπτα άγριοι από ποτέ. Ο punk thrash δυναμίτης “Animal” μπορεί να σε κάνει να χτυπηθείς αλύπητα αλλά και το "Presence" παρουσιάζει μία drone διάσταση της μπάντας που μας τη δείχνουν για πρώτη φορά. Το ομώνυμο track είναι και αυτό που πλησιάζει περισσότερο στις μουσικές φόρμες του "Leave Home" όπως και το "Cube" που είναι ίσως το πιο "βρώμικο" κομμάτι του άλμπουμ. Στο "Ex- Dreams" που κλείνει και το άλμπουμ, παρουσιάζουν την πιο "Sonic Youth" διάστασή τους που ακούγεται το ίδιο ενδιαφέρουσα.

Το πιο σημαντικό στοιχείο που συναντάς στο άλμπουμ συνολικά είναι η δυναμική των συνθέσεων τους που αν και διατηρεί τις ξεκάθαρες φόρμες της προηγούμενης προσπάθειας τους ταυτόχρονα όμως εμβαθύνουν στην ουσία και ψάχνουν τη μουσική τους ταυτότητα που είναι ακόμη πιο βαθιά και πολυδιάστατη από το indie rock. Η προσπάθεια που καταβάλλουν σε ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, κάνει το άλμπουμ ακόμη πιο αξιοσημείωτο.

Το γεγονός είναι ότι στην ανατολή του 2012, οι The Men μας παρουσιάζουν ένα εξαιρετικό άλμπουμ που σε κάνει να τολμήσεις την πρόβλεψη ότι μπορεί το 2012 να μην είναι η χρονιά που το punk θα επανακάμψει αλλά με μπαντες όπως οι The Men που δείχνουν διαθέσεις πειραματισμού και εσωτερικής μουσικής αναζήτησης σίγουρα θα είναι το ίδιο ή και ακόμη περισσότερο δημιουργικά "ανήσυχο" από το 2011.

01 Turn It Around
02 Animal
03 Country Song
04 Oscillation
05 Please Don't Go Away
06 Open Your Heart
07 Candy
08 Cube
09 Presence
10 Ex-Dreams

http://wearethemen.blogspot.com/


Σάββατο 17 Μαρτίου 2012

Track of the week: Clockwork Era - "Fear Inside"

Clockwork Era είναι ένα alternative post punk ντουέτο από το Βόρειο Λονδίνο και κυκλοφορεί το ντεμπούτο του ep στις αρχές Απριλίου 2012 με τίτλο "Fear Inside" EP.
Το κομμάτι είναι κυριολεκτικά δυναμίτης και είναι ότι καλύτερο ακούσαμε τελευταία από μπάντες τέτοιου είδους.

links:

http://www.facebook.com/clockworkera


Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

Crippled Black Phoenix @ live at Eightball Thessaloniki 09.03.2012





Η κλασσική τετράδα που δε χάνουμε συναυλίες στο συγκεκριμένο συναυλιακό χώρο αυτή την φορά είχε απαρτία αλλά δυστυχώς το γεγονός ότι το live έπρεπε να τελειώσει συγκεκριμένη ώρα (λόγω του επόμενου event στο χώρο...) δε μας επέτρεψε να απολαύσουμε τους Tuber που βγήκαν κατά τις 8μισι (????) μιας και εμείς μόλις και μετά βίας προλάβαμε να δούμε τα τρία τελευταία των Sleepstream.
Από ότι πληροφορηθήκαμε από φίλους που προσήλθαν έγκαιρα, οι Tuber ήταν εξαιρετικοί και επιφυλασσόμαστε να τους δούμε σε κάποιο από τα επόμενα live που θα παίξουν. Οι Sleepstream από την άλλη, παρουσίασαν το ίδιο set με εκείνο πριν τους Long Distance Calling οπότε για να μην επαναλαμβανόμαστε σας παραπέμπουμε στο συγκεκριμένο review.

Γύρω στις 10μισι χαμήλωσαν τα φώτα και ακούστηκαν τα ηχητικά εφέ από το "Nothing (We Are...)", στην ουσία της εισαγωγής του συγκλονιστικού "The Heart Of Every Country" από το πρώτο κεφάλαιο του τελευταίου τους άλμπουμ "(Mankind) The Crafty Ape". Αν και με κάποια προβλήματα στον ήχο και κυρίως στα φωνητικά που δεν ακούγονταν καλά, η μπάντα μπήκε με τον ιδανικό τρόπο και ακολούθησε το "Get Down And Live With It" (προσωπικά αγαπημένο και αυτό που περίμενα να ακούσω με ανυπομονησία...) με τη Miriam Wolf σε μία υπέροχη ερμηνεία - όσο τουλάχιστον ακουγόταν.
Το κοινό ήταν κάπως μουδιασμένο στην αρχή και ανάγκασε τον frontman Justin Greaves να μας ιντριγκάρει με κάποιες "μπηχτές" (που δεν τις κατάλαβαν και όλοι....) αλλά με τα ''When you 're gone'' και ''444'' και ειδικά με το ''Burnt Reynolds'' το κοινό ζεστάθηκε για τα καλά και άρχισε να κουνιέται, να χοροπηδάει και να τραγουδά τους στίχους μαζί με το νέο τραγουδιστή της μπάντας (γιο του μπασίστα- όχι δύσκολο να το καταλάβεις...) που κέρδισε και αυτός τις εντυπώσεις. Ιδιαίτερα συγκινητική η εισαγωγή πριν από το "Rise Up And Fight" με σαφή μηνύματα για τη δύσκολη συγκυρία που βιώνουμε σα λαός αλλά και με ένα πνεύμα αισιοδοξίας από τον Greaves που δήλωσε σίγουρος ότι θα την ξεπεράσουμε.
Το κλείσιμο έγινε με πανηγυρικό τόνο και με μία πανέμορφη εκτέλεση του ''Bella ciao/El pueblo unido jamás será vencido'' σε ένα κλίμα επαναστατικότητας και αισιοδοξίας (προσωπικά το ξαναάκουγα μετά από μία συναυλία των Chumbawampa προ αμνημονεύτων ετών...).

Σε γενικές γραμμές παίξανε σχεδόν όλο το ''I, vigilante'' και πάνω από τα μισά tracks του νέου τους άλμπουμ όπως και κάποια από τα καλύτερα των δύο πρώτων τους. Με ένα setlist αποτελούμενο από 18 τραγούδια και 2 ολόκληρες ώρες πάνω στη σκηνή (που θα ήταν κατά τι περισσότερο αν δεν ακολουθούσε το ξέφρενο disco party της Παρασκευής- θεσμός στο 8ball....) δεν άφησαν κανένα παραπονεμένο από το νεανικό αλλά όχι ιδιαίτερα εκδηλωτικό παρά μόνο από τη μέση και μετά κοινό.

Για να γίνω και λίγο κακός (όχι που δε θα γινόμουν....), η επιλογή του χώρου δεν κρίνεται και τόσο επιτυχημένη μιας και χωρίς να έχω γνώσεις ηχοληψίας θα προτιμούσα αυτή τη συναυλία σε άλλο χώρο της πόλης που ενδείκνυται περισσότερο για τέτοιου είδους μπάντες. Παρόλα αυτά, μας δόθηκε η ευκαιρία να απολαύσουμε μια πραγματικά μεγάλη μπάντα μετά από την κυκλοφορία ενός από τα καλύτερα άλμπουμ του 2012 (αν και ακόμη είναι νωρίς!!!) και πάνω στην καλύτερη μάλλον φάση της καριέρας τους.

Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω την Καρολίνα Τσιρογιάννη για το άψογο φωτογραφικό υλικό που ακόμη μία φορά ευγενικά μας παραχώρησε!!!

Setlist

Nothing (we are...)
The heart of every country
Get down and live with it
Fantastic justice
When you 're gone
A letter concerning dogheads
The brain/Poznan
Laying traps
Born in a hurricane
Release the clowns
Of a lifetime
444
Troublemaker
Whissendine
We forgotten who we are
Rise up and fight

Encore:
Burnt Reynolds
Bella ciao/El pueblo unido jamás será vencido


Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

Cover song of the week: Sennen - "Bizarre Love Triangle" (New Order Cover)

Οι Sennen είναι ένα alternative indie συγκρότημα από το Λονδίνο και τα πρώτα τους βήματα τα κάνανε δίπλα σε μπάντας όπως The Early Years, Editors, The Telescopes, Explosions in the Sky & Mark Gardener.
Εδώ διασκευάζουν το κομμάτι των New Order "Bizarre Love Triangle". το οποίο υπάρχει στο 'Destroy Us' ep.
Τον Απρίλιο 2012 θα κυκλοφορήσουν το καινούριο τους album με τίτλο "Lost Harmony" και μάλιστα προσφέρουν και δωρεάν ένα κομμάτι του το "I Watched The End With You" στην διεύθυνση http://sennen.bandcamp.com/track/i-watched-the-end-with-you

links:

http://www.sennen.org.uk/

http://www.myspace.com/sennen

Τρίτη 13 Μαρτίου 2012

White Rabbits – "Milk Famous" (2012)


Οι White Rabbits, μία 6μελής μπάντα από το Brooklyn, επιστρέφουν στη δισκογραφία μετά από ενάμιση χρόνο σιωπής. Το τρίτο τους άλμπουμ με τίτλο “Milk Famous” κυκλοφόρησε στις 6 Μαρτίου από την TBD Records και έρχεται να ταράξει τα νερά του ανεξάρτητου rock ήχου με ένα εντυπωσιακό άλμπουμ που χαρακτηρίζεται από δυναμικά κρουστά και πληθωρικούς ρυθμούς.
Ένα άλμπουμ που θα σου τινάξει τα μυαλά στον αέρα. Ακούστε το οπωσδήποτε.

Ακούστε το εναρκτήριο κομμάτι "Heavy Metal" και θα καταλάβετε.

Η φωνή του Stephen Patterson είναι απο τις φωνές που πονάνε , τις καθαρές και κάθετες φωνές που σε αφήνουν εύκολα να ακούσεις τι ακριβώς έχουν να πουν και η αλήθεια είναι πως συνδιάζεται τέλεια και με τα φωνητικά του Gregory Roberts.

Οι τύποι έγραψαν αριστούργημα, που θυμίζει τις καλύτερες στιγμές των Spoon, με μια πινελιά Cold War Kids σε πακέτο Radiohead.

Και πως άλλωστε να μη συμβεί κάτι τέτοιο αφού η παραγωγή του δίσκου έγινε από τον παραγωγό των Spoon, Mike McCarthy.


Tracklist:

01 – Heavy Metal
02 – I’m Not Me
03 – Hold It to the Fire
04 – Everyone Can’t Be Confused
05 – Temporary
06 – Are You Free
07 – It’s Frightening
08 – Danny Come Inside
09 – Back for More
10 – The Day You Won the War
11 – I Had It Coming



Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012

NO - "Don't Worry, You'll Be Here Forever" EP [2012]


Από το Λος Άντζελες, οι ΝΟ μας παραδίδουν το ντεμπούτο ΕΡ με τίτλο Don't Worry, You'll Be Here Forever”.
Οι NO είναι ένα συγκρότημα που συνδυάζει τέλεια τα φωνητικά και τους στίχους των National (σε πολύ μεγάλο βαθμό), τον ήχο των Radiohead, και το άνοιγμα των Sigur Ros (πολύ λιγότερο). Η βαρύτονη φωνή του Bradley Hanan Carter είναι πολύ κοντά σ’ αυτή του Matt Berringer των National , όχι μόνο στο ύφος, αλλά και στον τρόπο που τραγουδάει.
Αυτό το άλμπουμ είναι ουσιαστικά ο τέλειος συνδυασμός των τριών αυτών συγκροτημάτων. Οι στίχοι έχουν την ωμή ειλικρίνεια και επαναληπτικότητα των National, η μουσική έχει τη μοναδική αίσθηση της μερικά από τα πιο uplifting τραγούδια των Radiohead, και το άλμπουμ έχει την ομορφιά σχεδόν από κάθε τραγούδι των Sigur Ros. Δημιούργησαν ένα άλμπουμ, μια σπουδαία δουλειά που συνδυάζει όλα τα καλύτερα χαρακτηριστικά τους.
Το άλμπουμ αυτό είναι διαθέσιμο δωρεάν στα website της μπάντας:
Tracklist
1. Another Life
2. There's A Glow
3. The Long Haul
4. Big Waves
5. Coming Down
6. Stay With Me


Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

ARTHUR BROWN @ Live at Mylos Club THESALONIKI 10.03.2012






Φτάσαμε στο Club του Μύλου γύρω στις 10.30΄ και μπαίνοντας στην είσοδο συνάντουμε τα μέλη της μπάντας του Arthur Brown που εκείνη την ώρα έμπαιναν στον συναυλιακό χώρο. Η αναμονή χωρίς support ήταν κάπως μεγάλη διότι o Arthur Brown βγήκε γύρω στις 11.25' παρά την χλυαρή παρότρυνση του κοινού να βγει πιο νωρίς. Κοινό που για άλλη μια φορά δεν ήταν πάνω από 150 άτομα προς μεγάλη μας απογοήτευση.
Από το πρώτο τραγούδι "Hard Rain" (πολύ καλό κομάτι) καταλαβαίνεις ότι η βραδυά θα είναι ιδιαίτερη. Η μπάντα εμφανίστηκε με μάσκες και ο Arthur ντυμένος με μια μάυρη κελεμπία και μάσκα να προσπαθεί να βρει το μικρόφωνο... αλλά με την καθοδήγηση της χορεύτριας της μπάντας Angel Fallon τελικά το βρίσκει... Η συνέχεια ήταν ανάλογα καλή με τον Arthur Brown κυριολεκτικά να δίνει ένα ρεσιτάλ ερμηνείας αλλάζοντας συνέχεια εμφανίσεις και να τα κάνει τα δικά του αποσυνδέοντας κατά λάθος το synth αφού το σήκωσε για να παίξει στα χέρια του η φοβερή σε σκηνική παρουσία, γοητευτική Lucie Rejchrtova. Γοητευτική και αξιολάτρευτη όμως ήταν και η κιθαρίστρια της μπάντας Nina Gromniak η οποία με την παρουσία της τόσο παικτικά αλλά κυρίως εμφανισιακά, νομίζουμε ότι έκλεψε την παράσταση. Το concert τελειώσε κυριολεκτικά με φωτιές αφού στο "Fire" άναψαν φωτιές στο κεφάλι του Arthur ξεσηκώνοντας τον κόσμο που φώναζε και χόρευε συνεχώς.
Το encore ξεκίνησε εντυπωσιακά με τη διασκευή του "Misunderstood" με χορευτικά σπανιόλικα και τον Arthur να μας αποχαιρετά γύρω στις μια παρά, αφήνωντας την αίσθηση ότι ο άνθρωπος (αν μπορείς να τον χαρακτηρίσεις έτσι) είναι ένα κεφάλαιο μόνος του στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα.
Μετά το τέλος της συναυλίας μιλήσαμε με μέλη της μπάντας φωτογραφηθήκαμε μαζί τους και τους ευχαριστήσαμε για την πανέμορφη βραδυά που μας χάρισαν.


Oι Counting Crows κυκλοφορoύν album με διασκευές

Οι Counting Crows μετά το διαζύγιο τους με την Geffen Records το 2009 σε μια προσπάθεια να για μουσική ανεξαρτησία, θα κυκλοφορήσουν το πρώτο τους full-length μετά από τέσσερα χρόνια. Πρόκειται για ένα album με 15 διασκευές και θα έχει τίτλο "Underwater Sunshine (or What We Did on Our Summer Vacation)" το οποίο θα κυκλοφορήσει στις στις 10 Απριλίου 2012.

To
Track Listing του Underwater Sunshine είναι το εξής:

1. "Untitled (Love Song)" by The Romany Rye
2. "Start Again" by Teenage Fanclub
3. "Hospital" by Coby Brown
4. "Mercy" by Tender Mercies
5. "Meet On The Ledge" by Fairport Convention
6. "Like Teenage Gravity" by Kasey Anderson & The Honkies
7. "Amie" by Pure Prairie League
8. "Coming Around" by Travis
9. "Ooh La La" by The Faces
10. "All My Failures" by Dawes
11. "Return of the Grievous Angel" by Gram Parsons
12. "Four White Stallions" by Tender Mercies
13. "Jumping Jesus" by Sordid Humor
14. "You Ain't Going Nowhere" by Bob Dylan
15. "The Ballad of El Goodo" by Big Star

http://www.myspace.com/countingcrows