Οι White Hills ξεκίνησαν ως μπάντα στη Νέα Υόρκη και σαν ένα solo project του Dave W αλλά μετά μετατράπηκαν σε τρίο με τους Ego Sensation στο μπάσο και Lee Hinshaw στα drums. Η μουσική τους προσφέρει μία μοναδική αίσθηση heavy space rock με kraut/post rock στοιχεία και έντονους πειραματισμούς. Το πρώτο τους EP 'No Game To Play' κυκλοφόρησε το 2003 και η πρώτη τους εμφάνιση στο μεγάλο νησί τον Φεβρουάριο του 2006. Το 2007 κυκλοφόρησαν δύο άλμπουμς ταυτόχρονα, τα 'Glitter Glamour Atrocity' και 'Heads On Fire'. Ακολούθησαν εμφανίσεις σε μεγάλα φεστιβάλς και το συμβόλαιο τους με το UK label της Thrill Jockey και η παγκόσμια αναγνώριση με το ομώνυμο 'White Hills' το 2010.
Το "Frying on This Rock" είναι το τρίτο τους LP στη Thrill Jockey και η προσέγγιση όσον αφορά την έννοια του space-rock επαναπροσδιορίζεται σε σχέση με το προηγούμενο άλμπουμ τους "H-p1". Με πέντε μακροσκελή tracks που γράφτηκαν κατά τη διάρκεια της τελευταίας περιοδείας τους, το άλμπουμ ακούγεται περισσότερο drone από τα προηγούμενα. Ίσως το μοναδικό μειονέκτημα του άλμπουμ σε σχέση με το προηγούμενο τους να είναι ο τόνος που δεν είναι το ίδιο δυναμικός και βρώμικος αν και παραγωγός του είναι ο Martin Bisi που έχει κάνει παραγωγές σε πολλές "θορυβώδεις" μπάντες, από τους Swans μέχρι τους Boredoms.
Το άλμπουμ ανοίγει με το “Pads Of Light” που μας προϊδεάζει κατάλληλα για το τι πρόκειται να ακούσουμε- βρώμικες κιθάρες γεμάτες παραμόρφωση με το ρυθμό να φτάνει σε διαδοχικές κορυφώσεις πριν καταλήξει σε πιο ψυχεδελικές ροκ φόρμες θυμίζοντας ακόμη και Pink Floyd στο τέλος. Στο 12λεπτο ορχηστρικό "Robot Stomp", νοιώθεις το κεφάλι σου να σφυροκοπείται από το βαρύ και μονότονο ήχο με το Dave W. και τον μπασίστα Ego Sensation να παίζουν την ίδια μελωδία απλά ανεβαίνοντας σιγά σιγά στη μουσική κλίμακα. Στο "You Dream You See" θυμίζουν κάτι από Spaceman 3 και πρώιμους Soundgarden, με έντονα riffs στην αρχή αλλά μία αλλαγή στο ρυθμό μετά το τρίλεπτο αν και τελικά το κομμάτι καταλήγει περίπου όπως ξεκινάει- με την φωνή του Dave W. να παραμένει όμως ο αδύναμος κρίκος παρά την προσπάθεια του Bisi στην παραγωγή.
Ακολουθεί το κορυφαίο track του άλμπουμ (πάντα κατά τη γνώμη μας...) “Song Of Everything”, ενα 9λεπτο αριστούργημα με τον Dave W. σχεδόν να κραυγάζει το “Spread your wings / Fly away” στο ρεφρέν και ένα επικό ρυθμό που ξεφεύγει από τα όρια της κλειστοφοβίας των προηγούμενων δουλειών τους. Το άλμπουμ κλείνει με το “I Write A Thousand Letters”, ένα χαοτικό και μακροσκελές κομμάτι (περίπου 14 λεπτά!!!) με το Dave W. να επαναλαμβάνει το ίδιο riff ξανά και ξανά και μόνο μετά τα πρώτα 12 λεπτά του να ανακαλύπτεις που τελικά θέλει να σε οδηγήσει. Στην ουσία, το "Thousand Letters" έρχεται να συμπληρώσει μελωδικά τα τελευταία λεπτά του "You Dream You See" όσον αφορά τις πιο ήρεμες στιγμές του άλμπουμ.
Το "Frying on This Rock" είναι το τρίτο τους LP στη Thrill Jockey και η προσέγγιση όσον αφορά την έννοια του space-rock επαναπροσδιορίζεται σε σχέση με το προηγούμενο άλμπουμ τους "H-p1". Με πέντε μακροσκελή tracks που γράφτηκαν κατά τη διάρκεια της τελευταίας περιοδείας τους, το άλμπουμ ακούγεται περισσότερο drone από τα προηγούμενα. Ίσως το μοναδικό μειονέκτημα του άλμπουμ σε σχέση με το προηγούμενο τους να είναι ο τόνος που δεν είναι το ίδιο δυναμικός και βρώμικος αν και παραγωγός του είναι ο Martin Bisi που έχει κάνει παραγωγές σε πολλές "θορυβώδεις" μπάντες, από τους Swans μέχρι τους Boredoms.
Το άλμπουμ ανοίγει με το “Pads Of Light” που μας προϊδεάζει κατάλληλα για το τι πρόκειται να ακούσουμε- βρώμικες κιθάρες γεμάτες παραμόρφωση με το ρυθμό να φτάνει σε διαδοχικές κορυφώσεις πριν καταλήξει σε πιο ψυχεδελικές ροκ φόρμες θυμίζοντας ακόμη και Pink Floyd στο τέλος. Στο 12λεπτο ορχηστρικό "Robot Stomp", νοιώθεις το κεφάλι σου να σφυροκοπείται από το βαρύ και μονότονο ήχο με το Dave W. και τον μπασίστα Ego Sensation να παίζουν την ίδια μελωδία απλά ανεβαίνοντας σιγά σιγά στη μουσική κλίμακα. Στο "You Dream You See" θυμίζουν κάτι από Spaceman 3 και πρώιμους Soundgarden, με έντονα riffs στην αρχή αλλά μία αλλαγή στο ρυθμό μετά το τρίλεπτο αν και τελικά το κομμάτι καταλήγει περίπου όπως ξεκινάει- με την φωνή του Dave W. να παραμένει όμως ο αδύναμος κρίκος παρά την προσπάθεια του Bisi στην παραγωγή.
Ακολουθεί το κορυφαίο track του άλμπουμ (πάντα κατά τη γνώμη μας...) “Song Of Everything”, ενα 9λεπτο αριστούργημα με τον Dave W. σχεδόν να κραυγάζει το “Spread your wings / Fly away” στο ρεφρέν και ένα επικό ρυθμό που ξεφεύγει από τα όρια της κλειστοφοβίας των προηγούμενων δουλειών τους. Το άλμπουμ κλείνει με το “I Write A Thousand Letters”, ένα χαοτικό και μακροσκελές κομμάτι (περίπου 14 λεπτά!!!) με το Dave W. να επαναλαμβάνει το ίδιο riff ξανά και ξανά και μόνο μετά τα πρώτα 12 λεπτά του να ανακαλύπτεις που τελικά θέλει να σε οδηγήσει. Στην ουσία, το "Thousand Letters" έρχεται να συμπληρώσει μελωδικά τα τελευταία λεπτά του "You Dream You See" όσον αφορά τις πιο ήρεμες στιγμές του άλμπουμ.
01 – Pads of Light
02 – Robot Stomp
03 – You Dream You See
04 – Song of Everything
05 – I Wrote a Thousand Letters (Pulp on Bone)
http://www.myspace.com/whitehills
http://www.youtube.com/watch?
http://youtu.be/b7FWUPLPRdk
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου