Η Leslie Feist, ευρύτερα γνωστή ως Feist, είναι μία 35χρονη τραγουδοποιός από τον Καναδά με συμμετοχή επίσης και στους Broken Social Scene. Έχει κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής 3 προσωπικά άλμπουμς (Monarch- 1999, Let It Die- 2004 και The Reminder- 2007) με πωλήσεις πάνω από 2,5 εκατομμύρια αντίτυπα. Ειδικά το "The Reminder"κέρδισε 4 βραβεία Grammy μεταξύ των οποίων και αυτό του πρωτοεμφανιζόμενου καλλιτέχνη.
Το τέταρτο προσωπικό της άλμπουμ είναι το Metals και κυκλοφόρησε στις 30 Σεπτεμβρίου 2011. Η ηχογράφηση έγινε με τη βοήθεια των Gonzales και του Σομαλο- Καναδού παραγωγού Mocky γεγονός που το κάνει να ακούγεται αρκετά ethnic. Το γρατζούνισμα στις κιθάρες και ο ρυθμός που ακολουθεί το χτύπημα των χεριών παραμένουν χαρακτηριστικά και οι έγχορδες και πνευστές συγχορδίες είναι πανταχού παρούσες αλλά ποτέ υπερβολικές. Το "Metals" είναι ιδιαίτερα μεστό και ενώ κάποιες στιγμές ακούγεται πολύ χαμηλά την επόμενη κάνει μία έκλπληξη και ανατρέπει το σκηνικό.
Το εναρκτήριο "Opener The Bad in Each Other" αναφέρεται σε μία αποτυχημένη σχέση με τα φωνητικά να μοιράζονται ανάμεσα στην Feist και μία αντρική φωνή. Στο "Caught a Long Wind" μία κιθάρα και ένα πιάνο στο βάθος συνθέτουν μία όμορφη μελωδία ενώ το κύριο single του άλμπουμ "How Come You Never Go There?" είναι ένα πανέμορφο τραγούδι με έντονα φωνητικά που δείχνει πιο πολύ να τρικλίζει παρά να ρολάρει. Στο "Α Commotion" τα κρουστά και τα αντρικα φωνητικά στο ρεφρέν είναι πραγματικά έντονα και εμφατικά ενώ στο "Bittersweet Melodies" τα πνευστά και πιο συγκεκριμένα το φλάουτο ακούγονται ψιθυριστά. Το "Anti-Pioneer" είναι ένα τραγούδι με πολλά folk-pop στοιχεία που το δούλευε η Feist τα τελευταία 10 χρόνια ταξιδεύοντας και μπορεί να χαρακτηριστεί και ως αυτοβιογραφικό ως ένα σημείο. Το "The Circle Married the Line" θέτει ένα μεγάλο προβληματισμό γύρω από το σύγχρονο τρόπο ζωής ενώ το υπέροχο ακουστικό "Cicadas and Gulls" πραγματικά σε απογειώνει μουσικά.
Αν και μετά το "The Reminder" η Feist είχε δηλώσει ότι την ενδιαφέρει πλέον λιγότερο να συνθέτει τραγούδια προσωπικά και άμεσα αλλά να έχουν στοίχους ανοιγματικούς και σπάνιους, τελικά δεν το καταφέρνει αυτό σε απόλυτο βαθμό στο "Metals". Εν ολίγοις, το "Metals" δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα δυσπρόσιτο άλμπουμ και μπορεί να ακουστεί εύκολα απο όλα τα ακροατήρια. Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που δεν μπορεί να φτάσει τις υψηλές προδιαγραφές του "The Reminder".
Το τέταρτο προσωπικό της άλμπουμ είναι το Metals και κυκλοφόρησε στις 30 Σεπτεμβρίου 2011. Η ηχογράφηση έγινε με τη βοήθεια των Gonzales και του Σομαλο- Καναδού παραγωγού Mocky γεγονός που το κάνει να ακούγεται αρκετά ethnic. Το γρατζούνισμα στις κιθάρες και ο ρυθμός που ακολουθεί το χτύπημα των χεριών παραμένουν χαρακτηριστικά και οι έγχορδες και πνευστές συγχορδίες είναι πανταχού παρούσες αλλά ποτέ υπερβολικές. Το "Metals" είναι ιδιαίτερα μεστό και ενώ κάποιες στιγμές ακούγεται πολύ χαμηλά την επόμενη κάνει μία έκλπληξη και ανατρέπει το σκηνικό.
Το εναρκτήριο "Opener The Bad in Each Other" αναφέρεται σε μία αποτυχημένη σχέση με τα φωνητικά να μοιράζονται ανάμεσα στην Feist και μία αντρική φωνή. Στο "Caught a Long Wind" μία κιθάρα και ένα πιάνο στο βάθος συνθέτουν μία όμορφη μελωδία ενώ το κύριο single του άλμπουμ "How Come You Never Go There?" είναι ένα πανέμορφο τραγούδι με έντονα φωνητικά που δείχνει πιο πολύ να τρικλίζει παρά να ρολάρει. Στο "Α Commotion" τα κρουστά και τα αντρικα φωνητικά στο ρεφρέν είναι πραγματικά έντονα και εμφατικά ενώ στο "Bittersweet Melodies" τα πνευστά και πιο συγκεκριμένα το φλάουτο ακούγονται ψιθυριστά. Το "Anti-Pioneer" είναι ένα τραγούδι με πολλά folk-pop στοιχεία που το δούλευε η Feist τα τελευταία 10 χρόνια ταξιδεύοντας και μπορεί να χαρακτηριστεί και ως αυτοβιογραφικό ως ένα σημείο. Το "The Circle Married the Line" θέτει ένα μεγάλο προβληματισμό γύρω από το σύγχρονο τρόπο ζωής ενώ το υπέροχο ακουστικό "Cicadas and Gulls" πραγματικά σε απογειώνει μουσικά.
Αν και μετά το "The Reminder" η Feist είχε δηλώσει ότι την ενδιαφέρει πλέον λιγότερο να συνθέτει τραγούδια προσωπικά και άμεσα αλλά να έχουν στοίχους ανοιγματικούς και σπάνιους, τελικά δεν το καταφέρνει αυτό σε απόλυτο βαθμό στο "Metals". Εν ολίγοις, το "Metals" δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα δυσπρόσιτο άλμπουμ και μπορεί να ακουστεί εύκολα απο όλα τα ακροατήρια. Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που δεν μπορεί να φτάσει τις υψηλές προδιαγραφές του "The Reminder".
1. The Bad in Each Other
2. Graveyard
3. Caught a Long Wind
4. How Come You Never Go There
5. A Commotion
6. Bittersweet Melodies
7. Anti-Pioneer
8. The Undiscovered First
9. Cicadas and Gulls
10. Woe Be
11. Comfort Me
12. Get It Wrong Get It Right
http://www.listentofeist.com/front/
http://www.myspace.com/feist
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου