Η κλασσική πεντάδα που δε χάνουμε συναυλίες του είδους για μια ακόμη φορά είχε απαρτία (για την ακρίβεια ήταν επτάδα...) και η προσέλευση μας στο χώρο ήταν έγκαιρη για να προλάβουμε να δούμε και τις δύο support μπάντες. Κατά τις 10 και μισι, η προσέλευση ήταν μαζική και έτσι ο χώρος είχε σχεδόν γεμίσει μόλις ανέβηκαν στη σκηνή οι Alien Mustangs.
Η ψυχεδελική garage μπάντα από την πόλη μας, αποτελούμενη από μέλη των Basements, This Is Nowhere και Dread Astaire, μας παρουσίασε ενα 45λεπτο set με όλες σχεδόν τις δουλειές τους. Το ψυχεδελικό garage rock τους με έντονες επιρροές από Electric Valley αλλά και Pink Floyd και Spacemen 3 καθήλωσε το κοινό και αποτέλεσε την καλύτερη εισαγωγή για τις μπάντες που ακολουθούσαν.
Χωρίς να μεσολαβήσει μεγάλο κενό από την αποχώρηση των Alien Mustangs, οι Αθηναίοι Acid Baby Jesus ήταν πάνω στη σκηνή και μας παρουσίασαν σχεδόν ολόκληρο το ομώνυμο περσινό τους άλμπουμ αλλά και κάποια ανέκδοτα τραγούδια από τη νέα τους δουλειά που αναμένεται την ερχόμενη άνοιξη. Το όργανο σίγουρα έδινε μία άλλη νότα στα τραγούδια τους (προσωπικά μου θύμισαν The Horrors από το πρώτο τους άλμπουμ "Strange House"...) αλλά και συνολικά ήταν μια δεμένη νεανική μπάντα με φοβερό ενθουσιασμό επί σκηνής που μετά από ένα 50λεπτο σετ μας απέδειξαν ότι καθόλου τυχαία δεν εμφανίστηκαν σε μεγάλα φεστιβάλς σε Ευρώπη και Αμερική και κυρίως στο Austin Psych Fest.
Η ώρα κόντευε στις μία παρά 20 όταν οι Danny Lee Blackwell (κιθάρα/φωνητικά), Tarek Wegner (μπάσο/κιθάρα/φωνητικα) και James Traeger (drums) ανέβηκαν στη σκηνή για να μας μεταφέρουν νοητά και όχι μόνο στην ψυχεδελική rock σκηνή του Texas. Ο ήχος τους απίστευτα γεμάτος για μια τριμελή μπάντα με το Danny να έχει μια εξαιρετική φωνή που αρμόζει μόνο σε κορυφαίες μπάντες και ένα ιδιαίτερο παίξιμο στην κιθάρα που παρέπεμπε έντονα σε Jack White.
Για μία ώρα περίπου μας μύησαν στο σκοτεινό και γεμάτο παραμόρφωση ρετρό psych garage ήχο τους. Ξεκίνησαν με το “Puppet on A String” και μας έπαιξαν σχεδόν όλο το ομώνυμο ντεμπούτο album τους, με μοναδική ίσως εξαίρεση το “Dial 666”. Ειδικά, τα ''Shadow In The Night'', ''They Came Through The Window'' και ''New Word'' ξεσήκωσαν ένα κατά τα άλλα νεανικό κοινό που μάλλον τελικά βρίσκει σε αυτό τον αυθεντικό ήχο (και κάπως πειραματικό...) όλα εκείνα τα στοιχεία που δε συναντά πλέον στη σύγχρονη δισκογραφία.
Στα παραλειπόμενα του live, το κουκλάκι (κουνελάκι ή λαγουδάκι θα σας γελάσω...) που είχαν βάλει οι Night Beats μπροστά στη σκηνή και κυριολεκτικά στο τέλος έγινε κουρέλια με το να το πετάνε από κάτω στο drummer και τούμπαλιν. Ακόμη, δε θα μπορούσα να μην αναφέρω και τον μπασίστα των Acid Baby Jesus που έδωσε ρεσιτάλ τόσο με το βύσμα του μπάσου που έβγαινε συνέχεια αλλά και παίζοντας ξαπλωμένος στο τραγούδι που έκλεισε την εμφάνιση τους...
YΓ. Δυστυχώς για πρώτη και για τελευταία φορά, δεν είχαμε πρόσβαση στην playlist- και γιατί δεν είχαν οι Night Beats επί σκηνής αλλά δεν ξέρανε μάλλον και τι πρόκειται να παίξουνε....
Η ψυχεδελική garage μπάντα από την πόλη μας, αποτελούμενη από μέλη των Basements, This Is Nowhere και Dread Astaire, μας παρουσίασε ενα 45λεπτο set με όλες σχεδόν τις δουλειές τους. Το ψυχεδελικό garage rock τους με έντονες επιρροές από Electric Valley αλλά και Pink Floyd και Spacemen 3 καθήλωσε το κοινό και αποτέλεσε την καλύτερη εισαγωγή για τις μπάντες που ακολουθούσαν.
Χωρίς να μεσολαβήσει μεγάλο κενό από την αποχώρηση των Alien Mustangs, οι Αθηναίοι Acid Baby Jesus ήταν πάνω στη σκηνή και μας παρουσίασαν σχεδόν ολόκληρο το ομώνυμο περσινό τους άλμπουμ αλλά και κάποια ανέκδοτα τραγούδια από τη νέα τους δουλειά που αναμένεται την ερχόμενη άνοιξη. Το όργανο σίγουρα έδινε μία άλλη νότα στα τραγούδια τους (προσωπικά μου θύμισαν The Horrors από το πρώτο τους άλμπουμ "Strange House"...) αλλά και συνολικά ήταν μια δεμένη νεανική μπάντα με φοβερό ενθουσιασμό επί σκηνής που μετά από ένα 50λεπτο σετ μας απέδειξαν ότι καθόλου τυχαία δεν εμφανίστηκαν σε μεγάλα φεστιβάλς σε Ευρώπη και Αμερική και κυρίως στο Austin Psych Fest.
Η ώρα κόντευε στις μία παρά 20 όταν οι Danny Lee Blackwell (κιθάρα/φωνητικά), Tarek Wegner (μπάσο/κιθάρα/φωνητικα) και James Traeger (drums) ανέβηκαν στη σκηνή για να μας μεταφέρουν νοητά και όχι μόνο στην ψυχεδελική rock σκηνή του Texas. Ο ήχος τους απίστευτα γεμάτος για μια τριμελή μπάντα με το Danny να έχει μια εξαιρετική φωνή που αρμόζει μόνο σε κορυφαίες μπάντες και ένα ιδιαίτερο παίξιμο στην κιθάρα που παρέπεμπε έντονα σε Jack White.
Για μία ώρα περίπου μας μύησαν στο σκοτεινό και γεμάτο παραμόρφωση ρετρό psych garage ήχο τους. Ξεκίνησαν με το “Puppet on A String” και μας έπαιξαν σχεδόν όλο το ομώνυμο ντεμπούτο album τους, με μοναδική ίσως εξαίρεση το “Dial 666”. Ειδικά, τα ''Shadow In The Night'', ''They Came Through The Window'' και ''New Word'' ξεσήκωσαν ένα κατά τα άλλα νεανικό κοινό που μάλλον τελικά βρίσκει σε αυτό τον αυθεντικό ήχο (και κάπως πειραματικό...) όλα εκείνα τα στοιχεία που δε συναντά πλέον στη σύγχρονη δισκογραφία.
Στα παραλειπόμενα του live, το κουκλάκι (κουνελάκι ή λαγουδάκι θα σας γελάσω...) που είχαν βάλει οι Night Beats μπροστά στη σκηνή και κυριολεκτικά στο τέλος έγινε κουρέλια με το να το πετάνε από κάτω στο drummer και τούμπαλιν. Ακόμη, δε θα μπορούσα να μην αναφέρω και τον μπασίστα των Acid Baby Jesus που έδωσε ρεσιτάλ τόσο με το βύσμα του μπάσου που έβγαινε συνέχεια αλλά και παίζοντας ξαπλωμένος στο τραγούδι που έκλεισε την εμφάνιση τους...
YΓ. Δυστυχώς για πρώτη και για τελευταία φορά, δεν είχαμε πρόσβαση στην playlist- και γιατί δεν είχαν οι Night Beats επί σκηνής αλλά δεν ξέρανε μάλλον και τι πρόκειται να παίξουνε....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου