O.Children @ Θεσσαλονίκη ΓΑΙΑ 11.11.2012 review

Η κλασσική πεντάδα που δε χάνουμε συναυλίες του είδους αυτή την φορά ήταν επτάδα και η προσέλευση μας στο χώρο ήταν έγκαιρη για να προλάβουμε να δούμε και τα δύο support. Η γενική προσέλευση κατά τις 10 παρά ήταν μάλλον απογοητευτική και δε βελτιώθηκε σημαντικά μέχρι να ξεκινήσει να παίζει το πρώτο support γύρω στις 10 και μισι.

Αυτοί ήταν οι Fuzzy Nerds, η μπάντα από τα Γιάννενα με την 15χρονη πορεία τους στο χώρο, μας παρουσίασε επί σκηνής ένα 40λεπτο set με τραγούδια και από το επερχόμενο 6ο cd στις αρχές του 2013 "Killer 13". Στρωτό και έμπειρο παίξιμο, αρκετά καλά φωνητικά και σκηνική παρουσία με ενδιαφέρούσες pop μελωδίες, τα κύρια χαρακτηριστικά τους που κατά γενική ομολογία άρεσαν στο κοινό.

Το δεύτερο support, οι Jane Doe μας παρουσίασαν ένα setlist μοιρασμένο ανάμεσα στο πρώτο τους "Heaven For Dogs" και το τελευταίο τους άλμπουμ “The Enormous Head of King Splendid” με μία προβολή κυρίως πολεμικών στιγμιότυπωνστο φόντο. Με ένα line-up με δύο κιθάρες θα περίμενα ένα κάπως πιο δυναμικό ήχο αλλά οι συνθέσεις τους είχαν ενδιαφέρον, μας άφησαν εκεί λίγο μετά τα μεσάνυχτα και έμειναν ανάμεσά στο κοινό για να παρακολουθήσουν τους O.Children που εμφανίστηκαν λίγο αργότερα.

Γύρω στις 12 και κάτι, η επιβλητική παρουσία του δίμετρου (ίσως και παραπάνω....) Tobias O'Kandi εμφανίστηκε επί σκηνής μαζί με την υπόλοιπη μπάντα, όλοι με αρβύλες Dr Martens, υποδηλώνοντας και τη λονδρέζικη καταγωγή τους. Κλασσικό line-up με μπάσο, drums και δύο κιθάρες και ένας βρεταννικός ήχος που μέσα από την απλότητά και την αυθεντικότητά του μας κέρδισε από την πρώτη στιγμή. Ο Tobias απέδειξε και live ότι δε χαρακτηρίστηκε άδικα (ίσως υπερβολικά βέβαια...) σα νέος Ian Curtis ή Nick Cave.

Ιδιαίτερα επικοινωνιακοί (ειδικά ο Tobias...) με το κοινό που ολοένα και γέμιζε το μπροστινό μέρος της πλατείας, ξεκίνησαν με δύο τραγούδια από τον πρωτο ομώνυμο δίσκο τους αλλά συνέχισαν με τα "Pt Cruiser" και "Swim" και άρχισαν να ξεσηκώνουν τον κόσμο. Με το "Dead disco dancer" και το πιο πιασάρικα "I know you love me" και "Oceanside" μας απέδειξαν πόσο funky και pop ήχο μπορούν να βγάλουν σαν μπάντα. Αποκάλυψη μιας και προσωπικά το ξαναλάτρεψα το "Yours for you" και μετά από περίπου μία ώρα και κάτι έκλεισαν με το ‘Ruins’ για να αποχωρήσουν από τη σκηνή με το κοινό να τους επευφημεί και να ζητά έντονα το encore. Επέστρεψαν με τον Andi (πολύ καλός drummer παρεπιμπτόντως...) να έχει αφαιρέσει την μπλούζα του για να μας πουν το πολυαναμενόμενο ‘Radiowaves’ και να κλείσουν μια υπέροχη παρουσία που δυστυχώς για μία ακόμη φορά (παρά το χαμηλό εισητήριο...) δεν τίμησε το κοινό της πόλης.

Στα παραλειπόμενα του live, ο manager της μπάντας (μια φιγούρα βγαλμένη από τις ταινίες του Guy Ritchie....) με σακάκι κουμπωμένο και μαλλί με μπόλικη μπριγιαντίνη που έδωσε ρεσιτάλ ειδικά όταν προέτρυνε τον κόσμο να φωνάξει για να βγει η μπάντα για το encore...

Για ακόμη μία φορά, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον καλό φίλο Άκη Καλλόπουλο για το άψογο φωτογραφικό υλικό που ευγενικά μας παραχώρησε.

Setlist

Malo
Ezekiel's son
Pt Cruiser
Swim
Dead disco dancer
Heels
I know you love me
Oceanside
Yours for you
Fault line
Chimera
Holywood
Lily's Man
Ruins

encore

Radio waves