.jpg)
Οι Gypsy & The Cat είναι ένα indie/dream pop ντουέτο από τη Μελβούρνη αποτελούμενο από τους παλιούς DJs Xavier Bacash και Lionel Towers. Κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους, "Gilgamesh" το Νοέμβριο του 2010 γνωρίζοντας μεγάλη απήχηση σε Μεγάλη Βρεταννία και Αυστραλία. Ακολούθησαν περιοδεία και συναυλίες τη διετία 2010-2011 σε Ευρώπη (ειδικά Μεγάλη Βρεταννία...), Ιαπωνία και φυσικά Αυστραλία.
Σε αυτό το δεύτερο άλμπουμ τους, θέλησαν να διαφοροποιηθούν από τον ήχο του “yacht rock” του "Gilgamesh" και επηρρεάστηκαν ιδιαίτερα από τον ψυχεδελικό ήχο των Spacemen 3 και The Zombies. . Το "The Late Blue" γράφτηκε και ηχογραφήθηκε σε μία φάρμα στη Victoria, κυκλοφόρησε από το δικό τους label ("Alsatian") και η μίξη έγινε από τον Dave Fridmann (Flaming Lips, MGMT και Tame Impala στο φετινό Lonerism).
Το άλμπουμ δεν μπορείς να το πεις επικό αλλά έχει ένα εκλεκτικό, πιο ψυχεδελικό ήχο δίνοντας μια ώθηση στην indie πιο πολύ προς την bohemian art rock. Οι Bacash και Towers ξόδεψαν τα τελευταία δύο χρόνια στο δρόμο και αυτά τους τα ταξίδια επηρρέασαν σημαντικά τη μουσική τους προσέγγιση και το ηχητικό τους πρίσμα.
Τραγούδια όπως τα 'It's a Fine Line' και 'Broken Kites' αγγίζουν το σουρρεαλισμό και τη μελαγχολία των Gorillaz. Το 'Sorry' (του οποίου η κυκλοφορία προηγήθηκε του άλμπουμ...) είναι ένα μουσικό χωνευτήρι με ένα καθηλωτικό ρεφρέν. Τα 'Bloom' και 'Zombie World' έχουν κιθάρες που σου φέρνουν στο νου τους Cure αλλά και μια υποβόσκουσα ψυχεδέλεια ενώ τα 'When Micky Came,' 'Soul Kiss' και 'The Late Blue' (με ένα φοβερό synth στο τελευταίο λεπτό....) έχουν συγχορδίες που θυμίζουν Beach Boys και γενικα '60s.
Τελικά, το "The Late Blue" που γράφτηκε κυριολεκτικά στο δρόμο, ηχογραφήθηκε στην ύπαιθρο αλλά προορίζεται να παίζεται στην πόλη.
Σε αυτό το δεύτερο άλμπουμ τους, θέλησαν να διαφοροποιηθούν από τον ήχο του “yacht rock” του "Gilgamesh" και επηρρεάστηκαν ιδιαίτερα από τον ψυχεδελικό ήχο των Spacemen 3 και The Zombies. . Το "The Late Blue" γράφτηκε και ηχογραφήθηκε σε μία φάρμα στη Victoria, κυκλοφόρησε από το δικό τους label ("Alsatian") και η μίξη έγινε από τον Dave Fridmann (Flaming Lips, MGMT και Tame Impala στο φετινό Lonerism).
Το άλμπουμ δεν μπορείς να το πεις επικό αλλά έχει ένα εκλεκτικό, πιο ψυχεδελικό ήχο δίνοντας μια ώθηση στην indie πιο πολύ προς την bohemian art rock. Οι Bacash και Towers ξόδεψαν τα τελευταία δύο χρόνια στο δρόμο και αυτά τους τα ταξίδια επηρρέασαν σημαντικά τη μουσική τους προσέγγιση και το ηχητικό τους πρίσμα.
Τραγούδια όπως τα 'It's a Fine Line' και 'Broken Kites' αγγίζουν το σουρρεαλισμό και τη μελαγχολία των Gorillaz. Το 'Sorry' (του οποίου η κυκλοφορία προηγήθηκε του άλμπουμ...) είναι ένα μουσικό χωνευτήρι με ένα καθηλωτικό ρεφρέν. Τα 'Bloom' και 'Zombie World' έχουν κιθάρες που σου φέρνουν στο νου τους Cure αλλά και μια υποβόσκουσα ψυχεδέλεια ενώ τα 'When Micky Came,' 'Soul Kiss' και 'The Late Blue' (με ένα φοβερό synth στο τελευταίο λεπτό....) έχουν συγχορδίες που θυμίζουν Beach Boys και γενικα '60s.
Τελικά, το "The Late Blue" που γράφτηκε κυριολεκτικά στο δρόμο, ηχογραφήθηκε στην ύπαιθρο αλλά προορίζεται να παίζεται στην πόλη.
Tracklist:
01 Only In December
02 Bloom
03 Broken Kites
04 The Late Blue
05 It’s a Fine Line
06 Sorry
07 Valleys of Kashmir
08 Soul Kiss
09 Zombie World
10 When Micky Came In
01 Only In December
02 Bloom
03 Broken Kites
04 The Late Blue
05 It’s a Fine Line
06 Sorry
07 Valleys of Kashmir
08 Soul Kiss
09 Zombie World
10 When Micky Came In
links:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου