Αυτή την φορά αναγκάστηκα να αποσχιστώ από την κλασσική τετράδα φίλων που δε χάνουμε συναυλίες του συγκεκριμένου είδους εδώ και κάποια χρόνια (για την ακρίβεια ήμασταν έξι...) για να προλάβω να δω επιτέλους τους Tuber που είχα χάσει σε δύο προηγούμενες εμφανίσεις τους σα support λόγω καθυστερημένης έλευσης στο χώρο. Η τετράδα από τις Σέρρες για περίπου 45 λεπτά μας παρουσίασε ένα χορταστικό σετ κυρίως από το εξαιρετικό δωδεκάιντσο τους άλμπουμ (αλλά και με κάποιες προφανώς νέες συνθέσεις...) ξεσηκώνοντας το αρκετά μεγάλο κοινό για το πρώιμο της ώρας που είχε ήδη συρρεύσει.
Γύρω στις 10 και κάτι, οι Mental Architects, η τριμελής μπάντα από τη Βουλγαρία, ήταν πάνω στη σκηνή του 8ball για δεύτερη φορά μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα- είχαν εμφανιστεί αντί των Maybeshewill στις 5 Μαϊου στην ακυρωθείσα συναυλία τους. Για περίπου 50 λεπτά, μας παρουσίασαν κυρίως το νέο τους LP "Celebrations" αλλά και κομμάτια από το προηγούμενο EP τους "Patience, Communication, Understanding, Go!". Με ένα αυτοσχεδιασμό στις συνθέσεις τους και μια ψυχεδέλεια που θύμιζε Ozric Tendacles αλλά και με παίξιμο κυρίως στα drums που μας έφερε στο νου τους stoner Karma to Burn, αποτέλεσαν το ιδανικό προοίμιο για τους Maybeshewill.
Το 8ball είχε σχεδόν γεμίσει όταν η μπάντα από το Leicester έκανε την πολυαναμενόμενη εμφάνιση της on stage. Με ένα ισορροπημένο setlist (το ίδιο σε όλη την περιοδεία τους με μικρές διαφοροποιήσεις...) ανάμεσα στις πιο παλιές δουλειές τους και το "I Was Here For A Moment, Then I Was Gone" του 2011, μας κράτησαν κυριολεκτικά στην τσίτα για λίγο παραπάνω από μία ώρα. To ξεκίνημα ήταν κυριολεκτικά εκρηκτικό με το "Take This to Heart" να το διαδέχονται τα παλιότερα αλλά εξίσου καταιγιστικά "Co-Conspirators" και "The Paris Hilton Sex Tape" με το κοινό να ζεσταίνεται και να νοιώθει τα μυαλά του να τινάζονται στον αέρα από το ανελέητο κιθαριστικό "σφυροκόπημα". Το μελωδικό πιάνο και τα ηχητικά samples του "In Another Life, When We Are Both Cats" σε συνδυασμό με τις εκρήξεις του καθήλωσαν το κοινό και απέδειξαν γιατί αυτοπροσδιορίζουν τη μουσική τους ως "instrumental rock with electronics".
Το βασικό single του τελευταίου τους άλμπουμ “Critical Distance” αναμενόταν με αγωνία και μαζί με τα “Accolades”, "Red Paper Lanterns" και "To the Skies From a Hillside" έκλεισαν με το ότι είχαμε να ακούσουμε από την τελευταία τους δουλειά. Το καλύτερο όπως γίνεται συνήθως το κρατούσαν βέβαια για το τέλος. Το χαρακτηριστικό μπάσο στο ξεκίνημα του "Not for Want of Trying" έκανε το 8ball να πάρει πραγματικά φωτιά με το κοινό να συμμετέχει με ατέλειωτο headbanging με το ίδιο πάθος που είχε και η μπάντα.
Στο encore που ακολούθησε- κατόπιν παρότρυνσης του κόσμου- επέλεξαν δύο από τα παλιότερα κλασσικά τους tracks- τα "Seraphim & Cherubim" και "He Films the Clouds Pt. 2". Ειδικά στο τελευταίο, ήταν εντυπωσιακή και η συμμετοχή του κόσμου που μαζί με τα μέλη της μπάντας τραγουδούσε τους στίχους στο κλείσιμο του οπότε και μετά εγκατέλειψαν οριστικά τη σκηνή αφήνοντας και την τελευταία ικμάδα ενέργειας τους.
Σχετικά λιγομίλητοι αλλά απόλυτοι επαγγελματίες- δε μίλησε παρά μόνο ο John Helps ευχαριστώντας συνεχώς το κοινό και ρωτώντας το αν περνάει καλά- οι Μaybeshewill μαζί με τους 65 days of static ήταν τελικά ό,τι καλύτερο είδαμε φέτος σε ορχηστρική post- rock. Η ανυπομονησία μου και ο ενθουσιασμός μου με την αναγγελία της ζωντανής εμφάνισής του στη χώρα μας πριν κάποιους μήνες τελικά δικαιώθηκε και το ίδιο ισχύει και για το κοινό της Θεσσαλονίκης που με την αθρώα προσέλευση του (δεδομένου και των δύσκολων οικονομικών συγκυριών....) απέδειξε ότι τελικά έχει δημιουργηθεί ένας σημαντικός πυρήνας οπαδών της post-rock που εγγυάται παρόμοια gigs και στο εγγύς μέλλον!!!
Για ακόμη μία φορά, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον καλό φίλο Άκη Καλλόπουλο για το άψογο φωτογραφικό υλικό που ευγενικά μας παραχώρησε.
Setlist
1. Opening
2. Take This to Heart
3. Co-Conspirators
4. The Paris Hilton Sex Tape
5. This Time Last Year
6. In Another Life, When We Are Both Cats
7. Critical Distance
8. I'm in Awe, Amadeus!
9. Accolades
10. Red Paper Lanterns
11. To the Skies From a Hillside
12. Not for Want of Trying
Encore:
13. Seraphim & Cherubim
14. He Films the Clouds Pt. 2
Γύρω στις 10 και κάτι, οι Mental Architects, η τριμελής μπάντα από τη Βουλγαρία, ήταν πάνω στη σκηνή του 8ball για δεύτερη φορά μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα- είχαν εμφανιστεί αντί των Maybeshewill στις 5 Μαϊου στην ακυρωθείσα συναυλία τους. Για περίπου 50 λεπτά, μας παρουσίασαν κυρίως το νέο τους LP "Celebrations" αλλά και κομμάτια από το προηγούμενο EP τους "Patience, Communication, Understanding, Go!". Με ένα αυτοσχεδιασμό στις συνθέσεις τους και μια ψυχεδέλεια που θύμιζε Ozric Tendacles αλλά και με παίξιμο κυρίως στα drums που μας έφερε στο νου τους stoner Karma to Burn, αποτέλεσαν το ιδανικό προοίμιο για τους Maybeshewill.
Το 8ball είχε σχεδόν γεμίσει όταν η μπάντα από το Leicester έκανε την πολυαναμενόμενη εμφάνιση της on stage. Με ένα ισορροπημένο setlist (το ίδιο σε όλη την περιοδεία τους με μικρές διαφοροποιήσεις...) ανάμεσα στις πιο παλιές δουλειές τους και το "I Was Here For A Moment, Then I Was Gone" του 2011, μας κράτησαν κυριολεκτικά στην τσίτα για λίγο παραπάνω από μία ώρα. To ξεκίνημα ήταν κυριολεκτικά εκρηκτικό με το "Take This to Heart" να το διαδέχονται τα παλιότερα αλλά εξίσου καταιγιστικά "Co-Conspirators" και "The Paris Hilton Sex Tape" με το κοινό να ζεσταίνεται και να νοιώθει τα μυαλά του να τινάζονται στον αέρα από το ανελέητο κιθαριστικό "σφυροκόπημα". Το μελωδικό πιάνο και τα ηχητικά samples του "In Another Life, When We Are Both Cats" σε συνδυασμό με τις εκρήξεις του καθήλωσαν το κοινό και απέδειξαν γιατί αυτοπροσδιορίζουν τη μουσική τους ως "instrumental rock with electronics".
Το βασικό single του τελευταίου τους άλμπουμ “Critical Distance” αναμενόταν με αγωνία και μαζί με τα “Accolades”, "Red Paper Lanterns" και "To the Skies From a Hillside" έκλεισαν με το ότι είχαμε να ακούσουμε από την τελευταία τους δουλειά. Το καλύτερο όπως γίνεται συνήθως το κρατούσαν βέβαια για το τέλος. Το χαρακτηριστικό μπάσο στο ξεκίνημα του "Not for Want of Trying" έκανε το 8ball να πάρει πραγματικά φωτιά με το κοινό να συμμετέχει με ατέλειωτο headbanging με το ίδιο πάθος που είχε και η μπάντα.
Στο encore που ακολούθησε- κατόπιν παρότρυνσης του κόσμου- επέλεξαν δύο από τα παλιότερα κλασσικά τους tracks- τα "Seraphim & Cherubim" και "He Films the Clouds Pt. 2". Ειδικά στο τελευταίο, ήταν εντυπωσιακή και η συμμετοχή του κόσμου που μαζί με τα μέλη της μπάντας τραγουδούσε τους στίχους στο κλείσιμο του οπότε και μετά εγκατέλειψαν οριστικά τη σκηνή αφήνοντας και την τελευταία ικμάδα ενέργειας τους.
Σχετικά λιγομίλητοι αλλά απόλυτοι επαγγελματίες- δε μίλησε παρά μόνο ο John Helps ευχαριστώντας συνεχώς το κοινό και ρωτώντας το αν περνάει καλά- οι Μaybeshewill μαζί με τους 65 days of static ήταν τελικά ό,τι καλύτερο είδαμε φέτος σε ορχηστρική post- rock. Η ανυπομονησία μου και ο ενθουσιασμός μου με την αναγγελία της ζωντανής εμφάνισής του στη χώρα μας πριν κάποιους μήνες τελικά δικαιώθηκε και το ίδιο ισχύει και για το κοινό της Θεσσαλονίκης που με την αθρώα προσέλευση του (δεδομένου και των δύσκολων οικονομικών συγκυριών....) απέδειξε ότι τελικά έχει δημιουργηθεί ένας σημαντικός πυρήνας οπαδών της post-rock που εγγυάται παρόμοια gigs και στο εγγύς μέλλον!!!
Για ακόμη μία φορά, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον καλό φίλο Άκη Καλλόπουλο για το άψογο φωτογραφικό υλικό που ευγενικά μας παραχώρησε.
Setlist
1. Opening
2. Take This to Heart
3. Co-Conspirators
4. The Paris Hilton Sex Tape
5. This Time Last Year
6. In Another Life, When We Are Both Cats
7. Critical Distance
8. I'm in Awe, Amadeus!
9. Accolades
10. Red Paper Lanterns
11. To the Skies From a Hillside
12. Not for Want of Trying
Encore:
13. Seraphim & Cherubim
14. He Films the Clouds Pt. 2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου