Αναμφισβήτητα ένα από τα μεγαλύτερα συναυλιακά γεγονότα της χρονιάς που διανύουμε ήταν η έλευση των Αυστραλών Dead Can Dance σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και παρά την ακριβή (για άλλη μια φορά) τιμή του εισητηρίου, η προσελέυση του κόσμου ήταν αρκετά μεγάλη. Ο κακός καιρός και η κρίση δεν εμπόδισαν τον κόσμο να έρθει και παρά το πολύ κρύο γέμισαν (όχι ασφυκτικά) το Θέατρο Γης.
Μπήκαμε μέσα γυρω στις 21.10' χάνοντας τον David Kuckhermann, με τους Dead Can Dance να είναι συνεπείς ως προς την ώρα έναξης και ήδη στις 21.30' βγήκαν στην σκηνή με το "Children of the sun" να ηχεί ήδη στ΄αυτιά μας. Πριν καλά-καλά ζεσταθούμε έρχεται και το "Rakim" και μας φτάχνει την διάθεση με την νύχτα να κυλάει όπως τα θέλαμε.. Στην συνέχεια παρουσίαζαν κομμάτια κυρίως από την τελευταία τους δουλειά "Anastasis" και κάπου στα μέσα ο Brendan Perry ξεσηκώνει τον κόσμο παίζοντας και Ελληνικό παλιό ρεμπέτικο τραγούδι "σαν μαστουρωθείς" ο οποίος δεν περίμενε με τίποτα να ακούσει κάτι τέτοιο. Με την Lisa Gerrard να μας μαγεύει με την εκπληκτική φωνή της να μας αποχεραιτούν γύρω στις 23.25' αφού παίξανε συνολικά δύο ώρες με τρία encore, νομίζω ότι ικανοποίησαν και τον πιό απαιτητικό οπαδό τους.
Το παράπονο μας πάντως είναι ότι δεν είχαν κομμάτια στο set list τους όπως το "Cantara" και το "Saltarelo" τα οποία θα θέλαμε να τα είχαμε ακούσει μιας και δεν επισκέπτονται και συχνά την χώρα μας....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου