Οι The Laurels είναι μία shoegaze μπάντα από το Sydney της Αυστραλίας και αποτελούνται από τους Piers Cornelius (κιθάρες/φωνητικά), Luke O’Farrell (κιθάρες/φωνητικά), Conor Hannan (μπάσο) και Kate Wilson (drums). Χαρακτηρίζονται από τις ιδιαίτερα δυνατές ζωντανές εμφανίσεις τους με πολλές κιθάρες και τα φωνητικά αναπόφευκτα να ακούγονται μόλις και μετά βίας.
Το ντεμπούτο τους "Plains" ήταν πολυαναμενόμενο και κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ στις αρχές Ιουνίου από την ανεξάρτητη Rice is Nice αλλά σε βινύλιο όχι νωρίτερα από τα τέλη Αυγούστου. Ακούγεται το ίδιο αξιόπιστο με τις ζωντανές τους εμφανίσεις (σε κάποια σημεία ακόμη και καλύτερο...) και αν και η ηχογράφηση είναι σύγχρονη ακούγεται χαλαρό και "πειρατικό".
Το άλμπουμ ανοίγει με το βρώμικο ήχο του ‘Tidal Wave’ και ανεβαίνει σε ρυθμό με το ‘Changing The Timeline’ με ήχο βγαλμένο από τις αρχές των 80s. Στο ‘The City is Coming Down’ ο ήχος γίνεται ακόμη πιο indie ενώ στο ‘Traversing the Universe’ τείνει προς την ψυχεδέλεια. Δεν αλλάζει ο ρυθμός και στο ’Glacier’ με τον Piers Cornelius να κάνει μια επίδειξη δεξιοτεχνίας στο μπάσο.
Το κορυφαίο track είναι αδιαμφισβήτητα το ‘Manic Saturday’- ίσως και το πιο ξεσηκωτικό από όλα χάρη στα drums της Kate Wilson. Το άλμπουμ έχει συνοχή με το ένα track να δένει απόλυτα με το επόμενο ειδικά στην περίπτωση του ’Mesozoic’ που είναι σαν εισαγωγή του επόμενου ’One Step Forward (Two Steps Back)’. Το ‘Sway Me Down Gently’ και το τελευταίο ‘A Rival’ κλείνουν το άλμπουμ σε υψηλούς τόνους και με ένα τελικό κιθαριστικό σόλο αντάξιο της μουσικής τους παιδείας.
Το "Plains" σίγουρα παραπέμπει στις shoegaze μπάντες των ‘80s/’90s. Αν σας άρεσαν οι Ride, Swervedriver, My Bloody Valentine ή ακόμα και οι Oasis (στα πρώτα τους όμως...), τότε σίγουρα θα γίνει ένας από τους αγαπημένους σας δίσκους της χρονιάς. Για αυτούς που λόγω ηλικίας έχασαν τη χρυσή εποχή της shoegaze, η τετραμελής αυτή μπάντα είναι σίγουρα μία σύγχρονη παρηγοριά.
Το ντεμπούτο τους "Plains" ήταν πολυαναμενόμενο και κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ στις αρχές Ιουνίου από την ανεξάρτητη Rice is Nice αλλά σε βινύλιο όχι νωρίτερα από τα τέλη Αυγούστου. Ακούγεται το ίδιο αξιόπιστο με τις ζωντανές τους εμφανίσεις (σε κάποια σημεία ακόμη και καλύτερο...) και αν και η ηχογράφηση είναι σύγχρονη ακούγεται χαλαρό και "πειρατικό".
Το άλμπουμ ανοίγει με το βρώμικο ήχο του ‘Tidal Wave’ και ανεβαίνει σε ρυθμό με το ‘Changing The Timeline’ με ήχο βγαλμένο από τις αρχές των 80s. Στο ‘The City is Coming Down’ ο ήχος γίνεται ακόμη πιο indie ενώ στο ‘Traversing the Universe’ τείνει προς την ψυχεδέλεια. Δεν αλλάζει ο ρυθμός και στο ’Glacier’ με τον Piers Cornelius να κάνει μια επίδειξη δεξιοτεχνίας στο μπάσο.
Το κορυφαίο track είναι αδιαμφισβήτητα το ‘Manic Saturday’- ίσως και το πιο ξεσηκωτικό από όλα χάρη στα drums της Kate Wilson. Το άλμπουμ έχει συνοχή με το ένα track να δένει απόλυτα με το επόμενο ειδικά στην περίπτωση του ’Mesozoic’ που είναι σαν εισαγωγή του επόμενου ’One Step Forward (Two Steps Back)’. Το ‘Sway Me Down Gently’ και το τελευταίο ‘A Rival’ κλείνουν το άλμπουμ σε υψηλούς τόνους και με ένα τελικό κιθαριστικό σόλο αντάξιο της μουσικής τους παιδείας.
Το "Plains" σίγουρα παραπέμπει στις shoegaze μπάντες των ‘80s/’90s. Αν σας άρεσαν οι Ride, Swervedriver, My Bloody Valentine ή ακόμα και οι Oasis (στα πρώτα τους όμως...), τότε σίγουρα θα γίνει ένας από τους αγαπημένους σας δίσκους της χρονιάς. Για αυτούς που λόγω ηλικίας έχασαν τη χρυσή εποχή της shoegaze, η τετραμελής αυτή μπάντα είναι σίγουρα μία σύγχρονη παρηγοριά.
tracklist:
01 – Tidal Wave
02 – Changing The Timeline
03 – Traversing The Universe
04 – This City Is Coming Down
05 – Glacier
06 – Manic Saturday
07 – Mesozoic
08 – One Step Forward
09 – Sway Me Down Gently
10 – A Rival
01 – Tidal Wave
02 – Changing The Timeline
03 – Traversing The Universe
04 – This City Is Coming Down
05 – Glacier
06 – Manic Saturday
07 – Mesozoic
08 – One Step Forward
09 – Sway Me Down Gently
10 – A Rival
ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ, ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΣΟΥ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή