Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014
Cover Song of the week: Chickn - 'Broken Head' (Brian Eno & Cluster Cover)
Cover Song of the week:
Chickn - 'Broken Head' (Brian Eno & Cluster Cover)
Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014
The Pack A.D. - 'Do Not Engage' (2014)
.jpg)
Από το 2006, όταν και σχηματίστηκαν στο Vancouver, οι The Pack AD μας παρουσίασαν αν μη τι άλλο εκρηκτική garage rock μουσική με στοιχεία soul, country αλλά και experimental. Το κλειδί τους ήταν και παραμένει η ευρηματικότητα με τις Maya Miller και Becky Black να εγκαταλείπουν τις παλιές τους μπάντες για να δέσουν αρμονικά σαν ντουέτο- η πρώτη με τα επιθετικά και δολοφονικά της drums και η δεύτερη με τα κιθαριστικά riffs και τα ιδιόρρυθμα φωνητικά της– κάτι ανάμεσα σε Alison Mosshart και Joan Jett.
Πρόσφατα, υπέγραψαν στην Nettwerk Records όπου και κυκλοφόρησαν το πέμπτο τους άλμπουμ “Do Not Engage” στις 28 Ιανουαρίου με παραγωγό τον Jim Diamond (White Stripes, Dirtbombs). Το “Do Not Engage” είναι ένας garage rock δυναμίτης με ωμό και επιθετικό ήχο που δε σου επιτρέπει να κάτσεις άνετα και να το ακούσεις παρά μόνο να “τιναχτείς” από τη θέση σου.
Από το πρώτο κιόλας “Airborne” καταλαβαίνεις τη μουσική τους καταγωγή ενώ το "Big Shot" είναι αρκετά pop και ακούγεται σαν οι The Strokes να συναντούν μουσικά τους Green Day της εποχής του “Dookie”. Το “Animal” έχει μια απόχρωση από blues ειδικά στις κιθάρες, το “Creepin’ Jenny” είναι αρκετά doom για τα δεδομένα τους ενώ στο ”Battering Ram” ακούγονται πιο δυνατά από πολλές metal μπάντες. Ειδικά στο τελευταίο, η Miller αναδεικνύει την ικανότητά της στα drums να παραμερίζει το εγώ της σα drummer και να ακολουθεί απλά την κιθαριστική γραμμή της Black.
Το “The Water” ξεχωρίζει για τα punk riffs σε συνδυασμό με τα πιο funky drums και το “Loser” είναι το πιο ήσυχο αλλά και ενδοσκοπικό τους τραγούδι. Το πιο μελωδικό “Stalking is Normal” ξεχωρίζει κυρίως για τα φωνητικά του ενώ το “Needles” είναι μελαγχολικό, καταθλιπτικό με απλοϊκά κιθαριστικά riffs που βγάζουν από μόνα τους μια αίσθηση απελπισίας.
Αναμφίβολα, το “Do Not Engage” είναι μάλλον η πιο συναρπαστική τους κυκλοφορία στην 8χρονη μουσική τους πορεία μέχρι τις μέρες μας και θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για τα καλύτερα άλμπουμς του 2014 (αν και βρισκόμαστε μόλις στον πρώτο μήνα του...)
Πρόσφατα, υπέγραψαν στην Nettwerk Records όπου και κυκλοφόρησαν το πέμπτο τους άλμπουμ “Do Not Engage” στις 28 Ιανουαρίου με παραγωγό τον Jim Diamond (White Stripes, Dirtbombs). Το “Do Not Engage” είναι ένας garage rock δυναμίτης με ωμό και επιθετικό ήχο που δε σου επιτρέπει να κάτσεις άνετα και να το ακούσεις παρά μόνο να “τιναχτείς” από τη θέση σου.
Από το πρώτο κιόλας “Airborne” καταλαβαίνεις τη μουσική τους καταγωγή ενώ το "Big Shot" είναι αρκετά pop και ακούγεται σαν οι The Strokes να συναντούν μουσικά τους Green Day της εποχής του “Dookie”. Το “Animal” έχει μια απόχρωση από blues ειδικά στις κιθάρες, το “Creepin’ Jenny” είναι αρκετά doom για τα δεδομένα τους ενώ στο ”Battering Ram” ακούγονται πιο δυνατά από πολλές metal μπάντες. Ειδικά στο τελευταίο, η Miller αναδεικνύει την ικανότητά της στα drums να παραμερίζει το εγώ της σα drummer και να ακολουθεί απλά την κιθαριστική γραμμή της Black.
Το “The Water” ξεχωρίζει για τα punk riffs σε συνδυασμό με τα πιο funky drums και το “Loser” είναι το πιο ήσυχο αλλά και ενδοσκοπικό τους τραγούδι. Το πιο μελωδικό “Stalking is Normal” ξεχωρίζει κυρίως για τα φωνητικά του ενώ το “Needles” είναι μελαγχολικό, καταθλιπτικό με απλοϊκά κιθαριστικά riffs που βγάζουν από μόνα τους μια αίσθηση απελπισίας.
Αναμφίβολα, το “Do Not Engage” είναι μάλλον η πιο συναρπαστική τους κυκλοφορία στην 8χρονη μουσική τους πορεία μέχρι τις μέρες μας και θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για τα καλύτερα άλμπουμς του 2014 (αν και βρισκόμαστε μόλις στον πρώτο μήνα του...)
Tracklist:
1. Airborne
2. Big Shot
3. Animal
4. Creepin' Jenny
5. Battering Ram
6. The Water
7. Stalking Is Normal
8. Loser
9. The Flight
10. Rocket
11. Needles
2. Big Shot
3. Animal
4. Creepin' Jenny
5. Battering Ram
6. The Water
7. Stalking Is Normal
8. Loser
9. The Flight
10. Rocket
11. Needles
Official site:
Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014
Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2014
Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014
Nicole Sabouné - 'Must Exist' (2014)
.jpg)
Η Nicole Sabouné είναι από την Στοκχόλμη, μια τραγουδίστρια / τραγουδοποιός (και συμμετέχουσα στο The Voice Σουηδίας).
Το πολυαναμενόμενο ντεμπούτο άλμπουμ "Must Exist" κυκλοφόρησε στις 15 Ιανουαρίου σε παραγωγή του Lasse Marten (Lykke Li, Johnossi) στα Decibel Studios στη Στοκχόλμη. Ο Ola Salo (frontman των The Ark) συνέβαλε στο γράψιμο κάποιων τραγουδιών.
Με τα hit singles "Unseen Footage From A Forthcoming Funeral", "Conquer or Suffer", "I Surrender" που προηγήθηκαν και το "Win" This Life " που μόλις κυκλοφόρησε, είχε ήδη δημιουργήσει ένα όνομα για την δουλειά της.
Δεν είναι μυστικό ότι η Nicole Sabouné μας ταξιδεύει στα '80s με Bauhaus vibes. Μυρίζει Βρετανία και post-punk, και μας συνεπαίρνει, και δίκαια θεωρείται ένα από τα νέα ανερχόμενα αστέρια της Σουηδίας.
Η μουσική της Nicole Sabouné ενώνει το νέο κύμα από τα τέλη της δεκαετίας του '70 με μια υποβλητική δύναμη. Οι αναφορές της μουσικής της πάνε στις αρχές της δεκαετίας του '80 σε post-punk μπάντες όπως οι Joy Division και οι Siouxsie and the Banshees. Οι εικονικές φιγούρες της ροκ, ο David Bowie και η Patti Smith χρωματίζουν την έκφραση της Nicole, ενώ τα φωνητικά της θυμίζουν λίγο Florence and the Machine.
Το πολυαναμενόμενο ντεμπούτο άλμπουμ "Must Exist" κυκλοφόρησε στις 15 Ιανουαρίου σε παραγωγή του Lasse Marten (Lykke Li, Johnossi) στα Decibel Studios στη Στοκχόλμη. Ο Ola Salo (frontman των The Ark) συνέβαλε στο γράψιμο κάποιων τραγουδιών.
Με τα hit singles "Unseen Footage From A Forthcoming Funeral", "Conquer or Suffer", "I Surrender" που προηγήθηκαν και το "Win" This Life " που μόλις κυκλοφόρησε, είχε ήδη δημιουργήσει ένα όνομα για την δουλειά της.
Δεν είναι μυστικό ότι η Nicole Sabouné μας ταξιδεύει στα '80s με Bauhaus vibes. Μυρίζει Βρετανία και post-punk, και μας συνεπαίρνει, και δίκαια θεωρείται ένα από τα νέα ανερχόμενα αστέρια της Σουηδίας.
Η μουσική της Nicole Sabouné ενώνει το νέο κύμα από τα τέλη της δεκαετίας του '70 με μια υποβλητική δύναμη. Οι αναφορές της μουσικής της πάνε στις αρχές της δεκαετίας του '80 σε post-punk μπάντες όπως οι Joy Division και οι Siouxsie and the Banshees. Οι εικονικές φιγούρες της ροκ, ο David Bowie και η Patti Smith χρωματίζουν την έκφραση της Nicole, ενώ τα φωνητικά της θυμίζουν λίγο Florence and the Machine.
Tracklist:
01 Win This Life
02 Unseen Footage From A Forthcoming Funeral
03 Haters Don't Dance
04 Conquer Or Suffer
05 Another Vision
06 Care Too Much
07 So This Is It
08 A Place To Hide
09 My Time
10 Still Gone
11 Saving Up
12 Crazy People
13 I Surrender
01 Win This Life
02 Unseen Footage From A Forthcoming Funeral
03 Haters Don't Dance
04 Conquer Or Suffer
05 Another Vision
06 Care Too Much
07 So This Is It
08 A Place To Hide
09 My Time
10 Still Gone
11 Saving Up
12 Crazy People
13 I Surrender
Links:
http://www.nicolesaboune.com/
https://www.facebook.com/NicoleSabouneOfficial
https://soundcloud.com/nicolesaboune
https://www.facebook.com/NicoleSabouneOfficial
https://soundcloud.com/nicolesaboune
Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014
Primavera Sound 2014 Line-up
Φέτος μετά την ανακοίνωση των τριών πρώτων ονομάτων (Arcade Fire, Pixies και Neutral Milk Hotel) για το φετινό Primavera Sound στην Βαρκελώνη, στις 29-31 Μαίου 2014, περιμέναμε και το υπόλοιπο line-up του φεστιβάλ, που πάντα είναι πολύ πλούσιο, το οποίο θα ανακοινωθεί με έναν πρωτότυπο τρόπο. Μέσω της προβολής ενός film με τίτλο "Line - Up"
Την επόμενη Τρίτη 28 Ιανουαρίου στις 21:30 (ώρα Ελλάδος) το Primavera Sound και η Heineken θα κάνει πρεμιέρα της ταινίας "Line - Up" ταυτόχρονα στους κινηματογράφους στις κυριότερες πόλεις της Ισπανίας και στο διαδίκτυο στο http://www.line-upthemovie.com. Το "Line - Up" γυρίστηκε στο Ντιτρόιτ, την πρώην πρωτεύουσα της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας , που αυτή τη στιγμή ζει μια πρωτοφανή κρίση και όπου ο κύριος χαρακτήρας της ταινίας, ένας πωλητής σε δισκάδικο, ζει μια μοναδική εμπειρία, χάρη σε έναν μυστηριώδη δίσκο .
Η προβολή θα ξεκινήσει στις 21:30 (ώρα Ελλάδος) ακριβώς.
Στη Βαρκελώνη , μετά την ταινία οι θεατές θα κληθούν σε ένα πάρτι στο Principal Teatre, που βρίσκεται στο κέντρο της Βαρκελώνης, στις 22:45 όπου θα υπάρξει μια συναυλία έκπληξη με ένα από τα διεθνή συγκροτήματα που θα συμμετάσχουν στο φετινό Primavera Sound και ένα dj set από τον Dj Coco.
Την επόμενη Τρίτη 28 Ιανουαρίου στις 21:30 (ώρα Ελλάδος) το Primavera Sound και η Heineken θα κάνει πρεμιέρα της ταινίας "Line - Up" ταυτόχρονα στους κινηματογράφους στις κυριότερες πόλεις της Ισπανίας και στο διαδίκτυο στο http://www.line-upthemovie.com. Το "Line - Up" γυρίστηκε στο Ντιτρόιτ, την πρώην πρωτεύουσα της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας , που αυτή τη στιγμή ζει μια πρωτοφανή κρίση και όπου ο κύριος χαρακτήρας της ταινίας, ένας πωλητής σε δισκάδικο, ζει μια μοναδική εμπειρία, χάρη σε έναν μυστηριώδη δίσκο .
Η προβολή θα ξεκινήσει στις 21:30 (ώρα Ελλάδος) ακριβώς.
Στη Βαρκελώνη , μετά την ταινία οι θεατές θα κληθούν σε ένα πάρτι στο Principal Teatre, που βρίσκεται στο κέντρο της Βαρκελώνης, στις 22:45 όπου θα υπάρξει μια συναυλία έκπληξη με ένα από τα διεθνή συγκροτήματα που θα συμμετάσχουν στο φετινό Primavera Sound και ένα dj set από τον Dj Coco.
Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014
The Callas - 'Am I Vertical?' (2013)
Οι The Callas είναι η κορυφή ενός «καλλιτεχνικού εργοστάσιου» που ξεκίνησε από τους αδελφούς Λάκη και Άρη Ιωνά (MA Chelsea College of Art).
Δύο χρόνια μετά το “Objekt”, που με τη διανομή της Cargo ταξίδεψε στο εξωτερικό και απέσπασε ενθουσιώδεις κριτικές (Uncut, Artrocker, BBC 6), οι The Callas επιστρέφουν με το νέο album τους σε παραγωγή Jim Sclavunos ( Nick Cave & The Bad Seeds, Grinderman, Sonic Youth, The Cramps, Lydia Lunch). To album έχει τον τίτλο “Am I Vertical?” (έμμεση αναφορά στο ποίημα της Sylvia Plath “I Am Vertical”) και κυκλοφορεί από την Inner Ear σε βινύλιο, cd και digital album.
Noisepop μινιμαλισμός, ακατέργαστες garage μελωδίες και kraut psychedelic στοιχεία συναντιούνται και δημιουργούν το καλειδοσκοπικό σύμπαν του “Am I Vertical?”. Οι The Callas συνδυάζουν το πειραματικό εικαστικό και κινηματογραφικό τους παρελθόν με την εμμονή τους για τις pop μελωδίες, παρουσιάζοντας ένα album που ισορροπεί με διαστροφή ανάμεσα στο σκοτάδι και το φως, την αθωότητα και την αμαρτία, τη χαρά και τη λαγνεία.
Η γνωριμία με τον Jim Sclavunos ξεκίνησε από ένα live των The Callas στο Λονδίνο, όπου ο ίδιος τους είδε για πρώτη φορά και τους πρότεινε να ανοίξουν μια συναυλία των Grinderman. Όταν αργότερα άκουσε τα πρώτα demo του “Am I Vertical?” με χαρά δέχτηκε να αναλάβει την παραγωγή του album. Επίσης συμμετέχει στα μισά από τα κομμάτια του album παίζοντας ντραμς και συνυπογράφοντας τους στίχους.
Δύο χρόνια μετά το “Objekt”, που με τη διανομή της Cargo ταξίδεψε στο εξωτερικό και απέσπασε ενθουσιώδεις κριτικές (Uncut, Artrocker, BBC 6), οι The Callas επιστρέφουν με το νέο album τους σε παραγωγή Jim Sclavunos ( Nick Cave & The Bad Seeds, Grinderman, Sonic Youth, The Cramps, Lydia Lunch). To album έχει τον τίτλο “Am I Vertical?” (έμμεση αναφορά στο ποίημα της Sylvia Plath “I Am Vertical”) και κυκλοφορεί από την Inner Ear σε βινύλιο, cd και digital album.
Noisepop μινιμαλισμός, ακατέργαστες garage μελωδίες και kraut psychedelic στοιχεία συναντιούνται και δημιουργούν το καλειδοσκοπικό σύμπαν του “Am I Vertical?”. Οι The Callas συνδυάζουν το πειραματικό εικαστικό και κινηματογραφικό τους παρελθόν με την εμμονή τους για τις pop μελωδίες, παρουσιάζοντας ένα album που ισορροπεί με διαστροφή ανάμεσα στο σκοτάδι και το φως, την αθωότητα και την αμαρτία, τη χαρά και τη λαγνεία.
Η γνωριμία με τον Jim Sclavunos ξεκίνησε από ένα live των The Callas στο Λονδίνο, όπου ο ίδιος τους είδε για πρώτη φορά και τους πρότεινε να ανοίξουν μια συναυλία των Grinderman. Όταν αργότερα άκουσε τα πρώτα demo του “Am I Vertical?” με χαρά δέχτηκε να αναλάβει την παραγωγή του album. Επίσης συμμετέχει στα μισά από τα κομμάτια του album παίζοντας ντραμς και συνυπογράφοντας τους στίχους.
Tracklist:
01 Lustlands
02 Anger
03 East Beat
04 Black Leather Books
05 I Hate You But I Like You
06 Disaster
07 That's You
08 I Wonder
09 Octopus Love
10 Am I Vertical?
Πηγή: inner-ear.gr
01 Lustlands
02 Anger
03 East Beat
04 Black Leather Books
05 I Hate You But I Like You
06 Disaster
07 That's You
08 I Wonder
09 Octopus Love
10 Am I Vertical?
Πηγή: inner-ear.gr
Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014
Cover Song of the week: Mourning Ritual - 'Bad Moon Rising' (Creedence Clearwater Revival Cover)
Cover Song of the week:
Mourning Ritual - 'Bad Moon Rising'
(Creedence Clearwater Revival Cover)
Creedence Clearwater Revival - 'Bad Moon Rising' [the orininal]
Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014
Flashes - 'Flashes' (2013)
.jpg)
Οι Flashes είναι μια πενταμελής alt rock μπάντα από την Κορνουάλη, που σχηματίστηκε το 2010 από τα απομεινάρια προηγούμενων συγκροτημάτων και κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους 'Latency' τον Ιούνιο του 2012, το οποίο έγινε airplay στο Amazing Radio και στον Source FM.
Φέτος, μόλις κυκλοφόρησε το ομότιτλο άλμπουμ, που ηχογραφήθηκε σε διάστημα τεσσάρων ημερών προς το τέλος του 2012.
Ο δίσκος συνδυάζει στοιχεία από θορυβώδεις κιθάρες και ηλεκτρονικά, που καταλήγουν στο ροκ, και μερικές φορές στρέφεται προς τη γραμμή psych / shoegaze, με ωραίους ήχους κιθάρας που θα μπορούσαν εύκολα να προέρχονται από τα τέλη της δεκαετίας του 80 / αρχές 90.
Ένα ενδιαφέρον μείγμα, από γεμάτο rock στα 'Honour Receipt' και 'The Eathing (Under Your Bed)' στο οκτάλεπτο experimental 'Tachimachi' με το psych vibe του. Άλλα κομμάτια που ξεχωρίζουν είναι τα Capture Box και To Catch A Ghost.
Φέτος, μόλις κυκλοφόρησε το ομότιτλο άλμπουμ, που ηχογραφήθηκε σε διάστημα τεσσάρων ημερών προς το τέλος του 2012.
Ο δίσκος συνδυάζει στοιχεία από θορυβώδεις κιθάρες και ηλεκτρονικά, που καταλήγουν στο ροκ, και μερικές φορές στρέφεται προς τη γραμμή psych / shoegaze, με ωραίους ήχους κιθάρας που θα μπορούσαν εύκολα να προέρχονται από τα τέλη της δεκαετίας του 80 / αρχές 90.
Ένα ενδιαφέρον μείγμα, από γεμάτο rock στα 'Honour Receipt' και 'The Eathing (Under Your Bed)' στο οκτάλεπτο experimental 'Tachimachi' με το psych vibe του. Άλλα κομμάτια που ξεχωρίζουν είναι τα Capture Box και To Catch A Ghost.
Το άλμπουν διατίθεται για δωρεάν κατέβασμα στην σελίδα http://flashesband.bandcamp.com/
Tracklist:
1.Honour Receipt
2.Chapter 174
3.Lush Surrounded
4.Sand
5.Capture Box
6.The Eathing (Under Your Bed)
7.Push Comes To Pull
8.Tachimachi
9.To Catch A Ghost
10.Selaphobia
11.Nineteen Eighty Nice
1.Honour Receipt
2.Chapter 174
3.Lush Surrounded
4.Sand
5.Capture Box
6.The Eathing (Under Your Bed)
7.Push Comes To Pull
8.Tachimachi
9.To Catch A Ghost
10.Selaphobia
11.Nineteen Eighty Nice
Links:
Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014
Sleepy Sun - 'Maui Tears' (2014)
Οι Sleepy Sun είναι μια ψυχεδελική rock μπάντα από το San Francisco και αποτελείται από τους Bret Constantino (φωνητικά), Matt Holliman και Evan Reiss (κιθάρες), Jack Allen (μπάσο) και Brian Tice (drums) με το βασικό τους τραγουδιστή Rachel Fannan να αποχωρεί τον Οκτώβριο του 2010. Αρχικά ονομάζονταν Mania όταν και σχηματίστηκαν το 2005 και με την αλλαγή του ήχου τους από garage rock σε psychedelia πήραν και το σημερινό τους όνομα.
Το 2008 κυκλοφόρησαν μόνοι τους το πρώτο τους studio άλμπουμ “Embrace” και το 2010 άνοιγαν, ήδη, την αμερικανική περιοδεία των Arctic Monkeys. Ακολούθησε το δεύτερο τους “Fever”, η περιοδεία με τους Black Angels το 2011 και το τρίτο “Spine Hits” τον Απρίλιο του 2012, το πρώτο μετά την αποχώρηση του Fannan.
Το “Maui Tears” είναι το τέταρτο studio άλμπουμ τους και θα κυκλοφορήσει στις 28 Ιανουαρίου από τη Dine Alone Records και αποτελείται από 7 εξαιρετικά νέα τραγούδια μαζί με τα δύο από το πρόσφατο τους 7″. Ταυτόχρονα με την ανακοίνωση της κυκλοφορίας του άλμπουμ, κυκλοφόρησαν και το music video για το εναρκτήριο “The Lane” που σε μεταφέρει σε μια άλλη διάσταση που ταιριάζει απόλυτα με τη μελωδία.
Το καθένα από τα 9 τραγούδια είναι ικανό να σταθεί από μόνο του αλλά όλα μαζί συνθέτουν ένα δυναμικό σύνολο. Εξαιρετικό το 'Outside', το 'Thielbar' παραπέμπει στους Verve στην προ Urban Hymns εποχή τους, το '1132' θα μπορούσε να είναι το τέλειο soundtrack για κάθε party και το 'Slowdown' σου κεντρίζει τη μουσική προσοχή από το πρώτο άκουσμα.
Το 2008 κυκλοφόρησαν μόνοι τους το πρώτο τους studio άλμπουμ “Embrace” και το 2010 άνοιγαν, ήδη, την αμερικανική περιοδεία των Arctic Monkeys. Ακολούθησε το δεύτερο τους “Fever”, η περιοδεία με τους Black Angels το 2011 και το τρίτο “Spine Hits” τον Απρίλιο του 2012, το πρώτο μετά την αποχώρηση του Fannan.
Το “Maui Tears” είναι το τέταρτο studio άλμπουμ τους και θα κυκλοφορήσει στις 28 Ιανουαρίου από τη Dine Alone Records και αποτελείται από 7 εξαιρετικά νέα τραγούδια μαζί με τα δύο από το πρόσφατο τους 7″. Ταυτόχρονα με την ανακοίνωση της κυκλοφορίας του άλμπουμ, κυκλοφόρησαν και το music video για το εναρκτήριο “The Lane” που σε μεταφέρει σε μια άλλη διάσταση που ταιριάζει απόλυτα με τη μελωδία.
Το καθένα από τα 9 τραγούδια είναι ικανό να σταθεί από μόνο του αλλά όλα μαζί συνθέτουν ένα δυναμικό σύνολο. Εξαιρετικό το 'Outside', το 'Thielbar' παραπέμπει στους Verve στην προ Urban Hymns εποχή τους, το '1132' θα μπορούσε να είναι το τέλειο soundtrack για κάθε party και το 'Slowdown' σου κεντρίζει τη μουσική προσοχή από το πρώτο άκουσμα.
Tracklist:
1. The Lane
2. Words
3. Everywhere Waltz
4. Outside
5. 11:32
6. Theilbar
7. Slowdown
8. Galaxy Punk
9. Maui Tears
2. Words
3. Everywhere Waltz
4. Outside
5. 11:32
6. Theilbar
7. Slowdown
8. Galaxy Punk
9. Maui Tears
Official site:
Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2014
Caspian/ When Oceans Align @ 8ball Thessaloniki 16.01.14 (review)
Η κλασσική τετράδα φίλων που δε χάνουμε συναυλίες του συγκεκριμένου είδους εδώ και καιρό αυτή την φορά ήταν τριάδα (για οικογενειακούς και άκρως ευχάριστους λόγους η μοναδική απουσία...) και η κλασσική κουβέντα περί συναυλιακών κυρίως αλλά και παντός επιστητού γενικά καθυστέρησε για λίγο την είσοδο μας στο 8ball με αποτέλεσμα να χάσουμε τα πρώτα λεπτά από την εμφάνιση των When Oceans Align που άνοιξαν τη συναυλία ανεβαίνοντας στη σκηνή λίγο μετά τις 9μισι.
Οι When Oceans Align σχηματίστηκαν στη Θεσσαλονίκη μόλις φέτος- παρόλα αυτά αυτό δεν φάνηκε καθόλου στη σκηνή με την πενταμελή μπάντα να ξεδιπλώνει τις ιδιαίτερες επιρροές της τόσο από την “κλασσική” post-rock όσο και από το grunge αλλα και το post- metal. Για περίπου 45 λεπτά, μας παρουσίασαν ένα χορταστικό σετ με το "Tighten Up" να είναι το πιο γνωστό αλλά και με πολλές άλλες νέες συνθέσεις, ξεσηκώνοντας το αρκετά μεγάλο κοινό που είχε ήδη συρρεύσει. Αναμφίβολα, ήταν μια πολύ καλή επιλογή για να ανοίξουν συναυλιακά τους Αμερικανούς post-rockers και μας άφησαν όλους με την προσμονή να τους δούμε πλέον και δισκογραφικά.
Η ώρα είχε πάει 11 παρά 10 με το 8ball να έχει σχεδόν γεμίσει όταν η μπάντα από τη Μασαχουσέτη έκανε την πολυαναμενόμενη εμφάνιση της on stage. Με ένα ισορροπημένο setlist (το ίδιο περίπου σε όλη την περιοδεία τους με κάποιες προσθαφαιρέσεις...) ανάμεσα στις πιο παλιές δουλειές τους και το φετινό τους "Waking Season'' μας κράτησαν κυριολεκτικά στην τσίτα για κάτι παραπάνω από μία ώρα. To ξεκίνημα ήταν κυριολεκτικά εκρηκτικό με το "Fire Made Flesh" να το διαδέχονται τα εξίσου καταιγιστικά "Of Foam and Wave" και "The Heart That Fed" με το κοινό να ζεσταίνεται και να νοιώθει τα μυαλά του να τινάζονται στον αέρα από το ανελέητο κιθαριστικό "σφυροκόπημα".
Γενικά, το setlist ήταν τόσο σύντομο σε τραγούδια (χωρούσε σε μέγεθος απόδειξης που ευγενικά μου παραχώρησε ο ηχολήπτης...) και περιελάμβανε συνολικά 7 τραγούδια μαζί με το encore – αν και μια μέρα πριν στην Αθήνα έπαιξαν επιπλέον 2 τραγούδια - χωρίς καμιά διάθεση να βγάλουμε κόμπλεξ έναντι της πρωτεύουσας! Με το “Gone In Bloom And Bough” τίμησαν το τελευταίο τους άλμπουμ για να κλείσουν το κύριο setlist τους με το παλιότερο "ASA" και το 8ball να παίρνει πραγματικά φωτιά με το κοινό να συμμετέχει με ατέλειωτο headbanging και το ίδιο πάθος που είχε και η μπάντα.
Οι When Oceans Align σχηματίστηκαν στη Θεσσαλονίκη μόλις φέτος- παρόλα αυτά αυτό δεν φάνηκε καθόλου στη σκηνή με την πενταμελή μπάντα να ξεδιπλώνει τις ιδιαίτερες επιρροές της τόσο από την “κλασσική” post-rock όσο και από το grunge αλλα και το post- metal. Για περίπου 45 λεπτά, μας παρουσίασαν ένα χορταστικό σετ με το "Tighten Up" να είναι το πιο γνωστό αλλά και με πολλές άλλες νέες συνθέσεις, ξεσηκώνοντας το αρκετά μεγάλο κοινό που είχε ήδη συρρεύσει. Αναμφίβολα, ήταν μια πολύ καλή επιλογή για να ανοίξουν συναυλιακά τους Αμερικανούς post-rockers και μας άφησαν όλους με την προσμονή να τους δούμε πλέον και δισκογραφικά.
Η ώρα είχε πάει 11 παρά 10 με το 8ball να έχει σχεδόν γεμίσει όταν η μπάντα από τη Μασαχουσέτη έκανε την πολυαναμενόμενη εμφάνιση της on stage. Με ένα ισορροπημένο setlist (το ίδιο περίπου σε όλη την περιοδεία τους με κάποιες προσθαφαιρέσεις...) ανάμεσα στις πιο παλιές δουλειές τους και το φετινό τους "Waking Season'' μας κράτησαν κυριολεκτικά στην τσίτα για κάτι παραπάνω από μία ώρα. To ξεκίνημα ήταν κυριολεκτικά εκρηκτικό με το "Fire Made Flesh" να το διαδέχονται τα εξίσου καταιγιστικά "Of Foam and Wave" και "The Heart That Fed" με το κοινό να ζεσταίνεται και να νοιώθει τα μυαλά του να τινάζονται στον αέρα από το ανελέητο κιθαριστικό "σφυροκόπημα".
Γενικά, το setlist ήταν τόσο σύντομο σε τραγούδια (χωρούσε σε μέγεθος απόδειξης που ευγενικά μου παραχώρησε ο ηχολήπτης...) και περιελάμβανε συνολικά 7 τραγούδια μαζί με το encore – αν και μια μέρα πριν στην Αθήνα έπαιξαν επιπλέον 2 τραγούδια - χωρίς καμιά διάθεση να βγάλουμε κόμπλεξ έναντι της πρωτεύουσας! Με το “Gone In Bloom And Bough” τίμησαν το τελευταίο τους άλμπουμ για να κλείσουν το κύριο setlist τους με το παλιότερο "ASA" και το 8ball να παίρνει πραγματικά φωτιά με το κοινό να συμμετέχει με ατέλειωτο headbanging και το ίδιο πάθος που είχε και η μπάντα.
Στο encore που ακολούθησε – μετά από μια δίλεπτη διακοπή και κατόπιν παρότρυνσης του κόσμου- επέλεξαν κάτι από τα παλιότερά τους - τα ''Halls of the Summer'' και ''Sycamore''. Ειδικά, το κλείσιμο ήταν εντυπωσιακό και με τους πέντε τους να έχουν πάρει τις μπαγκέτες και να χτυπιούνται στα κρουστά και να εγκαταλείπουν οριστικά τη σκηνή αφήνοντας και την τελευταία ικμάδα ενέργειάς τους.
Σχετικά λιγομίλητοι αλλά απόλυτοι επαγγελματίες- δε μίλησε παρά μόνο ο Philip Jamieson ευχαριστώντας το κοινό και κάνοντας αναφορά στην προηγούμενη παρουσία τους στην πόλη μας το 2010 - οι Caspian ήταν μάλλον το ιδανικό συναυλιακό ξεκίνημα για το 2014 (πάντα προσωπικά μιλώντας μιας και ήταν η πρώτη μου συναυλία για φέτος!). Η ανυπομονησία και ο ενθουσιασμός μου με την αναγγελία της ζωντανής εμφάνισής τους στη χώρα μας τελικά δικαιώθηκαν με το ίδιο να ισχύει και για το κοινό της Θεσσαλονίκης που με την αθρώα προσέλευση του (δεδομένου και των δύσκολων οικονομικών συγκυριών....) απέδειξε ότι τελικά το post-rock κοινό παραμένει δυναμικό και δικαιούται παρόμοια gigs και στο εγγύς μέλλον!!!
Για ακόμη μία φορά, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον καλό φίλο Άκη Καλλόπουλο για το άψογο φωτογραφικό υλικό που ευγενικά μας παραχώρησε.
ΥΓ. Επειδή κατ' επανάληψη έχω γκρινιάξει και γραπτώς αλλά και δια ζώσης για την τήρηση του ωραρίου σε συναυλίες στην πόλη μας, οφείλω να ομολογήσω ότι στη συγκεκριμένη όπως και γενικά στις τελευταίες στο συγκεκριμένο συναυλιακό χώρο, άρχισε να τηρείται σχεδόν ευλαβικά το πρόγραμμα εμφάνισης οπότε δεν έχω παρά να απονείμω τα εύσημα στους διοργανωτές που αφουγκράστηκαν τα όποια παράπονα του συναυλιακού κοινού...τελικά, οι συναυλίες ίσως και να είναι το μοναδικό πράγμα που θα γνωρίσει άνθηση μέσα στο 2014!
Σχετικά λιγομίλητοι αλλά απόλυτοι επαγγελματίες- δε μίλησε παρά μόνο ο Philip Jamieson ευχαριστώντας το κοινό και κάνοντας αναφορά στην προηγούμενη παρουσία τους στην πόλη μας το 2010 - οι Caspian ήταν μάλλον το ιδανικό συναυλιακό ξεκίνημα για το 2014 (πάντα προσωπικά μιλώντας μιας και ήταν η πρώτη μου συναυλία για φέτος!). Η ανυπομονησία και ο ενθουσιασμός μου με την αναγγελία της ζωντανής εμφάνισής τους στη χώρα μας τελικά δικαιώθηκαν με το ίδιο να ισχύει και για το κοινό της Θεσσαλονίκης που με την αθρώα προσέλευση του (δεδομένου και των δύσκολων οικονομικών συγκυριών....) απέδειξε ότι τελικά το post-rock κοινό παραμένει δυναμικό και δικαιούται παρόμοια gigs και στο εγγύς μέλλον!!!
Για ακόμη μία φορά, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον καλό φίλο Άκη Καλλόπουλο για το άψογο φωτογραφικό υλικό που ευγενικά μας παραχώρησε.
ΥΓ. Επειδή κατ' επανάληψη έχω γκρινιάξει και γραπτώς αλλά και δια ζώσης για την τήρηση του ωραρίου σε συναυλίες στην πόλη μας, οφείλω να ομολογήσω ότι στη συγκεκριμένη όπως και γενικά στις τελευταίες στο συγκεκριμένο συναυλιακό χώρο, άρχισε να τηρείται σχεδόν ευλαβικά το πρόγραμμα εμφάνισης οπότε δεν έχω παρά να απονείμω τα εύσημα στους διοργανωτές που αφουγκράστηκαν τα όποια παράπονα του συναυλιακού κοινού...τελικά, οι συναυλίες ίσως και να είναι το μοναδικό πράγμα που θα γνωρίσει άνθηση μέσα στο 2014!
Setlist
1. Fire Made Flesh
2. Of Foam and Wave
3. The Heart That Fed
4. Gone In Bloom And Bough
5. ASA
Encore:
6. Halls of the Summer
7. Sycamore
1. Fire Made Flesh
2. Of Foam and Wave
3. The Heart That Fed
4. Gone In Bloom And Bough
5. ASA
Encore:
6. Halls of the Summer
7. Sycamore
Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2014
Mode Moderne - 'Occult Delight' (2014)
.jpg)
Oι Mode Moderne είναι ένα τετραμελές πλέον συγκρότημα (Phillip Intilé, Clint Lofkrantz, Sean Gilhooly και Rebecca Gray τα μέλη) από το Βανκούβερ.
Oι Mode Moderne μόλις κυκλοφόρησαν το νέο τους άλμπουμ, ‘Occult Delight’, στη Light Organ Records τέσσερα χρόνια μετά το ντεμπούτο τους ‘Ghosts Emerging’ το 2009.
Ο δίσκος είναι σε παραγωγή του Joshua Stevenson (πρώην Jackie O Motherfucker, Pink Mountain Tops ). Η αποχώρηση του Felix Fung, πρώην μέλος της μπάντας και παραγωγός για τα προηγούμενα άλμπουμ, δεν έχει μεταβάλει ριζικά την ουσία της μπάντας, που πάντα είχε μια ισορροπία μεταξύ σκοτεινής και indie - pop.
Η λίστα κομματιών θα μπορούσε να διαιρεθεί σε "The Smiths εμπνευσμένα κομμάτια" και "Joy Division εμπνευσμένα κομμάτια," που είναι εύκολο να ξεχωρίσεις και ταιριάζουν τέλεια με την μελαγχολική και νοσταλγική τους διάθεση.
Oι Mode Moderne μόλις κυκλοφόρησαν το νέο τους άλμπουμ, ‘Occult Delight’, στη Light Organ Records τέσσερα χρόνια μετά το ντεμπούτο τους ‘Ghosts Emerging’ το 2009.
Ο δίσκος είναι σε παραγωγή του Joshua Stevenson (πρώην Jackie O Motherfucker, Pink Mountain Tops ). Η αποχώρηση του Felix Fung, πρώην μέλος της μπάντας και παραγωγός για τα προηγούμενα άλμπουμ, δεν έχει μεταβάλει ριζικά την ουσία της μπάντας, που πάντα είχε μια ισορροπία μεταξύ σκοτεινής και indie - pop.
Η λίστα κομματιών θα μπορούσε να διαιρεθεί σε "The Smiths εμπνευσμένα κομμάτια" και "Joy Division εμπνευσμένα κομμάτια," που είναι εύκολο να ξεχωρίσεις και ταιριάζουν τέλεια με την μελαγχολική και νοσταλγική τους διάθεση.
Η μπάντα ήθελε αυτό το άλμπουμ να ακούγεται συνεκτικό, και έχει επιτευχθεί. Μια συλλογή από μεγάλα τραγούδια δεν κάνουν απαραίτητα ένα μεγάλο δίσκο, αλλά σε αυτό το άλμπουμ μπορείτε να νιώσετε πραγματικά ότι κάθε κομμάτι εισάγει το επόμενο, ενώ προσθέτει και κάτι διαφορετικό. Είναι Pop (με στοιχεία Post-Punk, New Wave, Indie Rock) στην πιο ευγενή μορφή.
Ξεχωρίζουν τα “She, Untamed”, “Baby Bunny” και “Unburden Yourself”.
Ξεχωρίζουν τα “She, Untamed”, “Baby Bunny” και “Unburden Yourself”.
Tracklist:
01.Strangle The Shadows
02.Grudges Crossed
03.Thieving Baby’s Breath
04.Severed Heads
05.She, Untamed
06.Occult Delight
07.Time’s Up
08.Unburden Yourself
09.Dirty Dream #3
10.Baby Bunny
11.Come Sunrise
12.Running Scared
01.Strangle The Shadows
02.Grudges Crossed
03.Thieving Baby’s Breath
04.Severed Heads
05.She, Untamed
06.Occult Delight
07.Time’s Up
08.Unburden Yourself
09.Dirty Dream #3
10.Baby Bunny
11.Come Sunrise
12.Running Scared
Links:
Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2014
Songs of the day - 19 January 2014
Songs of the day - 19 January 2014
NO - 'Leave The Door Wide Open'
Balthazar - 'Leipzig'
Honduras - 'Son'
The Palace Wolves - 'Siren'
Babypink - 'Feeble'
Northern Portrait - 'Ta!' (2013)
.jpg)
Oι Northern Portrait είναι ένα indie-pop συγκρότημα από την Κοπεγχάγη. Το συγκρότημα ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 2007 και η μουσική τους είναι επηρεασμένη από την δεκαετία του 80, από μπάντες όπως The Smiths, Echo And The Bunnymen και Housemartins.
Έχουν ηχογραφήσει τρία EPs μέχρι τώρα και το ντεμπούτο άλμπουμ τους Criminal Art Lovers (2010).
Φέτος κυκλοφόρησαν μια συλλογή με τίτλο “Ta!” Το CD περιλαμβάνει 15 κομμάτια που δεν συμπεριλήφθηκαν σε άλμπουμ από τα τελευταία έξι χρόνια.
Το Ta! είναι ένα συνεκτικό άλμπουμ που γεφυρώνει το χάσμα μέχρις ότου η μπάντα επιστρέψει με το πολυαναμενόμενο δεύτερο άλμπουμ της το επόμενο έτος.
Οι Northern Portrait μόνο ως Δανοί δεν ακούγονται. Μιλάμε για έναν απόλυτο, πρώιμο brit pop δίσκο. Γλυκόπικρη κιθαριστική pop, ανάλαφροι, ερωτικοί στίχοι και φωνητικά που σίγουρα θυμίζουν Morrissey.
Έτσι, παρόλο την έλλειψη πρωτοτυπίας, ο δίσκος απλά είναι πολύ ευχάριστος.
Μια θαυμάσια ευκαιρία να επανεξετάσουμε τους Northern Portrait στα έξι πρώτα χρόνια της ζωής τους.
Έχουν ηχογραφήσει τρία EPs μέχρι τώρα και το ντεμπούτο άλμπουμ τους Criminal Art Lovers (2010).
Φέτος κυκλοφόρησαν μια συλλογή με τίτλο “Ta!” Το CD περιλαμβάνει 15 κομμάτια που δεν συμπεριλήφθηκαν σε άλμπουμ από τα τελευταία έξι χρόνια.
Το Ta! είναι ένα συνεκτικό άλμπουμ που γεφυρώνει το χάσμα μέχρις ότου η μπάντα επιστρέψει με το πολυαναμενόμενο δεύτερο άλμπουμ της το επόμενο έτος.
Οι Northern Portrait μόνο ως Δανοί δεν ακούγονται. Μιλάμε για έναν απόλυτο, πρώιμο brit pop δίσκο. Γλυκόπικρη κιθαριστική pop, ανάλαφροι, ερωτικοί στίχοι και φωνητικά που σίγουρα θυμίζουν Morrissey.
Έτσι, παρόλο την έλλειψη πρωτοτυπίας, ο δίσκος απλά είναι πολύ ευχάριστος.
Μια θαυμάσια ευκαιρία να επανεξετάσουμε τους Northern Portrait στα έξι πρώτα χρόνια της ζωής τους.
Tracklist:
01.A Quiet Night In Copenhagen
02.I Give You Two Seconds To Entertain Me
03.I Feel Even Better
04.Waiting For A Chance
05.Some People
06.In An Empty Hotel
07.Happy Nice Day
08.The Young And Hopefuls
09.Sporting A Scar
10.Our Lambrusco Days
11.Leave The Trees Alone
12.Bon Voyage!
13.Greetings From Paris
14.Stirling Moss
15.The Fallen Aristocracy
01.A Quiet Night In Copenhagen
02.I Give You Two Seconds To Entertain Me
03.I Feel Even Better
04.Waiting For A Chance
05.Some People
06.In An Empty Hotel
07.Happy Nice Day
08.The Young And Hopefuls
09.Sporting A Scar
10.Our Lambrusco Days
11.Leave The Trees Alone
12.Bon Voyage!
13.Greetings From Paris
14.Stirling Moss
15.The Fallen Aristocracy
Links:
http://northernportrait.blogspot.gr/
https://soundcloud.com/northern-portrait
https://www.facebook.com/pages/Northern-Portrait/
https://soundcloud.com/northern-portrait
https://www.facebook.com/pages/Northern-Portrait/
Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2014
September Girls - 'Cursing The Sea' [2014]
Oι September Girls είναι ένα πενταμελές all girl συγκρότημα [Paula Cullen (μπάσο, φωνητικά), Caoimhe Derwin (κιθάρα, φωνητικά), Lauren Kerchner (πλήκτρα, φωνητικά), Jessie Ward (κιθάρα, φωνητικά) και Sarah Grimes (τύμπανα)]
από το Δουβλίνο της Ιρλανδίας,
Oι September Girls έχουν σχηματιστεί το Σεπτέμβριο του 2011 και έχουν κυκλοφορήσει δύο single και ένα e.p. σε διάφορες εταιρείες. Το 2013 υπέγραψαν στη Fortuna Pop, έχουν κυκλοφορήσει ένα σίνγκλ, το “Heartbeats” προπομπό του ντεμπούτου τους άλμπουμ ''Cursing The Sea'' που με τη σειρά του κυκλοφόρησε την πρώτη εβδομάδα του 2014.
Ακολουθώντας κατά γράμμα την indie και alternative παράδοση, το άλμπουμ περιλαμβάνει τέσσερα παλιότερα από τα σινγκλ και οκτώ ακόμα αξιόλογα καινούρια τραγούδια «τυλιγμένα» με τη σκοτεινή, fuzzy κιθαριστική μουσική τους, που πριονίζει ξεκάθαρα την κυριαρχία των Dum Dum Girls στο πάνθεον της ροκ, και με το μουσικό ποτ πουρί τους από όλες τις δεκαετίες που έχουν περάσει καταφέρνουν να γίνουν γνωστές και λόγω των προτύπων (και επιρροών) της μπάντας (τους Jesus & Mary Chain, τους My Bloody Valentine, τους Ramones).
από το Δουβλίνο της Ιρλανδίας,
Oι September Girls έχουν σχηματιστεί το Σεπτέμβριο του 2011 και έχουν κυκλοφορήσει δύο single και ένα e.p. σε διάφορες εταιρείες. Το 2013 υπέγραψαν στη Fortuna Pop, έχουν κυκλοφορήσει ένα σίνγκλ, το “Heartbeats” προπομπό του ντεμπούτου τους άλμπουμ ''Cursing The Sea'' που με τη σειρά του κυκλοφόρησε την πρώτη εβδομάδα του 2014.
Ακολουθώντας κατά γράμμα την indie και alternative παράδοση, το άλμπουμ περιλαμβάνει τέσσερα παλιότερα από τα σινγκλ και οκτώ ακόμα αξιόλογα καινούρια τραγούδια «τυλιγμένα» με τη σκοτεινή, fuzzy κιθαριστική μουσική τους, που πριονίζει ξεκάθαρα την κυριαρχία των Dum Dum Girls στο πάνθεον της ροκ, και με το μουσικό ποτ πουρί τους από όλες τις δεκαετίες που έχουν περάσει καταφέρνουν να γίνουν γνωστές και λόγω των προτύπων (και επιρροών) της μπάντας (τους Jesus & Mary Chain, τους My Bloody Valentine, τους Ramones).
Tracklist:
1 Cursing The Sea
2 Another Love Song
3 Left Behind
4 Heartbeats
5 Green Eyed
6 Ships
7 Talking
8 Daylight
9 Money
10 Someone New
11 Secret Lovers
12 Sister
1 Cursing The Sea
2 Another Love Song
3 Left Behind
4 Heartbeats
5 Green Eyed
6 Ships
7 Talking
8 Daylight
9 Money
10 Someone New
11 Secret Lovers
12 Sister
Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014
+Roll+Back+The+Years.jpg)
Cover song of the week: Maven feat. Marilyn Manson - 'Hard On For Love' (Nick Cave Cover)
Cover song of the week:
Maven feat. Marilyn Manson - 'Hard On For Love'
(Nick Cave Cover)
Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2014
Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2014
Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2014
Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2014
Plisskën Festival 2014 - Τα πρώτα 17 ονόματα
The Soft Moon, 65daysofstatic, Girls Against Boys, Black Lips, No Age και μια ντουζίνα ακόμα συγκροτήματα έχει ήδη ανακοινώσει το Plissken Festival για την φετινή του έκδοση που θα είναι διήμερη. Στις 6 και 7 Ιουνίου 2014 στο Κτίριο 56, Κέντρο Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος, με τα εισιτήρια να κοστίζουν 45 ευρώ στην προπώληση και για τις 2 μέρες (μέχρι 10 Φεβρουαρίου) και 50 ευρώ από 10 Φλεβάρη και μέχρι την μέρα του φεστιβάλ. Αναλυτικά ποιοι έχουν ήδη ανακοινωθεί και αναμένουμε την συνέχεια.
65daysofstatic (UK)
Girls Against Boys (US)
No Age (US)
Soft Moon (US)
Black Lips (US)
Crocodiles (US)
Dirty Beaches (TW)
D/R/U/G/S (UK)
Damien Jurado (US)
Seams (UK)
Eagles For Hands (UK)
Fink (UK)
beGun (ES)
Lifelike (FR)
Nadia Ksaiba (TN)
Nightmare Air (US)
Girls Against Boys (US)
No Age (US)
Soft Moon (US)
Black Lips (US)
Crocodiles (US)
Dirty Beaches (TW)
D/R/U/G/S (UK)
Damien Jurado (US)
Seams (UK)
Eagles For Hands (UK)
Fink (UK)
beGun (ES)
Lifelike (FR)
Nadia Ksaiba (TN)
Nightmare Air (US)
Περισσότερες πληροφορίες στην επίσημη σελίδα του φεστιβάλ:
Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014
Hanni El Khatib - 'Head In The Dirt' (2013)
Ο Hanni El Khatib είναι ένας μουσικός και συνθέτης με βάση το Los Angeles, μεγαλωμένος στο San Francisco από Παλαιστίνιους και Φιλιππινέζους μετανάστες. Επηρρεασμένος από τους πρωτοπόρους της rock και R&B, είναι ο τραγουδιστής, συνθέτης και μέχρι πρότινος και παραγωγός της δικής του μπάντας σε ένα μοναδικό μίγμα ‘50/’60s blues, soul, garage rock και doo whop. Το 2010 κυκλοφόρησε δύο singles στην Innovative Leisure για να ακολουθήσει το ντεμπούτο του άλμπουμ “Will The Guns Come Out” το Σεπτέμβριο του 2011.
Στο δεύτερο του δισκογραφικό εγχείρημα “Head In The Dirt”, ο Dan Auerbach των The Black Keys υπογράφει την παραγωγή (με την ηχογράφηση να ολοκληρώνεται σε λιγότερο από ένα μήνα!!!) και βοηθά το Khatib να κάνει το δικό του ξεπέταγμα στη σύγχρονη μουσική σκηνή. Με την κυκλοφορία του πρώτου του άλμπουμ, φάνηκε ότι ο Khatib είναι ένας προικισμένος και εμπνευσμένος μουσικός αλλά με τη συνδρομή και του Auerbach, οι συνθέσεις του απογειώθηκαν σε ένα blues rock παραλήρημα με κατάλληλες δόσεις punk, soul και hip-hop.
Στο δεύτερο του δισκογραφικό εγχείρημα “Head In The Dirt”, ο Dan Auerbach των The Black Keys υπογράφει την παραγωγή (με την ηχογράφηση να ολοκληρώνεται σε λιγότερο από ένα μήνα!!!) και βοηθά το Khatib να κάνει το δικό του ξεπέταγμα στη σύγχρονη μουσική σκηνή. Με την κυκλοφορία του πρώτου του άλμπουμ, φάνηκε ότι ο Khatib είναι ένας προικισμένος και εμπνευσμένος μουσικός αλλά με τη συνδρομή και του Auerbach, οι συνθέσεις του απογειώθηκαν σε ένα blues rock παραλήρημα με κατάλληλες δόσεις punk, soul και hip-hop.
Το άλμπουμ ανοίγει με το ομώνυμο τραγούδι αποδεικνύοντας από τις πρώτες νότες πόσο σημαντική είναι η αρωγή του Auerbach στην παραγωγή με τα “Family” και “Penny” να ακολουθούν, με το πρώτο να σε ξεσηκώνει με το πρώτο άκουσμα και το δεύτερο να έχει μια αύρα βγαλμένη από τη Motown Records. Στο “Skinny Little Girl” το όργανο και οι κιθάρες αναβιώνουν παλιότερες εποχές και στο “Nobody Move” ένα ανεπαίσθητο echo έρχεται να προστεθεί στην παραμόρφωση κάνοντας την φωνή του Khatib να ακούγεται ακόμη πιο λεπτή και ρυθμική.
Το “Can’t Win ‘Em All” δελέασε ακόμη και γνωστή αυτοκινητοβιομηχανία να το χρησιμοποιήσει σε κάποιο από τα διαφημιστικά της – ειδικά μετά το 2ο λεπτό θυμίζει απίστευτα το 'Psycho Killer' των Talking Heads. Το “Save Me” πατάει πάνω στις βασικές αρχές του garage rock με απόμακρα φωνητικά και αρκετή παραμόρφωση, το “Low” είναι το πιο ψυχεδελικό τραγούδι του άλμπουμ ενώ το τελευταίο “House On Fire” συνδυάζει εκρηκτικές κιθάρες (αλά Pixies) και drums με reggae synths και ανατολίτικη ενορχήστρωση.
Το “Can’t Win ‘Em All” δελέασε ακόμη και γνωστή αυτοκινητοβιομηχανία να το χρησιμοποιήσει σε κάποιο από τα διαφημιστικά της – ειδικά μετά το 2ο λεπτό θυμίζει απίστευτα το 'Psycho Killer' των Talking Heads. Το “Save Me” πατάει πάνω στις βασικές αρχές του garage rock με απόμακρα φωνητικά και αρκετή παραμόρφωση, το “Low” είναι το πιο ψυχεδελικό τραγούδι του άλμπουμ ενώ το τελευταίο “House On Fire” συνδυάζει εκρηκτικές κιθάρες (αλά Pixies) και drums με reggae synths και ανατολίτικη ενορχήστρωση.
Tracklist:
1. Head In The Dirt
2. Family
3. Skinny Little Girl
4. Penny
5. Nobody Move
6. Can’t Win ‘Em All
7. Pay No Mind
8. Save Me
9. Low
10.Sinking In The Sand
11. House On Fire
2. Family
3. Skinny Little Girl
4. Penny
5. Nobody Move
6. Can’t Win ‘Em All
7. Pay No Mind
8. Save Me
9. Low
10.Sinking In The Sand
11. House On Fire
Links: