To "No More Tears" είναι το καινούριο τραγούδι των The Chapman Family και εμπεριέχεται στο ολοκαίνουριο ep τους που έχει τίτλο "Cruel Britannia". Το ep κυκλοφορεί από την Best Before Records στις 18 Ιουνίου 2012. Οι The Chapman Family είναι ένα indie/post punk γκρούπ από την Μ. Βρετανία που τον Μάρτιο 2011 είχαν κυκλοφορήσει το ντεμπούτο τους album με τίτλο "Burn Your Town".
Με το άκουσμα του τραγουδιού αμέσως καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για μια μεγάλη μπάντα η οποία δεν θα μας αφήσει αδιάφορους στο μέλλον.
Το tracklist του "Cruel Britannia" ep είναι:
01. No More Tears
02. Cruel Britannia
03. This English Life
04. Summer Song
05. Everyday Is Like Sunday
Οι Driftless Pony Club είναι ένα γνωστό και επιτυχημένο τετραμελές [Craig Benzine (τραγουδιστής, κιθάρα)- Matt Weber (κιθάρα)- Sam Grant (μπάσο)-Nate Bartley (ντραμς)] indie ροκ συγκρότημα από το Σικάγο. Μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει τρία LPs και ένα EP. Οι Driftless Pony Club αναφέρουν πολλές επιρροές, από συγκροτήματα όπως οι Pixies, Weezer, Modest Mouse, Built to Spill, Archers of Loaf και Superchunk. Η μουσική τους θα μπορούσε να περιγραφεί ως ενεργητική και όχι υπερκινητική, πιασάρικη, αλλά όχι ενοχλητική. Το “Magnicifent” το νέο τους άλμπουμ προχωράει ένα βήμα πιο μπροστά. Αν και η μπάντα έχει σίγουρα κάτι δικό της στον ήχο, σε κάθε τραγούδι, φοράνε τον μανδύα των επιρροών τους. Παρ' όλα αυτά, το συγκρότημα πρέπει να είναι μεγάλη εμπειρία για να δείτε ζωντανά. Τα τραγούδια τους έχουν τόση ενέργεια που ακόμη και οι hipsters θα μπορούσαν να χορεύουν, και να σιγοτραγουδούν τους στίχους τους. Υπάρχουν μερικά κομμάτια όπως τα City You Know, All Quiet, Pyramid City, που δείχνουν πως αυτή η μπάντα μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι ακόμα πιο συναρπαστικό.
Tracklist: 01 – Pyramid City 02 – Circuit Us 03 – City You Know 04 – 18 Years Later 05 – All Quiet 06 – They Built the Future 07 – Men of Action 08 – Bedrolls Across America 09 – YR MNHTN 10 – Fountain City
Η πολυαγαπημένη μας Sacred Bones Records (μιας και έχουμε παρουσιάσει πολλά από τα εξαιρετικά άλμπουμς που έχει κυκλοφορήσει μέσα από τη σελίδα μας...) παρουσιάζει τη δεύτερη συλλογή της ενόψει της Record Store Day, Todo Muere Vol. 2, με 10 από τα καλύτερα της tracks για φέτος – εννέα από τα οποία έχουν κυκλοφορήσει είτε σε περιορισμένα αντίτυπα ή δεν έχουν κυκλοφορήσει καθόλου.
Το πρώτο track από τους Copenhagen’s War είναι ένα διάλειμμα τους από το 7ιντσο “At War For Youth” που κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο και μπορεί να χαρακτηριστεί σαν ένα μεταμοντέρνο ερωτικό τραγούδι. Το “The Gold Cane” των Led Er Est’s είναι ένα από τα ακυκλοφόρητα tracks του LP τους που κυκλοφόρησε το Μάϊο και μιξαρίστηκε από τον Chris Coady. Το “Neon Lights” από τους εξαιρετικούς Pop. 1280 ήταν το A-side από μία δουλειά με τους Hot Guts που κυκλοφόρησε κανονικά από τη Badmaster Records.
Το “Adult Living” είναι το εξαιρετικό νέο single από τους Slug Guts από το Brisbane της Αυστραλίας σε μία πιο καθαρή, ορχηστρική εκτέλεση από τον frontman τους JD. Οι The Crystal Stilts συνδράμουν με το “Dark Eyes” από το εξαιρετικό EP τους "Radiant Door". Το “Strange Desire” από Wymond Miles είναι μία πρόγευση από το άλμπουμ που αναμένεται το ερχόμενο καλοκαίρι. Φυσικά, από τη συλλογή δε θα μπορούσε να λείπει το βαρύ πυροβολικό της εταιρίας που ακούει στο όνομα "The Men" με το ακυκλοφόρητο "A Minor" που δεν περιλαμβάνεται στο εξαιρετικό φετινό τους LP "Open your Heart".
Για όσους δε γνωρίζατε μέχρι τώρα την Sacred Bone Records είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να την ψάξετε πλέον περισσότερο μιας και πρόκειται για μιά εταιρία με λίγες αλλά εκπληκτικές κυκλοφορίες. Για όλους τους υπόλοιπους που πλέον ακούμε ό,τι κυκλοφορεί η εν λόγω εταιρία, μπορούμε να εμπλουτίσουμε πλέον τη συλλογή μας με κάποια ακυκλοφόρητα και σπάνια tracks...
tracklist:
1. War – In Your Arms (Final Fantasy) [04:51] 2. Led Er Est – The Gold Cane [03:15] 3. Pop. 1280 – Neon Lights [05:36] 4. Slug Guts – Adult Living [03:30] 5. Crystal Stilts – Dark Eyes [04:13] 6. Wymond Miles – Strange Desire [03:12] 7. The Men – A Minor [08:05] 8. Föllakzoid – Trees [05:18] 9. Amen Dunes – Ethio Song [05:04]
Οι Exlovers ιδρύθηκαν το 2008 από τους Peter Scott (κιθάρα, φωνητικά), Laurel Sills (φωνητικά, πλήκτρα), Danny Blackman (μπάσο), Chris Woodhead (κιθάρα), Brook Rogers (ντραμς), που όλοι συναντήθηκαν στο Λονδίνο, αν και τα περισσότερα μέλη κατάγονται από τη Νοτιοδυτική Αγγλία. Συνολικά, η μπάντα έχει επιρροές από την Brit-pop των 90s και τους shoegazers My Bloody Valentine. Οι Exlovers γράφουν ποπ τραγούδια με το πόδι τους συνέχεια πατημένο στο fuzzbox. Το ντεμπούτο τους άλμπουμ 'Moth' είναι ένας δίσκος ποπ που φευγαλέα πετά μεταξύ shoegaze, C86 και indiepop. Η εναλλαγή των φωνητικών στα τραγούδια του Peter και της Laurel είναι εξαιρετική και αυτό φαίνεται από το εναρκτήριο dreampop σε μεγάλη ταχύτητα "Starlight". Το προηγούμενο single 'Just Like A Silhouette' φαίνεται σαν να το βρήκαν στα ακυκλοφόρητα demos για το Wish των Cure, και το 'Blowing Kisses' σαν οι Dinosaur Jr να διασκευάζουν Cure. Οι Mazzy Star με ενώνονται με τους Slowdive στο πραγματικά αξιαγάπητο 'Unlovable'. Ακούγονται σαν τους Ride στο μελωδικό 'This Love Will Lead You On' και αγκαλιάζουν την indiepop στα 'You're So Quiet' and 'Moth-Eaten Memories'. Εξαιρετική προσπάθεια για ντεμπούτο άλμπουμ.
Tracklist: 01. Starlight, Starlight 02. This Love Will Lead You On 03. Emily 04. Just A Silhouette 05. Blowing Kisses 06. Unlovable 07. I Wish We’d Never Met 08. You Forget So Easily 09. You’re So Quiet 10. The Ruins
Το noise-pop ντουέτο των Playlounge (Laurie Foster και Sam Watkins τα μέλη), δημιούργησαν αρκετό θόρυβο στη μουσική σκηνή του Λονδίνου. Αλλά δεν πρέπει να ξεγελαστείται, το μίγμα της μελωδικής, lo-fi ποπ είναι πολύ βαθύτερο από ότι συνεπάγεται το απλό κιθάρα-ντραμς-φωνητικά line-up τους. Οι Playlounge είναι η τέλεια δικαιολογία για να ακούσετε μουσική ποπ, ειδικά αν δεν είναι συνήθως το άκουσμά σας. Είναι θορυβώδης, πιασάρικοι και μελωδικοί, με αρκετή φασαρία, παραμόρφωση και ενέργεια για να ικανοποιήσει τους ροκάδες ανάμεσά σας. Η πραγματική ικανότητα στη μουσική των Playlounge, ωστόσο, είναι η επίγνωσή τους για την τόσο πολύ λεπτή γραμμή μεταξύ fuzzy, θορυβώδους κιθάρας και πολύ καλά παιγμένης fuzzy, θορυβώδους κιθάρας. Ευτυχώς, αυτοί οι τύποι είναι στη σωστή πλευρά της γραμμής αυτής. Οι Playlounge μου θυμίζουν Ash την εποχή του Nu-Clear Sounds άλμπουμ τους. Το 'Kitten Frenzy' είναι ένα κορυφαίο ΕΡ και με λίγη επιπλέον δουλειά οι Playlounge θα μπορούσαν να έχουν ένα λαμπρό μέλλον.
Οι Stagnant Pools είναι ένα shoegaze post-punk ντουέτο των αδερφών Bryan και Douglass Enas, από το Μπλούμινγκτον της Ιντιάνα. Στις 7 Αυγούστου, θα κυκλοφορήσουν το ντεμπούτο τους full-length άλμπουμ, “Temporary Room”, μέσω της Polyvinyl Records. Διαλέγοντας μαζί τα καλύτερα μέρη των Joy Division, The Jesus and Mary Chain, Mark Lanegan, και λίγο The Strokes οι αδελφοί Enas κάνουν τα πάντα για να αντισταθμίσουν την έλλειψη, οποιασδήποτε άλλης υποστήριξης. Ξέρετε πάντα μια μπάντα είναι καλή, όταν μπορούν να μην κάνουν αισθητό το γεγονός ότι έχουν μόνο δύο μέλη. Αυτοί οι τύποι κάνουν ακριβώς αυτό. Το αξιοσημείωτο είναι όχι μόνο ότι το ντεμπούτο τους ηχογραφήθηκε σε μια μέρα, αλλά ότι ένα μουσικό κομμάτι, τόσο πολυεπίπεδο και ακριβές όπως το " Dead Sailor " θα μπορούσε να βγει από αυτό. Επίσης το πρώτο single του δίσκου “Consistency,” είναι ένα ελκυστικό, αλλά υπνωτικό κομμάτι με τα φωνητικά τόσο πολύ ώριμα. Χρησιμοποιούν πολύ fuzzy κιθάρες με shoegaze ρυθμό πάνω σε αρκετά καλές μελωδίες. Η μπάντα ακούγεται έτοιμη να ξεφύγει για κάτι πολύ μεγάλο.
Tracklist:
01. Illusions 02. Dead Sailor 03. Jumpsuit 04. Solitude 05. Temporary Room 06. Stun 07. Consistency 08. Dreaming of You 09. Frozen 10. Maze of Graves 11. Alternate Ending 12. Waveland
Ένα από τα πιο φρέσκα και ενδιαφέροντα Αγγλικά συγκροτήματα θα περάσει από τα μέρη μας για μία συναυλία το φθινόπωρο που μας έρχεται. Οι O.Children, με εμβληματική φυσιογνωμία τον πανύψηλο μαύρο τραγουδιστή τους Tobias O'Kandi και με έντονες αναφορές στο New Wave των 80's, θα εμφανιστούν στις 10 Νοεμβρίου 2012 στο Κύτταρο. Οι O.Children είναι από το Λονδίνο και κυκλοφόρησαν πριν ένα μήνα το δεύτερο πολύ καλό album τους με τίτλο Apnea...
Οι Two Wounded Birds δημιουργήθηκαν το 2008 στην απομονωμένη παραθαλάσσια αγγλική πόλη του Margate. Απαρτίζεται από τους Johnny Danger στην κιθάρα και τα φωνητικά, Ally Blackgrove στο μπάσο, Joe Stevens στην κιθάρα, και James Shand στα ντραμς.
Στο πρώτο άκουσμα των surf guitars και των Beach Boys επιρροών είσαι σχεδόν σίγουρος πως αυτοί οι τύποι προέρχονται από κάποια πόλη τοποθετημένη στις ακτές της Καλιφόρνια και όχι από τo επίσης παραθαλάσσιο (αλλά ζωγραφισμένο με περισσότερο γκρί χρώμα) Magrate στο Kent της Μεγάλης Βρετανίας. Με ένα ιδιαίτερο στυλ που σε τοποθετεί μέσα στο ζεστό καλοκαίρι, οι Two Wounded Birds, μας χάρισαν τον περασμένο Ιούλιο το εξαιρετικό My Lonesome, με μια μελωδία που κόλλησε στο κεφάλι μας όπως η θαλασσινή αλμύρα πάνω στο δέρμα. Αφότου ολοκλήρωσαν την περιοδεία τους ως support μπάντα στους The Drums, κυκλοφόρησαν στα τέλη Δεκέμβρη το "Keep dreaming baby EP" από το οποίο ξεχώρισε το υπέροχο 'Night Patrol'.
Δυο χρόνια μετά οι Two Wounded Birds επιτέλους βγάζουν το ντεμπούτο τους σε δύο εβδομάδες. Η νοσταλγία στον ήχο τους σε γονατίζει και σε αφήνει να ονειρεύεσαι.
Από το απίστευτα πιασάρικο “To Be Young” στην αιώνια ομορφιά του “If Only We Remain”, είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί αυτά τα ανερχόμενα αστέρια προσέλκυσαν το ενδιαφέρον θρύλων, όπως ο Brian Wilson και η Debbie Harry. Τα τραγούδια τους συλλάμβάνουν το αμερικανικό πνεύμα με σαφείς αναφορές στους Beach Boys, Ramones και τον Elvis, ενώ δεν ξεχνούν τις βρετανικές τους ρίζες.
Μια αρκούντως υποσχόμενη μπάντα που θα έχει την προσοχή μας από δω και πέρα.
Tracklist:
01. Together Forever 02. My Lonesome 03. To Be Young 04. It’s Not Up To You 05. Daddy’s Junk 06. Night Patrol 07. The Last Supper 08. I’m No Saviour09. If Only We Remain 10. No Goodbyes 11. The Outer World 12. Growing 13. Guns At Dawn (Bonus Track)
Οι Ty Segall Band αποτελείται από τον Ty Segall μαζί με τους συνοδοιπόρους του Emily Rose Epstein, Charlie Moothart και Mikal Cronin. Ο Ty Segall έχει διατελέσει τραγουδιστής στους Epsilons, drummer στους Traditional fools και περιστασιακά στους Party Fowl και από τον Φεβρουάριο του 2009, κιθαρίστας και drummer στους Sic Alps. Έχει προσηλωθεί πλήρως στη νέο psych garage μαζί με τους Sic Alps και τους Thee Oh Sees και είναι από τους καλύτερους εκπροσώπους της νέας garage rock του San Francisco.
Το πρώτο τους άλμπουμ "Slaughterhouse" αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 26 Ιουνίου από τη Red records. 11 εκπληκτικά tracks που κινούνται στο psych-punk διαχωρίζοντας το μουσικό τους στυλ από την underground garage όχι μόνο λόγω της ταχύτητας τους στο παίξιμο αλλά και από την εκπληκτική δεξιοτεχνία τους ως μουσικοί. Η δίψα τους για θόρυβο σε αυτό το άλμπουμ είναι τόσο έντονη που το τελευταίο track, “Fuzz War”, είναι ένα δεκάλεπτο ανελέητης παραμόρφωσης.
Στο εναρκτήριο track, “Wave Goodbye”, ο Segall θυμίζει - όχι για πρώτη φορά- τον Kurt Cobain στο “Bleach”. Τραγούδια όπως τα “The Tongue” και “Tell Me What’s Inside Your Heart” αποδεικνύουν ότι ο Segall και η παρέα του φιλτράρουν τη γνώση τους γύρω από τους ρυθμούς των ‘60s μέσα από το δικό τους πρίσμα σε σημείο να ακούγονται σαν μία εντελώς παραμορφωμένη έκδοση των Beatles. Το “Diddy Wah Diddy” είναι ένα garage αριστούργημα ενώ στο “Fuck this fucking song!” ο Segall ουρλιάζει στην αρχή “Alright, here we go: extra fast” και μετά είναι σα να τον ακούς να βγάζει τα εσώψυχά του.
Το "Slaughterhouse" σίγουρα δε θα ξαναγράψει τη βίβλο του fuzz-rock (κάποιοι κατατάσσουν τη μουσική του Segall garage rock, άλλοι πάλι punk) αλλά έρχεται να τονίσει την πολυδιάστατη μουσική προσωπικότητα του Ty Segall που φέτος ολοκλήρωσε τρία άλμπουμς μεταξύ άλλων και με τους White Fence σε μια χρονιά απόλυτα δημιουργική για αυτόν.
To τραγούδι 'A Certain Ritual' είναι από το δεύτερο ep των Βέλγων Thieves of Silence πουκυκλοφόρησε πρόσφατα. Σχηματίστηκαν στις Βρυξέλλες κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 2009 και αποτελούνται από τους Paul (vocals, guitar), Pablo (guitar), Quentin (bass) and Nicolas (synth). Η μουσική τους έχει χαρακτηριστεί ως post-punk με επιρροές από μουσικές που προέρχονται από τα τέλη του '70, αρχές '80'
Έχουν εμφανιστεί ως support με μπάντες όπως οι Gang of Four, Brassers De και Norma Loy.
Υπέροχο νέο άλμπουμ από την Masha Qrella, singer-songwriterαπό το Βερολίνο ίσως πιο γνωστή για τη συμμετοχή της στα post-rock γκρουπ Mina και Contriva. Το “Analogies” είναι το τέταρτο σόλο άλμπουμ της, μετά τη συλλογή του 2009 σε διασκευές των Kurt Weill και Frederick Loewe, SpeakLow. Είναι μακράν η πιο άμεση και popκυκλοφορία της μέχρι σήμερα, με ένα όμορφο απογυμνωμένο αλλά ζωντανό ήχο που θυμίζει αναπόφευκτα Stereolab, YoungMarbleGiants, Broadcastκαι το γερμανικό συγκρότημα της electro-rock Notwist, μπάντες που η Qrella αναγνωρίζει ανοιχτά ως επιρροές.
Τα πιο post-punkish, κομμάτια 'OneStep' και 'CrookedDreams' είναι ιδιαίτερα σαγηνευτικά, αλλά ολόκληρο το άλμπουμ είναι μια χαρά.
Αν και η μουσική της είναι σαφώςindie, υπάρχουν βεβαίως και άλλα είδη μουσικής ενσωματωμένα σε μερικά από τα τραγούδια του άλμπουμ. Ένα καλό παράδειγμα είναι το τραγούδι“TakeYourTime,”ένα απαλό, indie pop κομμάτι, ακριβώς δίπλα στο bluesy καλπασμό του"Hawaii".Μερικές φορές σε τραγούδια όπως τα "Call My Name" και "Bluebottle," η φωνή της συγκρατείται και αγγίζει εκείνη μιας ντίβας της τζαζ.
Αυτό που κάνει τη μουσική της Qrella τόσο μοναδική είναι ο συνδυασμός της electronica, με ροκ επιρροές και downtempo ρυθμούς.
Tracklist:
01 – Take Me Out 02 – Hawaii 03 – Crooked Dreams 04 – Fishing Buddies 05 – Last Dance 06 – One Step 07 – Take Your Time 08 – Call My Name 09 – Bluebottle 10 – Fishing Buddies
Οι Birthmark είναι το solo project του Nate Kinsella και μία προσωπική επίδειξη των μουσικών του ικανοτήτων και της μουσικής του διαστροφής. Μαζί με τα ξαδέρφια του Tim και Mike Kinsella σχημάτισαν τους Joan of Arc αλλά μετά το 2003 συμμετείχε στους indie rockers Make Believe για 3 άλμπουμς. Το 2007 ήρθε το πρώτο άλμπουμ "The Layer" όπου και έπαιξε μόνος του όλα τα όργανα όπως drums, τσέλο, πιάνο, κλαρινέτο,
κιθάρες, μπάσο, μαντολίνο, κρουστά κ.α. Το "The Layer" ήταν μία προσπάθεια που ξεκίνησε πριν 8 χρόνια με το τραγούδι 'Flightless Bird' αλλά τελικά ολοκληρώθηκε, πήρε τελική μορφή και περιελάμβανε κάποια μοναδικά σαγηνευτικά tracks.
Στο "Antibodies", ο Kinsella παραμερίζει τις φωνητικές του ικανότητες και υπερτονίζει τη λυρικότητα των δημιουργιών του που είναι γεμάτες συναίσθημα. Το θετικό και το αρνητικό εναλλάσσονται αρμονικά κυρίως λόγω των φοβερών κρουστών σε συνδυασμό με τις γεμάτες ευαισθησία κιθάρες. Το "Antibodies" ακούγεται γεμάτο αυτοπεποίθηση με μία τέλεια επίδειξη ορχηστρικής μουσικής με εμπνευσμένες μουσικές ιδέες.
Το ‘Stuck’ έχει μία μελωδία που δεν τη λες άμεση, σβήνει σιγά σιγά και αντικαθίσταται με ένα αμείλικτο drum beat και το Nate να ψιθυρίζει με τα δόντια του σφιχτά το στίχο: “To the ones who love me: I’m stuck”. Το ξεδίπλωμα της μελωδίας στο ‘Shake Hands’ είναι πιο άμεσο, ακροβατώντας ανάμεσα στο funk και την indie αλλά το ‘Pacifist Manifesto’ ακούγεται ακόμη πιο indie, ειδικά όταν η φωνή του Nate πιάνει ψηλές νότες. Ο έντονος ρυθμός του ‘Please Go Away’ το κάνει σίγουρα να ξεχωρίζει ενώ το ‘Keep ‘Em Out’ είναι ίσως το πιο pop track όλου του άλμπουμ. Το ‘Big Man’
που κλείνει το άλμπουμ είναι δομημένο πάνω σε συγχορδίες και αρμονίες τόσο διακριτικές σα σταγόνες βροχής πάνω στην έρημο.
Αν αυτό το άλμπουμ, θα είναι η αφορμή να βγει από τη σχετική αφάνεια ο δημιουργός του θα το δείξει σίγουρα ο χρόνος. Σίγουρα το αξίζει μιας και το Antibodies είναι πραγματικά απολαυστικό και ψαγμένο μουσικά και αυτά είναι τα απαραίτητα συστατικά για να αντέξει ένα άλμπουμ στο χρόνο.
1. Stuck 2. Shake Hands 3. Pacifist Manifesto 4. Please Go Away 5. You Lighten Me Up 6. Keep ‘em Out 7. Your Imperfections 8. Big Man
Οι Joy/ Disasterαποτελούνται από τους Nico (κιθάρα, φωνή), Julien (drums), Simon (κιθάρα), Emeric (μπάσο) και σχηματίστηκαν στη Γαλλία το 2005.
Έγιναν γνωστοί σε όλη τη διεθνή underground σκηνή με τρία άλμπουμ (JD, 2005 - Paranoia, 2006 - StäyGätôW 2010) και ένα ΕΡ (PrimaryCare ΕΡ 2011). Η μουσική τους έχει τις ρίζες στο Post-Punk των 80ς κυρίως, με σαφείς επιρροές από μπάντες όπως TheChameleons, KillingJoke, GeneLovesJezebelκ.ά.
Έχουν ταξιδέψει σε όλη την Ευρώπη και παίζονται σε όλο τον κόσμο από DJs έχοντας δημιουργήσει μια μεγάλη βάση με οπαδούς στη Χιλή, την Αγγλία και τη Λιθουανία!!!
Αυτό είναι το τέταρτο άλμπουμ με τον τίτλο “Sickness” και την προσδοκία να είναι μια σημαντική στροφή στη μουσική ιστορία της μπάντας.
Βλέπουμε ότι με την πάροδο του χρόνου, η μπάντα έχει βελτιώσει τον ήχο τους, περνώντας από τις ισχυρές ρίζες της post-punk σε επιθετικά, δυναμικά κιθαριστικά riffs και φωνητικά πιο μελωδικά και ώριμα. Παρά την μικρή αλλαγή του στυλ τους, οι οπαδοί σίγουρα θα εκπλαγείτε ευχάριστα.
Το “SweetieMonkey” ( 1οsingleτου δίσκου ) και τα “ShinningMonday”, “Suicide” ξεχωρίζουν….
Tracklist: 01 – Shinning Monday 02 – Suicide 03 – Twinds Of Misery 04 – Aeroplane 05 – Miss Trust 06 – Kill The Secret 07 – Between Us 08 – It Makes Me Sick 09 – My Loose 10 – When The Others Fade In Silence 11 – Absolute 12 – Sweetie Monkey 13 – The Town 14 – Vomit Faces 15 – Sickness
Οι Starcontrol είναι μια νεο- post-punkμπάντα από την Ιταλία και το Μιλάνο για την ακρίβεια, που σχηματίστηκε το χειμώνα του 2008 από την μπασίστρια Laura "Auwa" Casiraghi και τον κιθαρίστα Moreno "Morris" Zorzetto. Μετά από 2 χρόνια γράφοντας τραγούδια συνάντησαν τον τραγουδιστή Davide Di Sciascio και έτσι άρχισαν να παίζουν με την τελική σύνθεση.
Δεύτερη προσπάθειά τους αυτή με το TheAgesOfDreams [EP], μετά την περσινή κυκλοφορία των Demos σε ένα ΕΡ.
Κυριαρχεί η μελαγχολία, το post-punkτων 80ς, κατάλληλο μπάσο, με ανάλογα φωνητικά.
Άλλη μία καλή προσπάθεια των Ιταλών σ’ αυτό το είδος μετά τους SovietSoviet.
Ξεχωρίζει αμέσως το κομμάτι “PersianCarpet”.
Tracklist:
01. Persian Carpet 02. Question Mark 03. A Dream 04. Heart Becomes A Cage 05. Forever Unknown
Τέλος πάντων, είπαμε να καθυστερήσουμε λίγο το καλοκαίρι σας και να σας κουράσουμε λίγο περισσότερο με τις δικές μας - και ελπίζουμε δικές σας - μουσικές εμμονές. Και για του λόγου του αληθές, είναι ιδιαίτερη χαρά μας να υποδεχτούμε, για πρώτη φορά στην Ελλάδα το κουαρτέτο των Disappears εκ Σικάγου Ιλλινόι, ΗΠΑ.
Οι Disappears αποτελούν το πνευματικό παιδί του Brian Case (παλιότερα των 90 Day Men και The Ponys) που μαζί με τους Graeme Gibson, Jonathan Van Herik και Damon Carruesco αποφάσισαν το 2008 να προσπαθήσουν να συνδυάσουν το πνεύμα και την παράδοση της 'φασαριόζικης' ανεξάρτητης σκηνής του Σικάγο (ήταν και το τελευταίο συγκρότημα που υπέγραψε στην θρυλική Touch & Go Records πριν αυτή πάψει τις δραστηριότητες της) με στοιχεία του krautrock, του shoegaze, του garage rock κ άλλων μουσικών ειδών με ευφάνταστα προσωνυμία.
Το πρώτο τους LP, το Lux (2010, Kranky Records) παρουσίασε τα πρώτα δείγματα γραφής του συγκροτήματος, και η έλευση ενός νέου drummer (που μας διαφεύγει το όνομα του) για την περιοδεία προώθησης του Guider(2011, Kranky Records) έδεσε και έσφιξε τον ήχο του συγκροτήματος, κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα και στο φετινό (και μάλλον καλύτερο) τους LP, PreLanguage ( 2012, Kranky Records).
Αυτός ο drummer λοιπόν (που θα πάει, θα το θυμηθούμε) σίγουρα βοήθησε την εξέλιξη του συγκροτήματος καθώς θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους μουσικούς στο είδος του. Και πέρα από αυτό έπαιζε σε μια καλούτσικη μπάντα από την Νέα Υόρκη (SonicYouth), τρέχει ουσιαστικά την SmellsLikeRecords, προώθησε την καριέρα της CatPower, γνώρισε στο ευρύ κοινό την μουσική του DanielJohnston, του TownesVanZandt και άλλων. Γενικά πολυάσχολος άνθρωπος και καλός drummer, από ότι λένε.
Και αφού μας αρέσουν οι πολυάσχολοι άνθρωποι, και οι μουσικές με περίεργα ονόματα όπως krautrock, shoegaze κτλ, θα σας περιμένουμε με ιδιαίτερη χαρά στο ιστορικό An Club των Εξαρχείων για ένα εκρηκτικό live, που θα είναι και το τελευταίο μας μέχρι το φθινόπωρο.
Την συναυλία θα ανοίξουν οι AVictimOfSociety, μια κατά γενική ομολογία από τις πιο ελπιδοφόρες παρουσίες της Ελληνικής ανεξάρτητης μουσικής σκηνής. Μετά από την πρότερη συνεργασία μας στο live των/του Dirty Beaches (όπου μας άφησαν κυριολεκτικά με το στόμα ανοικτό), τα παιδιά (Βαγγέλης κ Φώτης) έχουν επιδοθεί σε μια σειρά εξίσου εντυπωσιακών ζωντανών εμφανίσεων που τονίζουν τα στοιχεία experimental, τις post punk επιρροές και το βρώμικο rock 'n' roll που χαρακτηρίζει τον ήχο τους. Α, και αν δεν είστε ιδιοκτήτης της self-released κασέτας τους, χάνετε. Αλλά τουλάχιστον πάρτε το 7'' Fake Friends/You're Gonna Hate Me (2012, Fractal Press)...
Τον drummer των Disappears, θυμάται κανείς πως τον λένε;
ΟιWhite Lungείναι μια γυναικεία μπάντα κατά τα 3/4 (Mish Way φωνή, Anne- Marie Vassilou ντραμς, Grady Mackintosh μπάσο) αν εξαιρέσουμε τον killer κιθαρίστα Kenneth McCorkell. Έρχονται από τον Καναδά και συγκεκριμένα από το Βανκούβερ.
Ο δεύτερος δίσκος τους "Sorry" δεν είναι απλά ο επόμενος του ντεμπούτου "It’stheEvil"του 2010 αλλά η συνέχεια αυτού. Βελτιωμένοι στην παραγωγή, και κατά κάποιο τρόπο με ακόμα περισσότερη ενέργεια, περνάνε μέσα από τα δέκα κομμάτια σε λιγότερο από 20 λεπτά με ένταση που φτάνει σχεδόν στην κατάρρευση. Πρέπει να πω πως τα φωνητικά είναι πολύ πιο προσεγμένα αυτήν την φορά, τουλάχιστον ένα επίπεδο πάνω, κρατώντας τέλεια την ισορροπία μεταξύ πιο δυναμικών και πιο μελωδικών στιγμών.
Η επιβλητική η φωνή της Mish Way και το φοβερό παίξιμο του κιθαρίστα Kenneth McCorkell συγχωνεύονται σε μια πανδαισία riotgrrrl/post-punk υβρίδιου, με την συμπαράσταση της μπασίστριας GradyMackintoshκαι της ντράμερ Anne- MarieVassilou.
Το “TaketheMirror,” με riff αλά speedmetal, το “ThickLip” με το συγκεκριμένο τραγούδι να χαρακτηρίζει μάλλον την πιο noise rock πλευρά του δίσκου, και το skatepunk-likeκομμάτι “BadWay” ξεχωρίζουν.
Aπό το αρχικό riffτου δίσκου τα πάντα φωνάζουν punkrock, τo τέλειο punk προιόν. Είπαμε, είναι το νέο άλμπουμ των White Lung, είναι καλύτερο απ’ ότι έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα, βγαίνει στην Deranged που έχει μαζέψει όλα τα πουλέν και νικά τον ανταγωνισμό.
Tracklist:
01 – Take The Mirror 02 – St. Dad 03 – Thick Lip 04 – Bag 05 – Bunny 06 – I Rot 07 – Glue 08 – Those Girls 09 – The Bad Way 10 – Deadbeat
To "Get Me In A Room" είναι από το καινούριο άλμπουμ των Hallelujah The Hills που κυκλοφορεί με τον επίκαιρο στις μέρες μας τίτλο "No One Knows What Happens Next". Είναι το τρίτο album της μπάντας και έχει στο ενεργητικό της ένα ep και δώδεκα singles. To video-clip κυκλοφόρησε πρόσφατα και είναι πολύ καλό.
Το Tracklist του άλμπουμ είναι:
01 – Get Me In A Room 02 – Nightingale Lightning 03 – Care To Collapse 04 – Hungry Ghost Extraordinaire 05 – No One Knows What Happens Next 06 – Dead People’s Music 07 – People Breathe Into Other Peop 08 – The Game Changes Me 09 – Hello, My Destroyer 10 – Call Off Your Horses
Οι The High Water Marks είναι μία indie rock μπάντα που σχετίζεται με την Elephant 6 collective και έχει δύο συν- ιδρυτικά μέλη, τη Hilarie Sidney (παλιό μέλος των The Apples in Stereo) και τον Per Ole Bratset (παλιό μέλος των Palermo), που μοιράζονται και τη σύνθεση. Η πρώτη συνάντηση τους έγινε στο Όσλο και άρχισαν να ανταλλάσσουν μουσικές ιδέες μέσω mail πριν συναντηθούν στις ΗΠΑ και ηχογραφήσουν το ντεμπούτο άλμπουμ τους "Songs About the Ocean" παίζοντας μόνοι τους όλα τα όργανα. Αργότερα παντρεύτηκαν και πρόσθεσαν τους Jim Lindsay και Mike Snowden στα drums και μπάσο αντίστοιχα. Με αυτή τη σύνθεση, κυκλοφόρησαν το Σεπτέμβριο του 2007 το δεύτερο άλμπουμ τους "Polar".
Στo τρίτο τους άλμπουμ "Pretending To Be Loud", οι The High Water Marks ξεκινάνε όπως και στα δύο πρώτα - με θανατηφόρα riffs, εύθυμες μελωδίες, φρενήρη drums και καλαίσθητα φωνητικά κυρίως από τη Ηilarie Sidney. Το άλμπουμ ανοίγει με ένα indie- pop ύμνο όπως είναι το "This River Never Ends", το "It's Gonna Be A Good Year" που ακολουθεί είναι τόσο επικό όσο και σαγηνευτικό ενώ το ομώνυμο track το πιο ατμοσφαιρικό του άλμπουμ. Το "Pepin Le Bref" είναι κάτι ανάμεσα σε Stereolab και Sonic Youth, το "Satellite" καταιγιστικό ενώ στο "Too much birthday" οι τόνοι πέφτουν και θυμίζουν Pavement στα ήρεμα τους. Ξεχωριστές ακόμη στιγμές το πανέμορφο "Impossible" και το "Almost April" που κλείνει τέλεια το άλμπουμ.
Σίγουρα στο άλμπουμ αυτό δεν μπορείς να πεις ότι οι The High Water Marks έχουν ανακαλύψει τον....τροχό αλλά έχουν φτιάξει ένα υπέροχο, χαρούμενο και αξιομνημόνευτο άλμπουμ. Έχουν αποδείξει στην οκτάχρονη ως τώρα πορεία τους ότι όταν κάνουνε ένα LP, βάζουνε σε αυτό ό,τι καλύτερο έχουν κυκλοφορήσει από a-sides το προηγούμενο διάστημα.
Το άλμπουμ είναι ακόμη διαθέσιμο για free downloading στο link:
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)