Long Distance Calling @ Live at Thessaloniki - Eightball 28.01.2012

Η κλασσική πεντάδα που δε χάνουμε συναυλίες του είδους είχε πάλι απαρτία και σε αυτό το live!!! Επειδή οι μεγάλες παρέες πάντα θα έχουν και αυτόν που θα αργεί (ονόματα δε λέμε....), χάσαμε την εμφάνιση των "We own the sky" που άνοιξαν τη συναυλία- αν και αποσπασματικά τους ακούγαμε περιμένοντας έξω από το χώρο.
Με την είσοδό μας και γύρω στις 10 και κάτι, βγήκαν στη σκηνή οι Sleepstream και με ένα σύνολο αποτελούμενο από δύο κιθάρες, μπάσο, ντραμς, βιολί και βιολοντσέλο μας παρουσίασαν την πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά τους που μόλις
κυκλοφόρησε με τον τίτλο "A Waltz With The Seventh Crane". Το κοινό συμμετειχε με ενθουσιασμό μιας και τους έχει γνωρίσει πλέον μετά και τη συμμετοχή τους ως support group και σε άλλες post- rock συναυλίες την φετινή σεζόν.

Κατά τις 11 και κάτι το 8ball είχε σχεδόν γεμίσει και η τετράδα από το Dusseldorf ανέβηκε στη σκηνή με μοναδικό σκοπό να μας σηκώσει στον αέρα...Και τελικά το κατάφερε!!! Με εναλλαγή ήχων και συγχορδιών σε κάθε κομμάτι, με ντραμς που
χτυπούσαν ανελέητα, ένα μπάσο βγαλμένο από τη δεκαετία του 80 και δύο κιθάρες που στριγγλίζαν συνεχώς, πραγματικάενθουσίασαν το κοινό που τους το ανταπέδιδε απλόχερα.
Με εξαίρεση το "Aurora" από το πρώτο τους άλμπουμ "Satellite Bay", το "Avoid the Light" και το ομώνυμο τελευταίο τους άλμπουμ μοιράστηκαν εξίσου στο setlist τους. Με κομμάτια όπως το "Black Paper Planes" και το "Arecibo" οδήγησαν το
κοινό σε ένα συνεχές "χτύπημα" παράγοντας ένα ήχο που έφερε τελικά πάρα πολλά stoner στοιχεία (ειδικά στο "Sundown Highway")! Μοναδικές στιγμές "χαλάρωσης" (αν μπορείς να χαλαρώσεις ποτέ με μπάντες όπως οι LDC...) τα κάπως πιο ήσυχα "I Know You, Stanley Milgram!" και "Μetulsky Curse Revisited" για να ολοκληρωθεί το live με το encore που αποτελούνταν απο το εξής ένα "Apparitions" που μας πήρε και την τελευταία σταγόνα ενέργειας για 10 και πλέον λεπτά...
Στα παραλειπόμενα και "πιπεράτα"¨του live, η παρέμβαση ενός από τους θεατές με μεγάλη δόση χιούμορ σε κάποια απο τις παύσεις ανάμεσα στα τραγούδια των LDC με την παραίνεση να παίξουν το "Σε έχω κάνει θεό!!!!!" αλλά και η παρουσία μπροστά στο κάγκελο κατά το τελευταίο τραγούδι και το encore ενός απίστευτου τύπου με αμάνικη φανέλα IRON MAIDEN που έκανε ατελείωτο headbanging και έβγαζε κραυγές βγαλμένες από τραγουδιστές του death metal.....

01. Into the Black Wide Open
02. The Figrin D'an Boogie
03. Black Paper Planes
04. Αurora
05. Sundown Highway
06. I Know You, Stanley Milgram!
07. Arecibo
08. Metulsky Curse Revisited

encore
09. Apparitions

My play list songs January 2012

My play list songs January 2012:

1. Lüger - "Swastika Sweetheart "
2. THE ROPE - "The Silence"
3. A Place to Bury Strangers - "So Far Away"
4. Therapy? -"Living In The Shadow Of The Terrible Thing"
5. Arctic Monkeys feat Richard Hawley - "You And I"
6. Sound Of Guns - "Silicon"
7. Spiral69 - "Cold"
8. Enola Fall - "Andromeda"
9. Bored Man Overboard - "Wealth And Cry"
10. Apollo 440 - "A Deeper Dub"
11. We Are Standard – “Summer”
12. Cloud Nothings – “Separation”
13. Adalita – “Goin Down”
14. Dogs – “Come On Cold Hands”
15. Cats On Fire – “My sense of pride”

House of Fools - "Versus the Beast" (2012)

Οι House of Fools είναι μια rock μπάντα από το Greensboro της Βόρειας Καρολίνας και αποτελούνται από τους Josh King (φωνητικά/ακουστική κιθάρα), David McLaughlin (κιθάρες/φωνητικά), Joel Kiser (κιθάρες), Matt Bowers (πλήκτρα), Jordan Powers (μπάσσο) και Jack Foster (drums). Σχηματίστηκαν το 2004, μετά από ένα demo που είχαν φτιάξει οι King και Bowers.

Οι House of Fools συνδυάζουν πολλά στοιχεία της retro progressive rock και της rock opera, έχοντας ομοιότητες με μπάντες όπως οι ELO, Queen και οι Eagles, αλλά με πινελιές μοντέρνας indie και pop rock. Σχετικά δεμένα drumms, χαλαρωτικό μπάσο, ρυθμικές κιθάρες με όμορφα σολαρίσματα, ποικιλόμορφα keyboards συνοδευμένα με μία σαγηνευτική και ιδιαίτερα τεχνική φωνή συνθέτουν το πλαίσιο της μουσικής τους. Η μουσικότητα τους συνοδεύεται και συμπληρώνεται με ευκρινείς, απλούς και χαρούμενους στίχους, που σε πρώτη φάση καταφέρνουν να σου φέρουν το χαμόγελο στο στόμα αλλά όχι να μείνεις μόνο σε αυτό- είναι σαρκαστικοί, αιχμηροί, με χιούμορ και με μία απελπισία για πράγματα που φαίνονται χαρούμενα σε πρώτη όψη.

Το "Versus the Beast" είναι το δεύτερο άλμπουμ τους και μάλλον ένα νέο ξεκίνημα για την μπάντα από τη Βόρεια Καρολίνα. Έρχεται 5 χρόνια μετά το ντεμπούτο άλμπουμ τους "Live and Learn" (2007) και τα 13 τραγούδια που περιέχει εκφράζουν τους πειραματισμούς που η μπαντα έκανε αυτά τα πέντε χρόνια που μεσολάβησαν. Κορυφαίες στιγμές του άλμουμ τα "Daylight" (που θυμίζει έντονα Other Lives και το υπέροχο άλμπουμ τους...), το "Another Place" που είναι ένα μαγευτικό κράμα Dears, ELO και Fleetwood Mac και το "Time" με ένα μπάσο που παραπέμπει σε new wave αλλά με σύγχρονο αμερικάνικο ήχο...

1 Oblivion 4:56
2 Daylight 3:44
3 Another Place 3:53
4 Time 5:06
5 Dogfight 5:31
6 Love 3:59
7 Pickle 4:19
8 Happy Now 4:03
9 Pick or Choose 4:33
10 Cover Me 4:55
11 Need to Be Free 4:59
12 Johnny Utah 6:57
13 When the Lights Go Out 12:09

http://www.myspace.com/houseoffools

http://www.houseoffools.net/

Oι 65daysofstatic επιστρέφουν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Τρία χρόνια μετά τις πρώτες καθηλωτικές ζωντανές εμφανίσεις τους, οι ανεπανάληπτοι 65daysofstatic επιστρέφουν επί ελληνικού εδάφους για δύο συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Μπορεί οι ρίζες του περίεργου ονόματός τους να χάνονται στην άβυσσο ατέλειωτων θεωριών -Νο1: ακυκλοφόρητη ταινία του John Carpenter με τον Kurt Russell για την οποία θα υπέγραφαν το σάουντρακ / Νο2: επιχείρηση της CIA στη Γουατεμάλα για την ανατροπή του δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου της χώρας Jacobo Arbenz Guzman / Νο3: σειρά από ψυχολογικά πειράματα κατά τις δεκαετίες '50 & '60 σύμφωνα με τα οποία η έκθεση του ατόμου στο λεγόμενο white (ή static) noise επί 65 ημέρες θα επέφερε την είσοδό του στον κόσμο της παράνοιας- αλλά οι ίδιοι αυτοπροσώπως είναι που απελευθερώνουν το πιο προχωρημένο πειραματικό χαρμάνι που φτιάχτηκε ποτέ με βάση post-rock & electronica - οι τοξικές κάρμες του και μόνο λιώνουν τον αδαή.

Γεννιούνται στο Sheffield, στην ανατολή των '00s. Βγάζουν τον ένα δίσκο μετά τον άλλο και σε χρόνο μηδέν κερδίζουν κοινό και κριτικούς ως το απόλυτο όπλο που θα επιτύγχανε την πολυαναμενόμενη εκ βάθρων «ανανέωση» του post-rock. Το κατόρθωσαν όταν παραγέμισαν με εκρηκτικά το κουφάρι του και το 'ριξαν σε κοχλάζουσα χρωματιστή electronica και με τον τρόπο αυτό όρισαν το math rock των '00s. Στη δισκογραφία τους ορκίζονται σαν σε ευαγγέλιο οι άπειροι φανς, πιο γνωστοί ως 65kids, που καταπίνουν το ένα μετά το άλλο βινύλια και CDs ενός σχήματος που ήδη έχει αποκτήσει μυθικές διαστάσεις, οριοθετώντας εκ νέου τη σύγχρονη ζούγκλα του rock 'n' roll με κάθε κυκλοφορία του: (albums) "The Fall Of Math" - Σεπτέμβριος 2004, "One Time For All Time" - Οκτώβριος 2005, "The Destruction Of Small Ideas" - Απρίλιος 2007 και Νο 151 στο Ηνωμένο Βασίλειο, "We Were Exploding Anyway" - Απρίλιος 2010 και Νο 99 στο Ηνωμένο Βασίλειο, "Silent Running Soundtrack" - Νοέμβριος 2011, (live albums) "Escape From New York" / διπλός δίσκος live & DVD - Απρίλιος 2009, (singles and Eps) "Stumble.Stop.Repeat" - Δεκέμβριος 2003, "Retreat! Retreat!" - Νοέμβριος 2004, "Hole" - Μάρτιος 2005, "Radio Protector" - Φεβρουάριος 2006, "Don't Go Down To Sorrow" - Μάρτιος/Απρίλιος 2007, "The Distant And Mechanised Glow Of Eastern European Dance Parties" - Απρίλιος 2008, "Weak4" - Μάρτιος 2010, "Crash Tactic" - Απρίλιος 2010, "Heavy Sky" - Οκτώβριος 2010, (Unreleased / Unreleasable) "Volume 1: 65's.late.nite.double-a-side.college.cut-up.trailers.for.the.looped.future." - Μάιος 2003, "Volume 2: How I Fucked Off All My Friends" - Μάρτιος 2005, "Volume 3: The Kids Have Eyes" DVD – Οκτώβριος 2005, (B-sides and Rarities) "Volume 1: Then We Take Japan" CD+DVD - Νοέμβριος 2006 μόνο στην Ιαπωνία, (unofficial) "RMXSCEE" - 2008 συλλογή με remixes από το συγκρότημα.

Οι 65daysofstatic είναι πλέον το σημαντικότερο όνομα του είδους στη Γηραιά Ήπειρο, ολόκληρο το αυθεντικό καρδιοχτύπι του μοντέρνου άστεως, σπιθαμή προ σπιθαμή, βρίσκεται στα σπλάχνα τους κι αδυμονεί για μια εκρηκτική, επί σκηνής διέξοδο. Οι δε περίφημες ζωντανές εμφανίσεις τους κόβουν κυριολεκτικά την ανάσα στους παρευρισκόμενους, με μια άνευ προηγουμένου επιθετική συνδυαστική χρήση εξοπλισμού τελευταίας τεχνολογίας και ηλεκτρονικών -όσοι μέχρι σήμερα είχαμε την τύχη να τους απολαύσουμε, παραμιλάμε ακόμα- είτε πρόκειται για μεγάλο καλοκαιρινό φεστιβάλ, στα οποία πλέον μονίμως πρωταγωνιστούν (π.χ. SXSW ή το ιαπωνικό Summer Sonic στο πλάι μεγαθήριων όπως οι Metallica, Lostprophets, Linkin Park και Deftones), είτε για κλειστό χώρο ή club.

Τρία χρόνια μετά τις πρώτες καθηλωτικές ζωντανές εμφανίσεις τους, οι μεγάλοι 65daysofstatic επιστρέφουν επί ελληνικού εδάφους και μάλιστα με ολοκαίνουριο άλμπουμ, προκειμένου να επαναλάβουν το μοιραίο χτύπημα που μας άφησε τότε όλους άναυδους εις διπλούν και δη με ηχητικά στάνταρντς που θα ξεπερνούν κάθε προσδοκία: πραγματοποιούν μία συναυλία στη Θεσσαλονίκη, την Παρασκευή, 30 Μαρτίου στο Eightball Club κι άλλη μία στην Αθήνα, την επόμενη νύχτα, Σάββατο, 31 του μήνα στο AN Club - αμφότερα θα υποδεχτούν νέο φουλ ηχητικό εξοπλισμό αποκλειστικά για το σκοπό αυτό.

Οι φορές που έχουμε την δυνατότητα να δούμε συγκροτήματα διεθνούς βεληνεκούς στο πραγματικό πικ τους στην Ελλάδα δεν είναι πολλές κι, αν μη τι άλλο, οι 65dos διανύουν ήδη την καλύτερη στιγμή τους. Πρόκειται για δύο συναυλίες που θα συζητηθούν ακόμα περισσότερο από αυτές του 2009!

Αθήνα: Σάββατο, 31 Μαρτίου 2012 [doors open @ 21:00]
@ AN Club (Σολωμού 13-15, Εξάρχεια, τηλ.: 210-3305056)
- Προπώληση για Αθήνα (διαθέσιμη επί δίμηνό: από μέσα Ιανουαρίου μέχρι ανήμερα της συναυλίας ή εξάντλησης των εισιτηρίων): 22 ευρώ

Θεσσαλονίκη: Παρασκευή, 30 Μαρτίου 2012 [doors open @ 21:00]
@ Eightball Club (Πίνδου 1, Λαδάδικα)
- Προπώληση για Θεσσαλονίκη (διαθέσιμη επί δίμηνό: από μέσα Ιανουαρίου μέχρι ανήμερα της συναυλίας ή εξάντλησης των εισιτηρίων): 20 ευρώ

THE WALKABOUTS @ live at Principal Theater 27-1-2012

Όταν έφτασα στο Principal γύρω στις 10, πρώτη σκέψη μου ήταν που θα παρκάρω, θα είμαι μακρυά μιας και το κρύο ήταν πάρα πολύ. Φθάνοντας όμως προς μεγάλη μου έκπληξη άφησα το αυτοκίνητο πολύ κοντά και μπαίνοντας μέσα είδα τον χώρο σχεδόν άδειο με περίπου 150 άτομα. Τι να πώ? Κρίμα για το μέγεθος τους Cris Eackman και της παρέας του.

Το support όταν μπήκα είχε αρχίσει και δεν ήταν άλλη από την ντράμερ των Walkabouts η όποία μας ταλαιπώρησε λίγο αφού έπαιζε μόνη της... και ήταν πολύ υποτονική. Γύρω στις 11 παρά 20 έκαναν την εμφάνιση τους οι Walkabouts ξεκινώντας με τα καινούρια τους τραγούδια από το τελευταίο τους αλμπουμ "Travels In The Dustland" με τον κόσμο να ψιλοέχει γεμίσει το Principal, μην φανταστείτε όμως περίπου 500 με 600 άτομα. Καλά πάλι να λέμε. Στη συνέχεια ανέβηκαν πάρα πολύ παίζοντας τις μεγάλες τους επυτυχίες όπως "Jack Candy", "Lazarus Heart" "The light will stay on", "Pass me on over" με τον κόσμο να παραληρεί και να ανεβαίνει κάπως μετά το πρώρο μισάωρο προσαρμοργής. Γύρω στις 12 τελείωσαν το live και με 2 encore που έκαναν νομίζω ότι ικανοποίησαν και τον ποιό απαιτητικό οπαδό τους.
Με την ώρα να έχει πάει 1 παρά δέκα μας αποχαιρέτησαν αφού νομίζω ότι τα έδωσαν όλα αν και θα μπορούσαν να προσθέσουν και άλλα τραγούδια στο set list τους.

Track of the week: Mark Lanegan Band - "The Gravedigger's Song"

Το "The Gravedigger's Song" είναι το πρώτο single από το καινούριο album του Mark Lanegan και της μπάντας του που κυκλοφορεί στις 6 Φεβρουαρίου 2012 και έχει τίτλο "Blues Funeral". Έξι χρόνια είχε να κυκλοφορήσει album μετά από το "Bubblegum" που είχε κυκλοφορήσει το 2004. Το album ηχογραφήθηκε στο Hollywood, California και έχει guest εμφανίσεις από τους Josh Homme, ο Greg Dulli και τον Jack Irons.

Αναλυτικά το tracklist του "Blues Funeral":

Tracklist:

1 The Gravedigger’s Song 3.43
2 Bleeding Muddy Water 6.17
3 Gray Goes Black 4.11
4 St Louis Elegy 4.34
5 Riot In My House 3.53
6 Ode To Sad Disco 6.24
7 Phantasmagoria Blues 3.16
8 Quiver Syndrome 4.03
9 Harborview Hospital 4.31
10 Leviathan 4.22
11 Deep Black Vanishing Train 3.06
12 Tiny Grain Of Truth 7.07

Mogwai / Kwoon @ Block 33 - Thessaloniki 20/1/12 (review)

H λίγο καθυστερημένη άφιξη μου στο χώρο δε μου επέτρεψε να δω από την αρχή τους Γάλλους Kwoon που ήταν η ευχάριστη έκπληξη της ακύρωσης της συναυλίας στα τέλη της προηγούμενης χρονιάς μιας και αν γινόταν κανονικά δε θα είχαμε την τύχη να τους δούμε παρά μόνο στην Αθήνα. Τα πέντε μέλη της μπάντας παρουσίασαν ένα φρέσκο και ζωντανό σετ βασισμένο σε ολη τους τη δισκογραφική πορεία με εμμονή βέβαια στο τελευταιο τους EP "The Guillotine Show" και ζέσταναν το κοινό για αυτό που θα ακολουθούσε.

Λίγο μετά τις 10μισι το block 33 είχε γεμίσει ασφυκτικά, το κασκολ της Celtic είχε δεθεί στα drumms και οι κιθάρες (πολλές τον αριθμό για να λέμε την αλήθεια...) είχαν κουρδιστεί και ήταν έτοιμες για τον post-rock οργασμό που θα ακολουθούσε. Όπως ήταν αναμενόμενο, μπήκαν με το "White Noise" από το τελευταίο τους άλμπουμ σκορπώντας ενθουσιασμό στο αρκετά νεανικό κοινό με τις γνωστές βέβαια εξαιρέσεις των 40ρηδων που τους συναντάς σε κάθε συναυλία του είδους. Tα αυτιά άρχισαν να βουίζουν ήδη από την κιθαριστική βοή του "Rano Pano" και δεν ξεβούλωσαν παρά μονο την επόμενη μέρα το μεσημέρι. Ακολούθησε ένα γεμάτο σετ που διήρκησε μία ώρα και κάτι με γνωστά tracks από την πλούσια δισκογραφία τους. Το encore ήταν σύντομο και μεστό με κομμάτια που δυναμίτησαν την ατμόσφαιρα οπως το "Auto Rock" και "Batcat" με το τελευταίο να κλείνει με ένα θεατή να ανεβαίνει στη σκηνή και να κολλάει πάνω σε ένα ηχείο παρά τις επίπονες προσπάθειες του security να τον ξεκολλήσει....

Γενικά, η συναυλία συνδύασε το νεανικό ενθουσιασμό και το πάθος των Kwoon με τον απόλυτο επαγγελματισμό και τον ασύγκριτο και εντελώς δικό τους ήχο των Mogwai, αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις σε ένα post- rock κοινό που συνεχώς αυξάνεται.

Θα ήθελα, τέλος, να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά τον φίλο Άκη Καλλόπουλο για το άψογο φωτογραφικο υλικό που μας παραχώρησε...

Setlist

01. White noise
02. I'm Jim Morrison I'm Dead
03. Rano Pano
04. Death Rays
05. I Know You Are, But What Am I?
06. San Pedro
07. 2 Rights Make 1 Wrong
08. New Paths to Helicon 1
09. Hunted By A Freak
10. Mogwai Fear Satan
11. Mexican Grand Prix
12. We' re No Here

encore

13. How to Be a Werewolf (in Thirty Century Man)
14. Auto Rock
15. Batcat

Cover song of the week: The Submarines - "Just Like Honey" (The Jesus & Mary Chain cover)

Ακούγοντας αυτή την διασκευή των The Submarines μου ήρθαν στο μυαλό πολλές αναμνήσεις από τους The Jesus & Mary Chain, μια μπάντα που θαύμαζα και μεγάλωσα με τα τραγούδια τους σε μια επυτυχία τους το "Just Like Honey".
Οι The Submarines είναι ένα ενδιαφέρον και συμπαθητικό indie-pop ντουέτο από το Los Angeles που τον Δεκέμβριο κυκλοφόρησαν το "The Shoelaces EP"
Περισότερα γι αυτούς στα links:

http://www.thesubmarines.com/

http://www.myspace.com/thesubmarines

OTAN Η ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΘΕΜΑ ΣΕ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ

Ο Thomas Priest θυμάται τα καλύτερα ντοκυμαντέρς για την εναλλακτική βρεταννική σκηνή που έχει δει και σας προτείνει να τα δείτε και εσείς...

1) Radiohead: The Most Gigantic Lying Mouth Of All Time (2004)

Η Radiohead Television παρουσιάζει αυτό το ντοκυμαντέρ λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του "Hail to the thief" σκηνοθεσία του Chris Bran, μέλους των Vapour Brothers σε 4 επεισόδια με ανέκδοτα τραγούδια, ζωντανές studio ηχογραφήσεις και συνεντεύξεις...

http://www.youtube.com/watch?v=-aBvDpjRreI

2) Live Forever: The Rise And Fall Of Brit Pop (2003)

Το ντοκυμαντέρ αυτό σκηνοθετήθηκε από το John Dower και είναι μία μελέτη πάνω στη μουσική κουλτούρα της Μεγάλης Βρεταννίας στα μέσα των 1990s και παρελαύνουν μεταξύ άλλων οι Noel & Liam Gallagher των Oasis, Damon Albarn, Jarvis Cocker και 3D από Massive Attack...

http://www.youtube.com/watch?v=5EYfGzWiqS8

3) Synth Britannia (2009)

Μία σύγχρονη ματιά στη βρεταννική ηλεκτρονική σκηνή των 80s με συνεντεύξεις μεταξύ άλλων των Bernard Sumner, Philip Oakey, Martyn Ware, Paul Humphreys, John Foxx, Gary Numan, Martin Gore, Vince Clarke, Andrew Fletcher, Alison Moyet, Neil Tennant και Chris Lowe.

http://www.youtube.com/watch?v=nNiGnTSrL5o

4) The Smiths: Under Review (2006)

Ένα ντοκυμαντέρ γύρω από τη μεγάλη βρεταννική μπάντα των 80s και την επανάσταση που φέρανε στα μουσικά δεδομένα του νησιού με την εμφάνιση τουςA documentary revolving around the Smiths and their break into the mainstream.

http://www.youtube.com/watch?v=QxI8T3UzrZo

5) Joy Division (2007)

Σε αυτό το ντοκυμαντέρ του Grant Gee, μπορεί να δει κανείς την ιστορία των Joy Division μέσα από TV clips, ειδήσεις, εικόνες από το σύγχρονο Manchester αλλά και από τα τέλη των 1970s καθώς και συνεντεύξεις από τα επιζώντα μέλη τους και τους Tony Wilson, Peter Saville, Pete Shelley (Buzzcocks) και τη Βελγίδα δημοσιογράφο Annik Honore, εξωσυζυγική σχέση του Curtis.

http://www.youtube.com/watch?v=0oauS30aars

6) Seven Ages Of Rock: What The World Is Waiting For? (2007)

Στο ντοκυμαντέρ του BBC που ολοκληρώνεται σε 7 επεισόδια και πραγματεύεται την ιστορία του rock, στο τελευταίο επεισόδιο αναλύεται η βρεταννική μουσική σκηνή των 80s και 90s. The Smiths, The Stone Roses, Happy Mondays, Inspiral Carpets, Blur, Oasis, Suede, Coldplay, The Verve, The Libertines, Arctic Monkeys, Franz Ferdinand παρελαύνουμ μεταξύ άλλων σε ένα χορταστικό αφιέρωμα...

http://www.youtube.com/watch?v=ISTiZzzPsZk

7) Τhe Punk attitude (2005)

Το "Punk Attitude" είναι ένα ντοκυμαντέρ του Don Letts για την ιστορία του punk rock στις ΗΠΑ και στη Μεγάλη Βρεταννία. Σκιαγραφεί τα διαφορετικά στυλ του punk από τις ρίζες του στις garage και ψυχεδελικές μπάντες των 60s (Count Five, the Stooges) μέσα από το glam-punk (New York Dolls) μέχρι τη σκηνή της Νέας Υόρκης και του Λονδίνου στα 70s και το συγχρονο punk.

http://www.youtube.com/watch?v=0XI85jPbcps

8) Joe Strummer: The Future Is Unwritten (2007)

Τέσσερα χρόνια μετά το θάνατο του front man των Clash από το 1977, Joe Strummer, ο σκηνοθέτης Julien Temple φτιάχνει την ταινία- ντοκυμαντέρ "The Future Is Unwritten" για να τονίσει ότι ο Joe Strummer δεν υπήρξε απλά ένας μύθος ή μουσικός, αλλά ο τέλειος συνδυασμός και των δύο...

http://www.youtube.com/watch?v=sv102hoBDUU&ob=av2n

9) Sid! By Those Who Really Knew Him (2009)

Σε αυτό το ντοκυμαντέρ προβάλλεται η πολυτάραχη ζωή του Sid Vicious με μαρτυρίες από άτομα που το γνώριζαν καλά σχετικά με τη ζωή και το θάνατο του σε ηλικία μολις 21 ετων από υπερβολική δόση ηρωίνης. Μερικοί μάλιστα από αυτούς μιλούν για πρώτη και τελευταία φορά για τον ήρωα της punk σκηνής...

http://www.youtube.com/watch?v=HiFJuyc77eQ

10) Gorillaz: Bananaz (2008)

Αυτό το φιλμ ντοκυμαντερ προβλήθηκε για πρώτη φορα το Φεβρουάριο του 2008 στα πλαίσια του φεστιβάλ κινηματογράφου του Βερολίνου και σκηνοθετήκε από τον Ceri Levy με πρωταγωνιστή τον ίδιο το Damon Albarn...

http://www.youtube.com/watch?v=AgUb72PBFpY

Οι Crippled Black Phoenix έρχονται σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη

Από την γλυκόπικρη εσωτερική rock του ντεμπούτου τους και τη σινεματική υφή του ντουέτου των "The Resurrectionists/Night Raider", ως τα progressive μπολιάσματα και τις folk πινελιές των τελευταίων τους εγχειρημάτων, οι Crippled Black Phoenix ντύνουν τις ιστορίες απώλειας, νοσταλγίας και ελπίδας τους με τα πιο περίτεχνα μουσικά υφαντά. Στις 8 και 9 Μαρτίου θα εμφανιστούν σε Αθήνα(Κύτταρο) και Θεσσαλονίκη (Eightball) αντίστοιχα.

Γέννημα του δημιουργικού άγχους του – εμβληματικού στον χώρο της heavy μουσικής – Justin Greaves (ex- Iron Monkey, Electric Wizard, Teeth Of Lions Rule The Divine), η μουσική των Crippled Black Phoenix παρέμενε κρυμμένη στο μυαλό και στις προχειρογραμμένες κασσέτες του για αρκετό καιρό. Με την παρότρυνση όμως και τη συνεργασία του καλού του φίλου και μπασσίστα των Mogwai, Dominic Aitchison, ξεκίνησε σιγά-σιγά να φέρνει στο φως τις πρωτόλειες ιδέες του και να τις αναπτύσσουν μουσικά.

Ο καρπός της συνεργασίας τους αυτής θα σηματοδοτήσει την έναρξη μιας νέας μουσικής περιόδου για τον Greaves, μιας καινούριας μουσικής πορείας που θα του χαρίσει την ευκαιρία να περατώσει το φιλόδοξο προσωπικό του σχέδιο. Ένα μουσικό σχέδιο που καταφέρνει να χωρέσει μέσα του την μελαγχολική post-rock και την 70s progressive ψυχεδέλεια, τον μοντέρνο ηλεκτρισμό αλλά και τη νοσταλγία των περασμένων εποχών, την μιζέρια και την υπερηφάνια, το βάρος της ζωής αλλά και την ελπίδα του ονείρου.

Το ζωηρό μουσικό του όραμα θα πάρει τελικά σάρκα και οστά με την πολύτιμη βοήθεια ποικίλων εκλεκτών μουσικών της Ευρωπαϊκής εναλλακτικής μουσικής σκηνής (Geoff Barrow, Nial McGaughey, Andy Semmens, Κώστας Παναγιώτου κ.α.). Μέσα στα 8 χρόνια ύπαρξής τους και με κάθε τους δισκογραφικό βήμα – από την πολυσχιδή "Endtime ballads" τριλογία τους μέχρι το υπέροχο "I, Vigilante" – οι Crippled Black Phoenix πιέζουν μόνιμα προς νέες μουσικές πλεύσεις υποδύωντας νέους μουσικούς χαρακτήρες. Με το φετινό, καταπληκτικό τους δίσκο "(Mankind) The Crafty Ape" όμως συντάσσουν την απόλυτη ασυμβίβαστη μουσική πρόταση, καταφέρνοντας να επανεφεύρουν τον εαυτό τους και να γράψουν ένα ολοκαίνουριο κεφάλαιο στην ήδη πλούσια καλλιτεχνική πορεία τους.

Στις 8 και 9 Μαρτίου, οι αποκαλυπτικές μπαλάντες των Crippled Black Phoenix θα ακουστούν για ακόμη μία φορά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, υποσχόμενες μοναδικές συγκινήσεις στους νέους και παλιότερους οπαδούς τους.

Links

www.crippledblackphoenix.com | Official Crippled Black Phoenix facebook page: www.ctsprods.com | www.facebook.com/lovelight.prod www.kyttarolive.gr | www.eightballclub.gr

Info

Που: Κύτταρο Live, Αθήνα

Πότε: Πέμπτη 8 Μαρτίου

Opening act: TBC

Παρασκευή 9 Μαρτίου Eightball Club, Θεσσαλονίκη

Opening acts: Sleepstream, Tuber

Πόρτες: 21.00 | facebook event Αθήνας | facebook event Θεσ/νίκης

Είσοδος:

€18 (τα πρώτα 100 εισιτήρια της προπώλησης)

€22 (υπόλοιπο προπώλησης/ταμείο)

€15 (lim. internet discount)


Η προπώληση ξεκινάει τη 1η Φεβρουαρίου

The Big Pink - "Future This" (2012)

Οι Big Pink είναι ένα βρεταννικό electro-rock ντουέτο που το αποτελούν οι πολυτάλαντοι Robbie Furze και Milo Cordell. Υπέγραψαν στην 4AD το 2009 και κέρδισαν αμέσως το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου καλλιτέχνη NME έχοντας κυκλοφορήσει πέντε singles για να ακολουθήσει το ντεμπούτο άλμπουμ τους "A Brief History of Love" το Σεπτέμβριο του 2009. Τα γιγαντιαία ορχηστρικά μέρη του, η πολύ καλή παραγωγή και ο δυνατός του ήχος του "A Brief History of Love" του έδωσαν πολύ χρόνο στα ραδιόφωνα.

Το επόμενο άλμπουμ τους είναι το "Future This" και τους βρίσκει να ανακυκλώνουν τις ίδιες ιδέες αλλά με έναν τρόπο φρέσκο και ανανεωτικό. Από τα πρώτα δευτερόλεπτα του "Stay Gold" σου έρχεται στο νου το επιτυχημένο hit του προηγούμενου άλμπουμ "Dominos" με τη μόνη διαφοροποίηση τους πιο συντηρητικούς στίχους. Ενώ είχαν παγιωθεί στη συνείδηση του κοινού σα μία μοναχική και βαθιά σκεπτόμενη μπάντα με τραγούδια όπως το "Jump Music" προσπαθούν να αποτινάξουν από πάνω τους αυτό το χαρακτηρισμό.

Oι Big Pink προσπαθούν να χτίσουν ένα μύθο βάζοντας αναφορές από το ντεμπούτο αλμπουμ τους σε νέα τραγούδια. Στο "Hit the Ground (Superman)" χρησιμοποιούν ένα μέρος από το "O Superman" της Laurie Anderson προσπαθώντας να ενισχύσουν τις δικές τους συνθέσεις. Το "1313" ακούγεται σαν ύμνος ενώ στίχοι που έχουν ακουστεί στο παρελθόν όπως οι "I wanna be adored", "yesterday's gone" και "doing it on my own" που περιεχονται στο πετυχημένο "Lose Your Mind" δείχνουν ότι η έμπνευση υστερεί κάπως. Ευχάριστη έκπληξη το τρυφερό "77" που κλείνει το άλμπουμ με τον Robbie Furze να είναι σα να απαγγέλει ποίηση με ένα απίστευτο συναισθηματισμό που αντιτίθεται στην κυνικότητα τους σαν μπάντα.

Γενικά, οι Big Pink είναι ένα ακόμη κλασσικό παράδειγμα μιας μπαντας με ένα εκπληκτικό ντεμπούτο άλμπουμ και ένα πολύ καλό δεύτερο άλπμουμ να ακολουθεί πάνω στους δρόμους που χάραξε το πρωτο. Δηλαδή, ενώ στο προηγούμενο album ακούγονταν πραγματικά πρωτοποριακοί, στο "Future This" είναι κάπως πιο δειλοί και συνεσταλμένοι και κατά κάποιο τροπο επαναλαμβάνονται.

1. "Stay Gold" 3:38
2. "Hit the Ground (Superman)" 4:56
3. "Give It Up" 4:49
4. "The Palace" 4:19
5. "1313" 5:52
6. "Rubbernecking" 3:27
7. "Jump Music" 4:38
8. "Lose Your Mind" 4:09
9. "Future This" 3:56
10. "77" 4:43

http://musicfromthebigpink.com/

Track of the week: Air Cav - ‘A Call To Arms’

"Α Call To Arms" λέγεται το πρώτο single των Βρετανών από το Μάντσεστερ Air Cav, από το ντεμπούντο τους album που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο 2011 με τίτλο ‘Don’t Look Indoors’.
Στην διεύθυνση τους στο myspace http://www.myspace.com/aircavmusic μπορείτε να ακούσετε όλο το album τους και να κατεβάσετε κομμάτια τους, καθώς και μια πολύ ενδιαφέρον διασκευή που έχουν κάνει στο "The Model" των Kraftwerk.

Cover song of the week: Arcade Fire - Guns of Brixton (Live)

Μια εκτέλεση που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη από τους Arcade Fire στο θρυλικό κομμάτι των The Clash - "Guns of Brixton". Μια διαφορετική εκδοχή του τραγουδιού που οι Arcade Fire το έχουν άλλαξει εντελώς και με τον μοναδικό τους τρόπο μας προσφέρουν μια άλλη διάσταση του.

Dramamine – "Green Horse" (2011)

Οι Dramamine είναι το νέο ανερχόμενο “Super-group” από το Münster της Γερμανίας με παλιά μέλη των γερμανικών punk συγκροτημάτων Press Gang και Idle Hands. Οι Dramamine είναι δυνατοί, θορυβώδεις, με μία ξεκάθαρη όμως ποπ αισθητική, μινιμαλιστικοί αλλά με μια δεύτερη ματιά και εξεζητημένοι, σκοτεινοί με το πάθος να περισσεύει στο άκουσμα τους. Οι Dramamine δεν ακούγονται σα μία μετεξέλιξη των Press Gang ή Idle Hands αλλά περισσότερο σαν κάποια από τις πρώιμες "θορυβώδεις" μπάντες της SST, της Touch And Go ή της Amphetamine Reptile Records.

Το "Green Horse" είναι το 2ο άλμπουμ από την μπάντα από το Münster, κυκλοφόρησε σε μία περιορισμένη έκδοση των 500 τεμαχίων και δείχνουν για μία ακόμη φορά πόσο πολύ λατρεύουν τον ήχο των '90s! Είναι διάχυτο από επηρροές από μπάντες όπως οι SONIC YOUTH, WIPERS, AT THE DRIVE-IN μέχρι και τους MY BLOODY VALENTINE. Ένα βαρύ και βαθύ μπάσο, κιθάρες που είναι δύσκολο να τις κατατάξεις και να τις χαρακτηρίσεις και krauty drums - όλα αυτά μαζί με μία απελπισμένη, εκτική και μελαγχολική φωνή τελικά σε αφήνουν στο τέλος να θες να τους ακούσεις όλο και περισσότερο. Η ειδοποιός διαφορά- πέρα από την ενίσχυση στον ήχο με την προσθήκη της 2ης κιθάρας - είναι κυρίως στα φωνητικά με τον τραγουδιστή τους τώρα να εχει αναθεωρήσει πλήρως τον τρόπο ερμηνείας και να βρίσκει το ρόλο του μεσα στην πολύ ιδιαίτερη μουσική της μπάντας.

Συνολικά, όλα τα τραγούδια του άλμπουμ δεν κινούνται στο ίδιο πλαίσιο- από το ορχηστρικο εναρκτήριο "Cosmogenesis" μέχρι τα ρυθμικά και θορυβωδη "Not Long Ago" και "Recurring Question" και το σχεδόν αφηγηματικό ομώνυμο "Green Horse". Συναντάς βέβαια τη χαρακτηριστική φωνη του τραγουδιστή τους, τις μουσικές φόρμες που πατάνε και το ασίγαστο πάθος αλλά με μία πιο θορυβώδη και πειραματική προσέγγιση.

Tracklist:

1 Cosmogenesis
2 Wrong Atempt
3 Dreadful Machine
4 Why You III
5 Not Long Ago
6 Noosphere
7 We Know That
8 After All
9 Recurring Question
10 About You And Me
11 Green Horse

http://www.myspace.com/dramaminedramamine

http://dramamine-music.blogspot.com/

ΟΤΑΝ Η ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΟΘΟΝΗ...

Ο Thomas Priest σκαλίζει την κινηματογραφική του μνήμη και σας παρουσιαζει δέκα από τις καλύτερες "εναλλακτικές" μουσικές ταινίες όλων των εποχών...

1) Control (2007)

H ζωή του Ian Curtis και το ξεκίνημα και μετέπειτα η απογείωση των Joy Division αποτυπώνεται στο ασπρόμαυρο φιλμ του Anton Corbjin με ένα πολύ παραστατικό τρόπο μέχρι να δώσει το τέλος ο ίδιος με την αυτοκτονία του μόλις στα 23 του χρόνια...

http://www.youtube.com/watch?v=7c2_B_cWK_M

2) Velvet goldmine (1998)

Ο Arthur, δημοσιογράφος μιάς Νεοϋορκέζικης εφημερίδας, ερευνά την ιστορία της ψεύτικης δολοφονίας του σταρ της glam rock Brian Slade που υπήρξε μουσικό του είδωλο κατά τη δεκαετία του 70 και προσπαθεί να αναβιώσει το μύθο που είχε δημιουργηθεί γύρω από το όνομα του Slade...

http://www.youtube.com/watch?v=MeCGri4Ahgk

3) 24 hour party people (2002)

O κινηματογραφικός φακός του Michael Winderbottom μας μεταφέρει το μουσικό κλίμα του Μάντσεστερ μετά τα τέλη της δεκαετίας του 70 και για όλη τη δεκαετία του 80 μέσα από τις εκπομπές του Tony Wilson, τις κυκλοφορίες της Factory Records και τα lives του Hacienda μέχρι την παρακμή των αρχών της δεκαετίας του 90...

http://www.youtube.com/watch?v=A1Qz2x94q6A

4) Sid and Nancy (1986)

Η αυτοκαταστροφική σχέση του Sid Vicious, μπασίστα των Sex Pistols και της φιλενάδας του Nancy Spungen με την τραγική κατάληξη του μαχαιρώματος της και το Sid να κατηγορείται και να συλλαμβάνεται για τον φόνο...

http://www.youtube.com/watch?v=hZp3meyWVm0

5) Killing Bonno (2011)

Δύο αδέρφια ανταγωνίζονται να γίνουν τοπικοί rock stars στο Δουβλίνο αλλά τελικά το μόνο που καταφέρνουν είναι να βλέπουν τους φίλους τους απο το σχολείο U2 να κατακτούν μουσικά τον πλανήτη...

http://www.youtube.com/watch?v=TGCOryLwgiY

6) Quadrophenia (1979)

Ο σκηνοθέτης Franc Roddam ξαναζωντανεύει το θρυλλικό άλμπουμ "Quadrophenia" των The Who με το Phil Daniels να υποδύεται τον εξαρτημένο από τα ναρκωτικά Jimmy, που μισει τη δουλειά του και κάθε βράδυ αλητεύει με τους φιλους του κανοντας βόλτες με τα σκούτερ και πινοντας χάπια. Μετά από μια μάχη με συμμορίες στην παραλία του Brighton Beach, η ζωή του αλλάζει και παίρνει την κατιούσα κινούμενη μεταξύ παράνοιας και απομόνωσης....

http://www.youtube.com/watch?v=Xwp5Fu2KZsc

7) Last Days (2005)

Ο Gus Van Sant μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη τη ζωή και τον τραγικό θάνατο του μεγαλου frontman των Νirvana Kurt Cobain σε μια ταινία που μάλλον δεν ήταν αντάξια της καλλιτεχνικής αξίας του Kurt...

http://www.youtube.com/watch?v=HFWnZW3esb8

8) Punks not dead (2011)

Μια ομάδα παλιών μουσικών και φιλων από τα Σκοπια προσπαθούν να επανενωθούν για μία τελευταία πανκ συναυλία μετά από 17 χρόνια απραξίας και τον πόλεμο που μεσολάβησε στην τεως Γιουγκοσλαβία...

http://www.youtube.com/watch?v=46ndGs53V6M

9) Stoned (2005)

Το χρονικό της πολύκροτης ζωής και ο τραγικός θάνατος του αρχικού ηγετη των Rolling Stones Brian Jones που βρέθηκε πνιγμένος στον πάτο της πισίνας του μετά την απομάκρυνση του από την μπάντα...

http://www.youtube.com/watch?v=TzYTheLQjVA

10) The Wall (1982)

Ο Alan Parker οπτικοποιεί το μυθικό άλμπουμ των Pink Floyd βάζοντας τον Bob Geldof να υποδυθεί ένα ροκ σταρ που παρακμάζει κάτω από τη φυσική και κοινωνική του απομόνωση από τον περίγυρο του...

http://www.youtube.com/watch?v=djTU80l0ZE4

The Blog Sound of 2012

Κάθε χρόνο το BBC κάνει μια λίστα με το τι πιστεύει ότι είναι "ο ετήσιος κατάλογος των συναρπαστικών νέων καλλιτεχνών που πρέπει να προσέξετε" – έτσι όπως ο κατάλογος έχει δημιουργηθεί από μια σειρά "tastemakers" της μουσικής βιομηχανίας. Το έχουν κάνει αυτό για χρόνια, και μάλιστα επιτυχημένα.
Τον περασμένο μήνα, 33 μουσικά blogs από την Βρετανία – συμπεριλαμβανομένων των Breaking More Waves, My Band Is Better Than Your Band, The Recommender, Music Fans Mic, God Is In The TV και άλλων φυσικά – (δεν πήραν μέρος τα blogs για την UK Hip-Hop/Grime/R&B/Soul) αποφάσισαν μαζί να δημιουργήσουν τη δική τους μακρά λίστα των καλλιτεχνών που πιστεύουν ότι θα κάνουν μεγάλη εντύπωση το 2012 και την ονόμασε "The Blog Sound of 2012" για να ανταγωνιστεί και να προσφέρει μια διαφορετική άποψη από την λίστα του BBC Sound of 2012. Η Guardian το ονομάζει "εναλλακτικές προτάσεις νέων ταλέντων".
Προηγήθηκαν ψηφοφορίες ανάμεσα σε πολλές προτάσεις, εδώ μπορείτε να ακούσετε μερικές: http://sevensevens.wordpress.com/blog-sound-of-2012/ και http://www.thebluewalrus.com/2011/12/05/blog-sound-of-2012/ και κατέληξαν σε 5.

Ιδού οι Top 5 καλλιτέχνες για το Blog Sound of 2012.

5. Daughter
http://soundcloud.com/ohdaughter/daughter-home
4. French Wives
http://soundcloud.com/thefrenchwives/numbers
3. Beth Jean Houghton
http://soundcloud.com/muterecords/beth-jeans-houghton-1
2. Theme Park
http://soundcloud.com/themepark/ghosts
1. Friends
http://soundcloud.com/luckynumbermusic/friends-im-his-girl

Oι This Will Destroy You έρχονται σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη!

Οι This Will Destroy You (TWDY) σχηματίστηκαν στα μέσα της περασμένης δεκαετίας στο San Marcos της πολιτείας του Texas και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα αναδείχθηκαν ως ένα από τα σημαντικότερα post-rock σχήματα όπως αυτό διαμορφώθηκε από τους Explosions in The Sky, Godspeed You Black Emperor!, Mono, Do Make Say Thing και Mogwai. Παρόλο που έχουν προσπαθήσει να ¨αποτινάξουν” τον όρο post-rock από την περιγραφή του ήχου τους, μόλις πέρσι το κατάφεραν με την κυκλοφορία του αριστουργηματικού ‘Tunnel Blanket’ και την εισαγωγή στη μουσική τους έντονων ηλεκτρονικών στοιχείων. Η μεγαλειότητα των ενορχηστρώσεων των ιnstrumental συνθέσεών τους σε συνδυασμό με την απλότητα των μελωδιών τους, τους κατέστησαν περιζήτητους ανάμεσα σε κριτικούς, κοινό και μουσικούς παραγωγούς όπως αποδεικνύει μεταξύ άλλων και η πρόσφατη συμμετοχή τους στο soundtrack της ταινίας “Moneyball”. Πλέον, έχουν αναδειχτεί σε μία καταιγιστική ζωντανή δύναμη με headline shows ανά την Ευρώπη και την Αμερική καθώς και εμφανίσεις σε πολλά από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ του κόσμου.

Οι This Will Destroy You αποτελούνται από τους:

Chris King – Bass
Donovan Jones – Keyboards
Alex Bhore – Drums
Jeremy Galindo – Guitar

Επίσημη Δισκογραφία

Young Mountain (EP) – 2006
This Will Destroy You – 2008
Field Studies (EP) – 2009
Moving on the Edges of Things (EP) – 2010
Tunnel Blanket – 2011

Website | http://twdy.tumblr.com

Χώρος | Block 33
Ημερομηνία | Σάβατο 7 Απριλίου 2012
Πόρτες ανοίγουν | 21:00

Χώρος | Gagarin 205
Ημερομηνία | Κυριακή 8 Απριλίου 2012
Πόρτες ανοίγουν | 20:00

Τιμή Εισιτηρίου
Προπώληση 12€ - 15€ | Ταμείο 20€

Προπώληση Εισιτηρίων
Σε όλα τα Public Θεσσαλονίκης και Αθήνας
Στα Ticket House Θεσσαλονίκης και Αθήνας
Ticket Arena | www.ticketarena.gr, 212 100 3788
Rhythm Records | Εμμ. Μπενάκη 74, 210 3841550
TicketPro | www.ticketpro.gr , 210 3626240
Eventbrite | www.eventbrite.com

Η προπώληση θα ξεκινήσει τη Δευτέρα 23 Ιανουαρίου.

Θεσσαλονίκη | http://twdythessaloniki.eventbrite.com

Nada Surf – "Stars Are Indifferent to Astronomy" (2012)

Τέσσερα χρόνια μετά το εξαιρετικό "Lucky" και δύο μετά το άλμπουμ διασκευών “If I Had A Hi-Fi”, οι Nada Surf επιστρέφουν με το νέο τους άλμπουμ, “Stars Are Indifferent To Astronomy”.
Το Stars Are Indifferent To Astronomy είναι η έβδομη δουλειά τους και δίχως αμφιβολία είναι μια δουλειά πλημμυρισμένη από αγάπη γι αυτό που κάνουν. Η Νεουορκέζικη τριάδα των Matthew Caws (φωνητικά, κιθάρα), Daniel Lorca (μπάσο) και Ira Elliot (τύμπανα) δίνει τον καλύτερο εαυτό της. Ηχητικά γυρίζουν πίσω στο rock 'n 'roll του “Karmic EP” του 1995 διατηρώντας συγχρόνως την μελωδική pop που τους έκανε γνωστούς τα τελευταία χρόνια.
Το single ,"When I Was Young" ξεκινάει με ακουστικό στυλ που θυμίζει Big Star ή Go-betweens, πριν καταλήξει σε ένα πραγματικό shoegaze έπος. Κομμάτια όπως τα "Clear Eye Clouded Mind","Looking Through", "Waiting For Something" και "The Future" γεμάτα ενέργεια,( μας θυμίζουν λίγο Foo Fighters και Phoenix) ξεχωρίζουν και κάνουν το Stars Are Indifferent To Astronomy τον πιο γεμάτο δίσκο τους.

Στο επίσημο site της μπάντας στην διεύθυνση http://www.nadasurf.com/ μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν το τραγούδι "When I Was Young".

Tracklist:
1. Clear Eye Clouded Mind
2. Waiting for Something
3. When I Was Young
4. Jules and Jim
5. The Moon Is Calling
6. Teenage Dreams
7. Looking Through
8. Let the Fight Do the Fighting
9. No Snow on the Mountain
10. The Future

http://www.myspace.com/nadasurf

Duchess Says - "In a Fung DAY T!" (2011)

Οι Duchess Says είναι μία dance punk μπάντα από τον Καναδά και σχηματίστηκε στα τέλη του 2003 στο Montreal από τους Annie-Claude Deschenes (φωνητικά, κιθάρες), Ismael (πλήκτρα, κιθάρες), Phil (κιθάρες, μπάσσο) και Simon Says (drums) με μουσικές επηρροές από new wave, punk, σινεμα και οπτικές τέχνες. Έχουν παίξει σε πολλά φεστιβάλς μέχρι τώρα μεταξύ των οποίων και τα Nuits Sonores, Primavera Sound, Eurockeennes και CMJ ενώ το 2009 άνοιγαν τις συναυλίες των Yeah Yeah Yeahs στην περιοδεία τους στη Μεγάλη Βρεταννία και αργότερα μοιράστηκαν τη σκηνή με τους Crystal Castles, Gossip, Teenage Jesus και Waaves.

Στο "In a Fung Day T!" που είναι η δεύτερη κυκλοφορία τους (κυκλοφόρησε στις 11 Οκτωβρίου 2011) οι Adrian Popovich και Joseph Donovan των Mountain City studio έχουν επιτύχει τελικά ένα δυναμικό και χορευτικό αποτέλεσμα. Ο ακροατής αυτου του άλμπουμ δέχεται ένα καταιγισμό από κιθάρες, αγρια φωνητικά και πλήκτρα που "τσιρίζουν". Σε ένα από τα καλύτερα tracks, το "S.O.H…", συναντάς ένα χορευτικό και χαλαρό ρυθμό που σε πάει πίσω στο new wave ήχο των πρώιμων 80s. To άλμπουμ κλείνει με το μεγαλυτερο σε διάρκεια track, το "Yellow Pillow", ένα σκοτεινό τραγούδι που θα μπορούσε κάλλιστα να μπει σε soundtrack ταινίας του David Lynch.

Η διάθεση των Duchess Says για επιθετική μουσική με πολλά χορευτικα στοιχεία τους κανει εφάμιλλους και ανταγωνιστικούς με άλλες μπάντες από τον Καναδά εγγνωσμένης αξίας όπως οι Death From Above, οι Fucked Up ακόμα και οι Crystal Castles. Αυτό έχει να κάνει κυριως με την αμειωτη ενταση της ερμηνείας της τραγουδίστριας τους Annie Claude αλλά και των γεμάτων θεατρικότητα και λυρικότητα ζωντανων εμφανίσεων τους.

Στο επίσημο site της μπάντας στην διευθυνση http://www.duchesssays.com/ μπορείς να κατεβάσεις δωρεάν το single του album "Time to Reiterate"

01 – Antepoc
02 – L’ordre des secteurs
03 – Mayakovsky
04 – Narcisse
05 – Main District
06 – Gainsbourg
07 – Time to Reiterate
08 – Subtraction of Obedience
09 – S.O.H…
10 – Yellow Pillow

http://www.myspace.com/duchesssays

Track of the week: Fanfarlo - 'Shiny Things'

Μεγάλη επιτυχία για τους Λοδρέζους Fanfarlo στην χώρα τους την Μ. Βρετανία. Πρόκειται για μια πολυμελής μπάντα που φαίνεται ότι ξεχωρίζουν από τις υπόλοιπες μπάντες της χώρας τους. Ξεκίνησαν δυναμικά με τρελές πωλήσεις στο internet χωρίς εταιρία και μάλλον εξελίσονται σε μεγάλη μπάντα.
To καινούριο τους single είναι το 'Shiny Things' και νομίζουμε ότι αξίζει την προσοχή σας.
Στο επίσημο site της μπαντας http://www.fanfarlo.com/ δίνουν δωρεάν το single τους 'Replicate' εφ΄όσον δώσετε το e-mail σας.

The Maccabees - "Given to the Wild" (2012)

Οι Maccabees είναι μία indie rock μπάντα από το Νότιο Λονδίνο με έδρα το Brighton και έχουν πάρει το όνομα τους από μια τυχαία λέξη που είδαν σκαλίζοντας τη Βιβλο. Το τωρινό line-up αποτελείται από τους Orlando Weeks (φωνητικά), Hugo White (κιθάρες), Felix White (κιθάρες, φωνητικά), Rupert Jarvis (μπάσο) και Sam Doyle (drums).

Έχουν στο ενεργητικό τους δύο EPs (You Make Noise, I Make Sandwiches, 2004- Toothpaste Kisses, 2007) και δύο studio albums (Colour It In, 2007 και Wall Of Arms, 2009). Το "Given to the Wild" είναι το τρίτο άλμπουμ τους με παραγωγό τον Tim Goldsworthy (τέως των DFA) και έρχεται να ταράξει τα "μουσικά" νερά του μεγάλου νησιού.

Με το "Given to the Wild", οι Maccabees εγκαινιάζουν ένα νέο πολύπλοκο ηχο αλλά και με πιο πολλά φυσικά όργανα απο τα προηγούμενα άλμπουμς τους- ένα ισορροπημένο, επικό και γεμάτο συναίσθημα ήχο που μπορείς να τον πεις και… νέο ήχο των Coldplay. Τα πάντα σε αυτό το άλμπουμ ακούγονται οικεία και αισιόδοξα και αποπνέουν μια ζεστασιά.

Σε tracks οπως το "Child" ακούς το Weeks να τραγουδάει όπως ο Chris Martin αλλά με ακόμη πιο "αιθέρια" ενορχήστρωση, το "Glimmer" ακουμπά στους Coldplay ακόμη πιο έντονα ενώ το "Heave" έχει μια κιθαριστική γραμμή σα να ακούς τον Edge των U2 μέσα από ένα πέπλο ομίχλης. Στο άλμπουμ συναντάς ξεκάθαρες αναδρομές στην παλιά τους σχέση με τους Futureheads στο"Pelican" ενώ στο "Feel to Follow" βλέπεις τη θηλυκή πολυπλοκότητα των Wild Beasts. Η ζεστή αύρα του "Ayla" αντανακλάται στα χαμηλά πνευστά και τα δυνατά πλήκτρα αλλά τελικά ακούγεται σαν το "Viva la Vida" αλλά με καλύτερους στίχους.

Σίγουρα το "Given to the Wild" κουβαλάει τη βαριά κληρονομια των προηγούμενων άλμπουμς όσον αφορά τις πωλήσεις οπότε αυτό που μένει να δούμε αν θα ακολουθήσουν την πτωτική πορεία σε πωλήσεις αντίστοιχων μπαντών όπως οι Coldplay ή οι Κasabian.

1. "Given to the Wild (Intro)" 2:11
2. "Child" 4:31
3. "Feel to Follow" 3:29
4. "Ayla" 3:47
5. "Glimmer" 4:03
6. "Forever I've Known" 5:21
7. "Heave" 4:24
8. "Pelican" 3:44
9. "Went Away" 3:38
10. "Go" 4:12
11. "Unknow" 5:07
12. "Slowly One" 4:17
13. "Grew up at Midnight" 4:00

http://www.themaccabees.co.uk/

http://www.myspace.com/themaccabees

Snailhead – "The Image" (2011)

Το "The Image" είναι ένα άλμπουμ εμπνευσμένο από την ομώνυμη S&M κινηματογραφική ταινία του 1976. Για όσους δεν έχουν δει την ταινία, οι Snailhead δανειζονται τους τιτλους των tracks, βάζουν μπροστά τη synthpop σε συνδυασμό με anthemic rock με τη συνδρομή γνωστών καλλιτεχνών και φτιάχνουν ένα uptempo rock αλμπουμ διαρκειας μόλις 29 λεπτων.

To αλμπουμ εστιαζει κυριως σε ελαφρες και ποπ μελωδιες σε συνδυασμο ομως με σκοτεινες rock συγχορδιες με ένα τρόπο που δε μας έχουν συνηθισει οι μπαντες απο τη Μεγάλη Βρεταννία στο παρελθόν. Επίσης, οι Snailhead καταφέρνουν να βγάλουν ένα εξαιρετικό ηχητικο αποτέλεσμα συνεργαζόμενοι με ανωνυμους καλλιτέχνες, οπως με ενα τοπικο rapper και μια πλειάδα σπουδαίων ερμηνευτών και φίλων. Η μπαντα που περισσότερο τους μοιαζει τελικα φαίνεται να ειναι οι Franz Ferdinand αν τους φανταστεις με ένα σκληρότερο rock ήχο και με ένα διαφορετικό τραγουδιστή.

Στα "An Evening At The X...'s" και "The Roses In Bagatelle GardensFalse Starts" είναι σα να ακούς τους Fall σε πιο ποπ τόνους και όπως θα επρεπε να είναι στην αυγη των 10s. To "False Starts" είναι ενα track 52 δευτερολέπτων που θα μπορούσε να ειναι ένα κανονικο track αλλά οι Snailhead προτιμησαν να το κόψουν στο πρώτο ρεφρέν από το να επαναλαμβάνεται δύο και τρεις φορες. Η κιθαριστική μελωδία σε καθηλώνει και τα drums σε αφήνουν με μία αίσθηση να θέλεις και άλλο. Το "In the Bathroom" ειναι ενα από τα αργότερα tracks του άλμπουμ που θα μπορούσε να είναι στους τίτλους τέλους ταινίας του Holywood.

Η όλη μαγεια του άλμπουμ είναι ότι όλα τα tracks είναι σύντομα και σε καθηλώνει στο άκουσμα του για το τι θα επακολουθήσει χωρίς να υπάρχουν γέφυρες ανάμεσα τους αλλά από την άλλη μένει και μια αίσθηση στο τέλος ότι ίσως το άλμπουμ να εχει μείνει ημιτελές- για αυτό κιόλας δεν πηρε τις κριτικές που του αξιζαν παγκοσμίως.

01. An Evening At The X...'s
02. The Roses In Bagatelle Gardens
03. Too Much Water And Its Consequences
04. False Starts
05. The Photographs
06. An Expiatory Sacrifice
07. The Fitting Room
08. In the Bathroom
09. The Gothic Chamber
10. Everything Resolves Itself

http://www.facebook.com/pages/Snailhead/196501107036073

Το album μπορείτε να το κάτεβάσετε στο link: The Image

ΟΤΑΝ Η ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΘΕΑ...

Γνωστοί ποδοσφαιριστές αφήνουν τα κόλπα με την μπάλα και μπαίνουν σε στούντιο ηχογραφήσεων ενώ διάσημοι τραγουδιστές επιχειρούν να κοντρολάρουν και να σκοράρουν. Επειδή η εναλλακτική μουσική και το ποδόσφαιρο πάνε μαζί, ο Thomas Priest κάνει μια βουτιά στο παρελθόν και σας θυμίζει κάποιες από αυτές τις στιγμές:

1) New Order (Feat. John Barnes) - World In Motion

H καλυτερη ίσως Εθνική Αγγλίας μετα το 1966 προετοιμάζεται κατω από τις οδηγίες του Sir Bobby Robson για τα γήπεδα της Ιταλίας και οι New Order με τη συνδρομή του άσου της Liverpool John Barnes (σε ρολο ράπερ) την οδηγούν μία ανασα από τον τελικό της διοργάνωσης!!!

http://www.youtube.com/watch?v=Q_YiG7yN7PY

2) Lightning seeds - Τhree lions

Το ποδόσφαιρο επιστρέφει στο σπίτι του στο μεγάλο νησί για το Ευρωπαικο πρωτάθλημα του 1996 και οι Lightning Seeds το αποδίδουν μουσικά όμως η Αγγλία του Terry Vennables πέφτει πάνω στον κακό της δαίμονα Γερμανία στα ημιτελικα και αποχαιρετά πρόωρα τη διοργάνωση!!!

http://www.youtube.com/watch?v=4QIAv2EoIP0

3) Chumbawamba - Top Of The World ( Ole Ole Ole )

Η Αγγλία μετά την παυση του 1994 επιστρέφει στο Παγκοσμιο Κύπελλο στα γήπεδα της Γαλλίας μετά από τέσσερα χρόνια και οι Chumbawamba της ευχονται να κατακτήσει την κορυφή! Η αποβολη του Beckham στην φάση των 16 με την Αργεντινή είναι καθοριστική και το παιχνιδι πάει στα πεναλτυς οπότε η κατάληξη είναι αποκλεισμός και επιστροφή στο νησί.

http://www.youtube.com/watch?v=f9-erfd5hxI

4) Rejects - I'm Forever Blowing Bubbles

Η punk μπάντα από το ανατολικό Λονδίνο, δηλωμένοι οπαδοί των Hammers, διασκευάζουν το 1980 με το δικό τους στυλ το τραγούδι των οπαδών της ομάδας που χρονολογείται απο το 1919. Την ιδια χρονια, ο μεγάλος Trevor Brooking οδηγει την ομάδα στην κατάκτηση του FA Cup...

http://www.youtube.com/watch?v=xarRSIyjzxM

5) SKA-P-RAYO VALLECANO

Οι SKA-P είναι οπαδοί της ομάδας των προαστίων της Μαδρίτης και όχι της Ρεάλ η της Ατλέτικο! Γραφουν ένα τραγουδι για να εκδηλώσουν την αγάπη τους στην ομάδα και φοράνε πάντα φανέλες της ομάδας με τη χαρακτηριστική διαγώνια κόκκινη ρίγα στις συναυλίες τους!!!

http://www.youtube.com/watch?v=82BjWXP8nqw

6) Arsenal FC- Hot Stuff

Η boring Arsenal της δεκαετίας του 80 ειναι παρελθόν, η νέα Άρσεναλ του Αρσεν Βενγκέρ είναι πραγματικά καυτή και κατακτα το double στην Αγγλια τη σεζόν 1997- 1998! Για να το γιορτάσει μπαίνει στο στούντιο και ηχογραφει το "Hot Stuff" της Donna Summer με παραφρασμένους τους στίχους και τους όλους τους παίκτες στα φωνητικά...

http://www.youtube.com/watch?v=pnPaOi6F4wc

7) Suggs and Co.- Blue Day

Ο frontman των Madness και οπαδός των Blues του Λονδίνου γιορτάζει μαζί με την ομάδα την επιστροφή της στους τελικούς του Κυπέλλου Αγγλίας και την αλλαγή εποχής που έρχεται με πολλούς τίτλους τα επόμενα χρόνια...

http://www.youtube.com/watch?v=IAmT4azRwrk

8) Liam Gallagher & Beady Eye Reveal Manchester City Home 2011

Ο Liam Gallacher στα πλαίσια της παρουσίασης της νέας φανέλας της ομάδας για τη σεζόν 2010-2011 κάνει μία μοντέρνα εκτέλεση στο "Blue Moon" που ακουγεται σε κάθε εντός έδρας ματς της Μάντσεστερ Σίτυ και τραγουδιέται από ολο το γήπεδο...

http://www.youtube.com/watch?v=L7zDWpNBc3s

9) Boot Room Allstars Ian McCulloch Apollo 440- Ring of Fire

Η τεράστια αποδοχή του τραγουδιού του Johnny Cash (ειδικά τη χρονιά της κατάκτησης του Champions League το 2005) από τον κόσμο της ομάδας ωθεί το μεγάλο οπαδό των Reds Ian Mc Gulloch να το ηχογραφήσει εκ νέου με τη συνδρομή των Apollo 440...

http://www.youtube.com/watch?v=VXZyQ3LOIpw

10) Pink Floyd- Fearless

Οι τεράστιοι Pink Floyd ενσωματώνουν ένα απόσπασμα από το θρυλλικό KOP να τραγουδάει το "You'll never walk alone" στο τέλος αυτού του τραγουδιού που συμπεριλαμβανόταν στο "Meddle" του 1971. Αποκτά μεγαλύτερη αξία αν σκεφτεί κανείς ότι ο Roger Waters δηλώνει φανατικός οπαδός της Arsenal...

http://www.youtube.com/watch?v=UvPiv7F1lfE